Η λαιλαπα των πλειστηριασμων κι οι ποινικες ευθυνες της τραπεζας της ελλαδας

Με εναρκτήριο λάκτισμα για την κούρσα που θα οδηγήσει στην μεγαλύτερη εκποίηση περιουσιακών στοιχείων που έχει ποτέ σημειωθεί επί ελληνικού εδάφους ισοδυναμεί ο αναθεωρημένος Κώδικας Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδας για τα «κόκκινα δάνεια» που υπογράφτηκε στις 2 Αυγούστου 2016. Εκ πρώτης όψεως, η απόφαση της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της κεντρικής τράπεζας φαίνεται να βάζει τάξη στο χάος περιγράφοντας με κάθε αυστηρότητα τα βήματα που πρέπει να ακολουθεί κάθε πιστωτικό ίδρυμα απέναντι σε φυσικά, νομικά πρόσωπα και επαγγελματίες που έχουν καθυστερημένες οφειλές. Για παράδειγμα ορίζει ότι κάθε ίδρυμα «οφείλει να θεσπίσει λεπτομερώς καταγεγραμμένη Διαδικασία Επίλυσης Καθυστερήσεων, με κατηγοριοποίηση δανείων και δανειοληπτών… Να λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα μέτρα για τη διασφάλιση των κανόνων διαφάνειας και κατάλληλης και έγκαιρης ενημέρωσης του ιδιοκτήτη. Να συστήσει Επιτροπή Ενστάσεων συγκροτούμενη από τουλάχιστον τρία ανώτερα στελέχη, κοκ». Περιλαμβάνει μάλιστα στο Παράρτημα ακόμη και τυποποιημένες φόρμες που θα συμπληρώνονται από την τράπεζα όπου θα αναφέρονται στοιχεία για το μηνιαίο εισόδημα, την ακίνητη περιουσία, κ.α. Στην πραγματικότητα ο αναθεωρημένος Κώδικας Δεοντολογίας δεν κάνει τίποτε άλλο πέρα από το να «κανονικοποιεί» και να ρυθμίζει τη διαδικασία που θα οδηγήσει στο ξεπούλημα των κόκκινων δανείων. Περισσότερο μοιάζει με το εγχειρίδιο χρήσης που συνοδεύει την εκτέλεση μιας θανατικής ποινής, ενδύοντας την πιο βάρβαρη διαδικασία με τα ιερά άμφια της τυπικής νομιμότητας. Είναι με άλλα λόγια ο «οδικός χάρτης» που θα επιτρέψει τους μαζικούς πλειστηριασμούς οι οποίοι θα ξεκινήσουν κατ’ εφαρμογή των όσων προβλέπει το Μνημόνιο Τσίπρα και θα θωρακίζει νομικά τις τράπεζες και τα στελέχη τους από πιθανές προσφυγές θιγόμενων δανειοληπτών.