Κέι Σι Ρίβερς στο Basketblog: «Είμαι εδώ για το 7ο»

Βιώνει την καθημερινότητα της Ευρώπης εδώ και επτά χρόνια, εξαιρουμένης της σεζόν 2013-2014, όταν βρισκόταν στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ για λογαριασμό των Ρίνο Μπίγκχορνς. Μας συστήθηκε καλύτερα την περίοδο 2014-2015, όταν ήταν εκ των πρωταγωνιστών στους αγώνες της Ρεάλ Μαδρίτης στο Final Four που η ίδια διοργάνωσε, για να φτάσει στον πρώτο της ευρωπαϊκό τίτλο μετά από 20 χρόνια, ενώ μέσω του Basketblog.gr

φρόντισε να μας τον γνωρίσει λίγο καλύτερα ο θείος του και πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού, Μπάιρον Ντίνκινς. Ο ίδιος, δεν κρύβει τις φιλοδοξίες που έχει, ερχόμενος στην Αθήνα για να φορέσει την φανέλα με το «τριφύλλι», την οποία θέλει να δει... πλουσιότερη κατά ένα αστέρι.

Ο Κέι Σι Ρίβερς, μιλά στο Basketblog.gr για τους λόγους που τον έφεραν στην χώρα μας και το πώς πείστηκε να υπογράψει στους «πράσινους». Αναφέρεται στις δουλειές που μπορεί να κάνει στο παρκέ, καθώς και στο σημαντικό ρόλο που έπαιξε ο Ντίνκινς στην τελική του απόφαση, καθώς ήταν ο πρώτος άνθρωπος που ρώτησε για την ομάδα και την Ελλάδα. Τέλος, δε διστάζει να δηλώσει πρόθυμος να αναλάβει ηγετικό ρόλο, ανάμεσα σε όλους τους άλλους που μπορεί να παίξει στο παρκέ, με τον Παναθηναϊκό να έχει μπει οριστικά στη μετά-Διαμαντίδη εποχή.

Κέι Σι, νέα σεζόν που σε βρίσκει στην Αθήνα. Πώς αισθάνεται ένας παίκτης που βρίσκεται στον Παναθηναϊκό;

Είναι σπουδαίο που είμαι μέλος ακόμη μίας ιστορικής ομάδας. Βίωσα αντίστοιχη κατάσταση και στη Ρεάλ Μαδρίτης και είναι υπέροχο το συναίσθημα να αγωνίζεσαι για τέτοιους συλλόγους, μαζί με όποιες υποχρεώσεις συνεπάγεται η ιστορία τους.

Μίλησες για «ακόμη μία ιστορική ομαδα». Είσαι, λοιπόν, συνηθισμένος στην νοοτροπία ενός μεγάλου συλλόγου με σπουδαίες επιδιώξεις;

Είναι ίδια κατάσταση, με αυτή που βρήκα μπροστά μου στη Ρεάλ, καθώς όλοι θέλουν να κερδίζουν σε μία ιστορική ομάδα. Κανείς δεν νοιάζεται για τίποτα άλλο, εκτός από τους τίτλους σε αυτές τις ομάδες. Εδώ, για παράδειγμα, όλοι περιμένουν από εμάς να φορέσουμε στην φανέλα το έβδομο αστέρι. Πρόκειται για τεράστιο στόχο, αλλά όχι βραχυπρόθεσμο, έχουμε πολύ δρόμο μέχρι την επίτευξή του.

Άρα ο Παναθηναϊκός ξεκινά την χρονιά με ξεκάθαρο στόχο το έβδομο ευρωπαϊκό του τρόπαιο;

Φυσικά ξεκινάμε για το έβδομο ευρωπαϊκό. Όλοι μας, άλλωστε, έχουμε έρθει γι' αυτό, αλλά πρέπει πρώτα να ξεκινάμε με πιο βραχυπρόθεσμους στόχους. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι σε διαφορετικά κρίσιμα κομμάτια της σεζόν, όπως το ξεκίνημά της που είναι σημαντικό για να πάρει «ώθηση» η ομάδα και να κερδίσει χρόνο για τη συνέχεια. Είναι ουσιώδες να ξεκινήσουμε με θετικά αποτελέσματα.

Πώς σε προσέγγισε ο Παναθηναϊκός και πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στην Αθήνα;

Είναι αλήθεια, ότι δεν είχα πολλές επιλογές. Με τον Παναθηναϊκό είχαν ξεκινήσει συζητήσεις αρκετά νωρίς, αλλά σε κάποια στιγμή «πάγωσαν», καθώς η διοίκηση θέλησε πρώτα να δει τι θα γίνει με την πρόταση που είχε καταθέσει για έξι ξένους στο πρωτάθλημα, καθώς και το πώς θα κατάστρωνε αντίστοιχα το πλάνο της. Από τη στιγμή που βρέθηκε λύση, δεν μπορούσα να πω όχι σε μία ομάδα που έχει στο ρόστερ της παίκτες σαν τον Μπουρούση, τον Τζέιμς και τον Σίνγκλετον. Κατάλαβα ότι κάτι σοβαρό «χτίζεται» και θέλησα να γίνω ένα σημαντικό «κομμάτι» αυτής της προσπάθειας, από τη στιγμή μάλιστα που δεν είχα κάποια ιδιαίτερα σοβαρή πρόταση.

