Δεν λυγά με τίποτα

Γράφει ο Μπάμπης Χριστόγλου

Για να προλάβω τις μπαρούφες και τις μπούρδες. Στην παρούσα φάση αυτό που μετρά για τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες του είναι οι νίκες. Όχι το θέαμα αλλά η ουσία. Όχι οι μεγάλες διαφορές αλλά ακόμα και το +1. Κι ας είναι απέναντι ομάδες που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έχαναν με καμιά 20άρα.

Οι συνθήκες, όμως, μόνο κανονικές δεν είναι. Ο Σπανούλης είναι ακόμα έξω, ο Γάλλος θα επιστρέψει στα γήπεδα σε κανένα πεντάμηνο με συνέπεια ο Ολυμπιακός να ψάχνει άλλον στη θέση του. Μόνο και μόνο αυτά αρκούν αλλά δεν είναι μόνα τους. Ο Παπανικολάου έπαιξε χθες με ένεση στο γόνατο, ο Μάντζαρης την έκανε την ένεση στο δάχτυλο του ποδιού του, ενώ ο Στρέλνιεκς έπαιξε με θέμα στον ώμο.

Σόρι, ρε μάγκες, αλλά έτσι όπως είναι το πράγμα και εγώ να περάσω έξω από το ΣΕΦ είναι ικανός ο Σφαιρόπουλος να μου βάλει μια φόρμα και να με βάλει να παίξω. Κι όμως... Παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει και φέτος η ομάδα ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με 2-0. Δεν την πάτησε στη εξορία της Κρήτης από την Μπασκόνια, δεν την πάτησε ούτε από την παλαβή Μάλαγα του Πλάθα. Κι ας έκανε τα λάθη του και ας έκανε ντέρμπι ένα ματς που έδειχνε ότι θα τελειώσει πιο εύκολα.

Να κρατήσουμε την εμφάνιση του Τόμπσον που δείχνει πως μόλις προσαρμοστεί μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος δολοφόνος της Ευρώπης, να κρατήσουμε τον Ρόμπερτς που είναι εξαιρετικός στο ένας εναντίον ενός, να κρατήσουμε και τον Μιλουτίνοφ που σταθερά είναι από τους κορυφαίους της ομάδας αλλά να μην ξεχάσουμε και τα πολύ σημαντικά: πρώτον το γεγονός ότι τρεις από τους παίκτες του Σφαιρόπουλου έπαιξαν με τα δόντια σφιγμένα και δεν κρύφτηκαν πίσω από τους τραυματισμούς τους και δεύτερον ότι στο φινάλε μίλησαν μόνο οι Έλληνες. Οι τελευταίοι επτά πόντοι του Ολυμπιακού είναι από τον Πρίντεζη και τον Μάντζαρη, ο οποίος παρεπιπτόντως κάνει και μια εξαιρετική άμυνα και κερδίζει την μπάλα για τον Ολυμπιακό.

Είναι αυτές οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά