"Στην Τουρκία, η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί έγκλημα"

Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, η ΕΕ εθελοτυφλούσε στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων που πραγματοποιούνται απροκάλυπτα, γράφει ο John Dalhuisen, διευθυντής της Διεθνούς Αμνηστίας στην Ευρώπη.

Στην Τουρκία, η αλήθεια και η δικαιοσύνη έχουν γίνει άγνωστες λέξεις. Έξι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φυλακίστηκαν αυτή την εβδομάδα με την παράλογη κατηγορία υποστήριξης μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Αναμένουν τη δίκη, η οποία θα μπορούσε να παρατείνει τη φυλάκισή τους για αρκετούς μήνες. Τέσσερις άλλοι απελευθερώθηκαν, αλλά παραμένουν

υπό έρευνα. Οι κινήσεις τους έχουν περιοριστεί και πρέπει να δίνουν αναφορά στην αστυνομία τρεις φορές την εβδομάδα.
Μεταξύ εκείνων που φυλακίστηκαν είναι και η Ιντίλ Εσέρ, διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Τουρκία. "Δεν έχω διαπράξει κανένα έγκλημα", μου έγραψε από τη φυλακή την περασμένη εβδομάδα. Ούτε και οι άλλοι. Μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου το 2016, η τουρκική κυβέρνηση καταστέλλει κάθε ψίθυρο διαφωνίας ως δικαιολογία για να καταστείλει τους πολιτικούς της αντιπάλους. Σε αυτό το κλίμα, ακόμη και η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζεται ως έγκλημα.

Παρά την εξωτερική πολιτική που υποτίθεται ότι δεσμεύθηκε να στηρίξει τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, η απάντηση της ΕΕ στην τρομακτική καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Τουρκίας έχει μειωθεί.

Στις 25 Ιουλίου, σε συνάντηση με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας στις Βρυξέλλες, η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, είχε την ευκαιρία να προβεί σε τροποποιήσεις. Αντί να κρύβεται πίσω από τις εύηχες λέξεις και την ήπια διπλωματία, πρέπει να ζητήσει ρητά την απελευθέρωση της Εσέρ και άλλων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μόλις πέρυσι, ο λαός της Τουρκίας παρακολουθούσε έντρομος δημοσιογράφους να σέρνονται κατά τη διάρκεια ζωντανών εκπομπών. Τα παιδιά ξεσηκώνονταν από τον ύπνο τους καθώς πολεμικά αεροπλάνα πετούσαν πάνω από τα κεφάλια τους και πυροβολισμοί ακούγονταν στην πόλη. Κατά τη διάρκεια του δωδεκάωρου αιματοκυλίσματος, 250 άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες τραυματίστηκαν. Πολλοί άνθρωποι αισθάνθηκαν την αίσθηση ανακούφισης την επόμενη μέρα, όταν οι ειδήσεις εξαπλώθηκαν, ότι η απόπειρα πραξικοπήματος απέτυχε.

Αλλά αυτό το συναίσθημα ήταν βραχύβιο. Πέντε ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση επέβαλε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Έκτοτε, την παρατείνει κάθε τρεις μήνες. Και τα αποτελέσματά της γίνονται προοδευτικά χειρότερα κάθε φορά. Έχουν ξεκινήσει ποινικές έρευνες εναντίον 150.000 ατόμων που κατηγορούνται ότι είναι μέλη του "Οργανισμού Τρομοκρατών Γκιουλενιστών", τον οποίο η κυβέρνηση κατηγορεί για το πραξικόπημα του Ιουλίου. Κάθε μέρα αυξάνεται ο αριθμός των υπό έρευνα ατόμων.

Ως αποτέλεσμα της καταστολής, περίπου 50.000 άνθρωποι βρίσκονται στη φυλακή. Μεταξύ αυτών είναι τουλάχιστον 130 δημοσιογράφοι, ο μεγαλύτερος αριθμός από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο. Περισσότεροι από 100.000 εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων και πολλών δικαστών, εκδιώχθηκαν αυθαίρετα. Την περασμένη εβδομάδα μόνο, εκδόθηκαν περισσότερα από 140 εντάλματα σύλληψης για τους εργαζομένους στον τομέα της τεχνολογίας και εκατοντάδες ακαδημαϊκοί απολύθηκαν από τις δουλειές τους.