Αναφορικά με το γεγονός που ανέφερες, σχετικά με τους Αμερικανούς και συνυπολογίζοντας το ότι δύο από αυτούς δε θα παίξουν στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, πώς νιώθεις να βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον με τόσο μεγάλο ανταγωνισμό;

Νιώθω όμορφα και είμαι γεμάτος αυτοπεποίθηση, όπως και όλα τα υπόλοιπα παιδιά. Όλοι μπορούν να κάνουν τη δουλειά που θέλει ο προπονητής μας, ώστε να εκπληρώσουμε την αποστολή που μας έχει τεθεί. Μόνο έτσι πρέπει να σκέφτεσαι, να έχεις δηλαδή αυτοπεποίθηση για να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου στο παρκέ και να βοηθάς την ομάδα σου να πετυχαίνει τους στόχους της.

Ο θείος σου, Μπάιρον Ντίνκινς, έχει πει πως ο κόουτς Πεδουλάκης θα λατρέψει την εργατικότητά σου και ότι ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή για σένα. Ποιο είναι το δικό σου σχόλιο;

Έχει απόλυτο δίκιο. Ο κόουτς Πεδουλάκης με βοηθά να γίνομαι καλύτερος αμυντικός και να αναλαμβάνω περισσότερες πρωτοβουλίες, να έχω ηγετικό ρόλο σε αυτή την ομάδα. Βγάζει από μένα τον καλύτερο εαυτό μου, έχουμε συζητήσει αρκετές φορές για το τι μπορώ να προσφέρω και θέλει να δει περισσότερα πράγματα στο παρκέ. Εξαρτάται από μένα πια, αν μπορώ να εκμεταλλευτώ αυτή την «ώθηση» που μου δίνει, προς όφελος της ομάδας.

Είχες κάποια συζήτηση με τον Μπάιρον, πριν δεχθείς την πρόταση του Παναθηναϊκού;

Μίλησα αμέσως μαζί του, μόλις μου μίλησε ο ατζέντης μου για τον Παναθηναϊκό. Του έστειλα μήνυμα για να μάθω περισσότερες πληροφορίες, σχετικά με την ομάδα, την πόλη και τον προπονητή. Μου είπε αμέσως, ότι ο Παναθηναϊκός είναι ιδανική ομάδα για να παίξω και η Αθήνα εξαιρετικό μέρος για να μείνω, μαζί με την οικογένειά μου. Πάντα μιλούσε, άλλωστε, με καλά λόγια για την ομάδα και την Αθήνα.

Πώς είναι, λοιπόν, η ζωή στην Αθήνα;

Είναι μία σπουδαία πόλη και είμαι αισιόδοξος πως θα προσαρμοστώ στα δεδομένα της. Η γλώσσα θα μπορούσε να αποτελεί ένα πρόβλημα, αλλά βλέπω ότι ο κόσμος μιλά αγγλικά και είναι εύκολο να συνεννοηθώ, αν χρειαστώ κάποια πληροφορία ή αν έχω κάποιο πρόβλημα και χρειαστώ τη βοήθεια ενός συνανθρώπου μου.

Τι μπορεί να προσφέρει ο Κέι Σι Ρίβερς στον Παναθηναϊκό;

Ο Κέι Σι Ρίβερς είναι πάντα «πολυδιάστατος». Μπορώ να σουτάρω, να σκοράρω, να παίξω άμυνα και να είμαι, γενικά, ένας παίκτης ομάδας και να κάνω τα πάντα, έχοντας παράλληλα ηγετικό ρόλο. Μπορώ να κάνω πολλά πράγματα για να βοηθήσω την ομάδα μου.

Έχοντας παίξει σε ένα «βαρύ» πρόγραμμα με τις υποχρεώσεις σου στην Ισπανία με τη Ρεάλ, σε συνδυασμό με τους αγώνες της Ευρωλίγκα, θα βοηθήσεις τους συμπαίκτες σου να προσαρμοστούν σε μία χρονιά, όπου αλλάζει το σύστημα διεξαγωγής της Ευρωλίγκα;

Νομίζω, ότι όλοι μας θα βρεθούμε σε διαδικασία προσαρμογής, γιατί οι 30 αγώνες της Ευρωλίγκα θα είναι σαν... διπλή κανονική περίοδος στα πρωταθλήματα. Το αναφέρω, με την έννοια ότι τα παιχνίδια σε αυτή τη λίγκα δε θα είναι ποτέ αδιάφορα. Στο πρωτάθλημα, υπάρχουν αρκετοί αγώνες με ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας και οικονομικής δυνατότητας, για τις οποίες σκέφτεσαι ότι εύκολα ή δύσκολα θα επικρατήσεις. Σε αυτή την Ευρωλίγκα, όπως, βρίσκεις μόνιμα ομάδες με ίδιο ή και υψηλότερο μπάτζετ, άρα δε γίνεται να κάνεις τέτοια σκέψη. Σε κάθε αγώνα, μπαίνεις σε έναν «πόλεμο».