Οι... οβιδιακές μεταμορφώσεις δεν τους αθωώνουν

Πάνω στην αναμπουμπούλα με τον Ερντογάν και τη Θράκη είχαμε χθες στη Βουλή και την επιτροπή για τους εξοπλισμούς που είπε έναν «αποχαιρετισμό στα όπλα» που θα πουλούσε ο Καμμένος και οι μεσάζοντές του.

Δεν είμαστε καχύποπτοι για να πούμε ότι, όπως και η ξαφνική δημοσιοποίηση των πόθεν έσχες έτσι και ο ορισμός της επιτροπής για χθες, έγινε επειδή θα περνούσαν χωρίς πολύ δημοσιότητα. Όχι, η κυβέρνηση δεν έχει ποτέ τέτοιες σκοπιμότητες και δεν κάνει

Όμως, πέρα από τη δεινή ήττα που υπέστη η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πάνος Καμμένος ο οποίος για ακόμη μια φορά υπέστειλε την προσωπική και υπουργική του σημαία. Πέρα από τα κροκοδείλια δάκρυα του Νίκου Φίλη και των Συριζαίων που κατάλαβαν ότι στην Υεμένη πεθαίνουν παιδιά αλλά η κυβέρνηση της αριστεράς ήθελε να σπάσει το εμπάργκο της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία.

Πέρα από όλη αυτή την ξεφτίλα του ηθικού πλεονεκτήματος, γεννιούνται και πολλά ακόμη ερωτηματικά σχετικά με την υπόθεση.

Πώς για παράδειγμα μια υποεπιτροπή της Βουλής αποφασίζει να ακυρώσει τη συμφωνία πώλησης των όπλων που είχε αποφασίσει ολόκληρο Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας, δηλαδή το ΚΥΣΕΑ; Πώς είναι δυνατόν να τελειώνει μια συμφωνία η οποία φέρει την υπογραφή του πρωθυπουργού, από μερικούς βουλευτές μιας επιτροπής;

Είναι πρωτοφανές κάτι τέτοιο, εκτός κι αν υπάρχουν δόλιες σκέψεις. Για παράδειγμα, ποιος είναι αυτός που δεσμεύεται ότι τελικά δεν θα γίνει η πώληση κάποιων όπλων, αλλά αυτό θα συμβεί εν κρυπτώ κι αφού πρώτα περάσουν οι εβδομάδες και πέσει ο κουρνιαχτός;

Επίσης, ποιος είναι αυτός που λέει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες, κι όχι μόνο πολιτικές, από όλη αυτή την υπόθεση, επειδή ακυρώθηκε (αν ακυρώθηκε) η συμφωνία;

Αν π.χ. υπήρχαν μεσάζοντες (κάτι που ακόμη δεν έχει απαντηθεί) ακόμη κι αν η πώληση δεν γίνει, δεν καταστρατηγήθηκε η σχετική νομοθεσία; Η απόπειρα πώλησης όπλων με μεσάζοντες δεν είναι ποινικό αδίκημα που πρέπει να ερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη και από τη Βουλή; Όπως βεβαίως και μια πιθανή προσπάθεια να πέσουν μίζες κάτω από το τραπέζι έστω κι αν δεν έπεσαν τελικά; Αυτό δεν είναι αδίκημα;

Πέραν των πολιτικών ευθυνών που προκύπτουν καθώς ακόμη και η σκέψη πώλησης όπλων σε συμμάχους των τζιχαντιστών για να τα χρησιμοποιήσουν εις βάρος αμάχων, αυτόματα βάζει την Ελλάδα στο στόχαστρο.

Αν αύριο, κούφια η ώρα, γίνει τρομοκρατική επίθεση σε βάρος της χώρας μας από κάποιον τρελό που θα επικαλεστεί τη συμφωνία πώλησης όπλων από τον Καμμένο, ποιος θα είναι ο υπεύθυνος; Ποιος θα πληρώσει; Δεν υπάρχει κάποιος να αναλάβει τις ευθύνες του;

Η υπόθεση παραμένει σκοτεινή κι αν κάποιοι ποντάρουν στην αφασία της ΝΔ για να τη γλιτώσουν, καλύτερα να είναι πιο προσεκτικοί στο μέλλον.

Διαβάστε περισσότερα