Ανσαριφάπα

Γράφει ο Μπάμπης Χριστόγλου

Τα λέγαμε και πριν το πολύ σημαντικό παιχνίδι στη Νέα Σμύρνη ότι ο Ολυμπιακός δεν είχε το δικαίωμα να γκελάρει. Για να το πούμε καλύτερα, δεν μπορούσε να χάσει και άλλους βαθμούς μετά τα στραβοπατήματα των τελευταίων αγωνιστικών. Αυτή η νίκη, λοιπόν, είναι τεράστια υπόθεση. Και μπορεί να γιατρέψει πολλές από τις πληγές της ομάδας. Όχι όλες αλλά αρκετές και βαθιές.

Κατ’ αρχάς οι παίκτες του Τάκη Λεμονή έβγαλαν μεγάλη ψυχή όταν όλα πήγαν να στραβώσουν: βρέθηκαν με το καλημέρα πίσω στο σκορ και το έκαναν με συνοπτικές διαδικασίες 1-3, βρέθηκαν ξαφνικά στο 3-3 και βρήκαν τον τρόπο αν και τα κουράγια τους είχαν στερέψει να βρουν τον γκολ που τους χάρισε το πολύτιμο διπλό.

Μεγάλα κέρδη είχε η ομάδα και σε ατομική επίπεδο. Φαίνεται κυρίως από την εικόνα του πρώτου μέρους στο οποίο με το που πήρε εμπρός ο Φορτούνης ο Ολυμπιακός μεταμορφώθηκε εντυπωσιακά. Παλιός, καλός Φορτούνης, τρίμπαλο στο ημίχρονο η ομάδα.

Δεύτερος τεράστιος πρωταγωνιστής ο Ανσαριφάρντ που βγήκε από το μούσκιο και με τα γκολ που πέτυχε κόντρα στην παλιά του ομάδα έδωσε μια... φάπα στο παρελθόν και στον Χάσι που τον είχε τελειώσει. Μεγάλο κέρδος ο Ιρανός. Όπως και ο Πάρντο, ο οποίος μπορεί να έχασε δύο μεγάλες ευκαιρίες στο φινάλε του πρώτου μέρους αλλά ήταν μια διαρκής απειλή για τα καρέ του Κότνικ. Και ο Ρομαό κανονκό μοτέρ. Ό,τι δεν έκοβε ο Οφόε που δεν το έχει και πολύ το καθάριζε ο Αφρικανός.

Φυσικά και δεν ήταν όλα ρόδινα. Φάνηκαν ξανά τα προβλήματα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας, φάνηκε ξανά το πρόβλημα φυσικής κατάστασης που ταλαιπωρεί τους παίκτες του Ολυμπιακού αλλά... Με το τεράστιο διπλό που ήρθε στη Νέα Σμύρνη και με τον τρόπο που το πήρε ο Ολυμπακός ο Τάκης Λεμονής κέρδισε πολύτιμο χρόνο για να φτιάξει την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Και το σημαντικότερο, σηκώθηκε στα πόδια του και άρχισε να αγριοκοιτά αυτούς που πανηγυρίζουν κούπες από τον Οκτώβρη