Ο ελεγχος των μμε απο την πολιτικη εξουσια: πασοκ, νδ, συριζα-ανελ

Οι απόπειρες ελέγχου των ΜΜΕ από τις εκάστοτε πολιτικές εξουσίες αποτελούν παγκόσμιο και διαχρονικό φαινόμενο. Από αυτό τον κανόνα δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί και η Ελλάδα. Η απόλυτη υποταγή του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου στην εξουσία επιδιώχθηκε, όπως και στα περισσότερα κράτη του πλανήτη, με δύο μεθόδους: είτε με τις διώξεις που άσκησαν απολυταρχικά και αντιδημοκρατικά πολιτεύματα, είτε με τη δημιουργία δεσμών αίματος ανάμεσα σε πολιτικούς και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Αυτές οι συνθήκες εδραιώθηκαν από την εμφάνιση του Τύπου στην Ελλάδα. Κυβερνήσεις δημοκρατικά εκλεγμένες αλλά και δικτατορίες επιχείρησαν με όλους τους τρόπους να φιμώσουν τα ΜΜΕ. Μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών, όπου κάθε έννοια ελευθερίας του Τύπου είχε χαθεί, η περίοδος της Μεταπολίτευσης ξεκίνησε με υποσχέσεις περί σεβασμού της ελευθεροτυπίας από όλες τις κομματικές και ιδεολογικές πτέρυγες.

Πολύ σύντομα, όμως, φάνηκε –και αποδείχτηκε ποικιλοτρόπως εκ των υσ τέρων– ότι μια από τις βασικές επιδιώξεις των «γαλοζοπράσινων» κυβερνήσεων, από το 1974 και εντεύθεν, ήταν ο έλεγχος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Τις τακτικές αυτές φαίνεται ότι γρήγορα ενστερνίστηκε και η «πρώτη φορά Αριστερά», παρά τις βαρύγδουπες προεκλογικές δεσμεύσεις της.