Τον περασμένο μήνα, η εκκαθάριση έφθασε στην πόρτα της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο Τανέρ Κιλίτς, πρόεδρος της Αμνηστίας της Τουρκίας, προφυλακίστηκε με τον πλασματικό ισχυρισμό ότι είναι μέλος του Οργανισμού Τρομοκρατίας των Γκιουλενιστών. Οι αρχές τον κατηγορούν ότι έχει στην κατοχή του μια κρυπτογραφημένη εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων που ευνοείται από το κίνημα του Γκιουλέν. Ο Κιλίτς, ο οποίος είναι επαγγελματίας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά αρχάριος της τεχνολογίας, δεν είχε ακούσει ποτέ για την εφαρμογή, πόσο μάλλον την χρησιμοποίησε.

Αυτή την εβδομάδα, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προειδοποίησε ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θα μπορούσε να διαρκέσει "αρκετά χρόνια". "Πρώτον, θα κόψουμε τα κεφάλια αυτών των προδοτών", είπε, σε μια απειλητική προειδοποίηση. "Όταν εμφανιστούν στο δικαστήριο, ας τους φτιάξουμε πορτοκαλί κοστούμια όπως αυτοί στον Κόλπο του Γκουαντάναμο". Με κυβερνητικό διάταγμα, παρακάμπτοντας τον έλεγχο του κοινοβουλίου και ακόμη και τα ολοένα και πιο φοβισμένα δικαστήρια, η κυβέρνηση έχει καταστρέψει τα κρατικά θεσμικά όργανα και την κοινωνία των πολιτών με μια αγριότητα που αντιπαρατίθεται με εκείνη της στρατιωτικής χούντας του 1980.

Όσοι είναι υπεύθυνοι για τη βία που σκότωσε και τραυμάτισε ανθρώπους στην απόπειρα πραξικοπήματος πέρυσι πρέπει σίγουρα να προσαχθούν στη δικαιοσύνη. Αλλά αυτά τα εγκλήματα δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως δικαιολογία για ένα κύμα καταστολής που δεν δείχνει κανένα σημάδι ύφεσης. Ο Ερντογάν ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση να σταματήσει το άσχημο παρελθόν της Τουρκίας. Όμως, όσο πιο δυνατός γίνεται, τόσο πιο πολύ μιμείται τις κατασταλτικές πρακτικές εκείνων που προηγήθηκαν.
Με ορισμένες εξαιρέσεις, η διεθνής κοινότητα διατήρησε με σιγουριά μια σιωπή σχετικά με το τι συμβαίνει στην Τουρκία. Για πολλές χώρες, η Άγκυρα είναι πολύ σημαντικός πολιτικός σύμμαχος ώστε να έχει σημασία το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Χρειάζονται τη χώρα για να αποτρέψουν τα κύματα μεταναστών και προσφύγων, να γίνει σύμμαχος στη Συρία και να σταματήσει την εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό - και το χρησιμοποιεί προς όφελός του. Ξέρει ότι οι ξένοι ηγέτες εθελοτυφλούν στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πραγματοποιούνται απροκάλυπτα.

Μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας βρίσκονται στην Τουρκία. Κάποιοι περίμεναν έξω από το δικαστήριο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες όταν δόθηκαν οι ποινές και, όταν τους μίλησα, οι φωνές τους ήταν γεμάτες συγκίνηση. Είναι λυπηρό όχι μόνο για τους φίλους τους, αλλά και για τη χώρα τους. Τι πρέπει να γίνει για να σπάσει ο κόσμος τη σιωπή του; Καθώς οι ξένοι ηγέτες παρακολουθούν σιωπηλά, οι άνθρωποι που αγωνίζονται για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία φυλακίζονται ένας-ένας. Σύντομα, δεν θα μείνει κανένας.

politico.eu

Διαβάστε περισσότερα