Η υπέρβαση της υπέρβασης

Ο Μπάμπης Χριστόγλου επέστρεψε από την Πόλη και σας τα εξηγεί.

Για να το πάρουμε λίγο αλλιώς γιατί θα βρούμε. Δεν λέω, λογικά υπάρχει απογοήτευση από το αποτέλεσμα του τελικού, κανείς δεν γουστάρει να χάνει τα ματς που δίνουν κούπες αλλά να μη χάνουμε και το μέτρο μάγκες και να ξέρουμε πού βρισκόμαστε. Για να καταλαβαινόμαστε, λοιπόν…

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει πετύχει όχι μία αλλά μια σειρά από υπερβάσεις που άλλοι έπεσαν πάνω τους όπως πέφτει η μύγα στο τζάμι. Υπέρβαση ήταν ότι κατάφερε να εξασφαλίσει την πρόκριση στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας κάνα δίμηνο πριν τελειώσει η πιο δύσκολη Ευρωλίγκα όλων των εποχών. Υπέρβαση ήταν που πήρε το πλεονέκτημα έδρας με συνοπτικές διαδικασίες και με τα τελευταία παιχνίδια στην κανονική διάρκεια να μην τον επηρεάζουν καν. Υπέρβαση ήταν ακόμα και η πρόκριση εις βάρος της Εφές που ήρθε με τον Ματ Λοτζέσκι λαβωμένο και τους Τούρκους να προηγούνται με 1-2 νίκες.

Υπέρβαση ήταν και η μία ακόμα μπάτσα που έριξε στην πανάκριβη ΤΣΣΚΑ. Εκτός κι αν νομίζει κανείς ότι είναι εύκολο πράγμα να νικάς συνέχεια την πιο ακριβή ομάδα στην Ευρώπη που υποτίθεται ότι έχει χαλαρώσει κιόλας από τη στιγμή που πήρε την κούπα πέρυσι. Υπέρβαση, υπέρβαση, υπέρβαση…

ΟΚ, στο τέλος δεν κατάφερε να περάσει πάνω από το τελευταίο εμπόδιο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι απέτυχε κιόλας. Πόσο μάλλον όταν προσπάθησε να περάσει αυτό το τελευταίο εμπόδιο στην έδρα του αντιπάλου που ήταν γεμάτη από οπαδούς του. Για να μην πούμε και τα γύρω – γύρω που πάντα φροντίζει ο μελιτζανής να τα έχει με το μέρος του. Ένα δυνατό χειροκρότημα, λοιπόν, για την ομάδα, ένα ακόμα γεμάτο ΣΕΦ στο ματς με τον Άρη για το μπράβο στα παιδιά και στον προπονητή και βουρ στη δουλειά για να πάρουμε τη δική μας ρεβάνς του χρόνου.

Τι διάολο; Λες να περάσουμε στο Βελιγράδι και να πάει φάιναλ φορ και ο Ερυθρός Αστέρας; Αν γίνει κι αυτό θα έχει πλάκα, επειδή δεν θα γίνει όμως ετοιμαστείτε για ένα φάιναλ φορ στο οποίο οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού θα περάσουν πολύ πιο δύσκολα απ’ όσο πέρασαν στην Πόλη οι αντίπαλοι της Φενέρ…