Ο Μαρξ και ο Ένγκελς για την εισαγωγή ξένων εργατών

Η τεράστια σε παλμό και όγκο συγκέντρωση που έγινε την Τετάρτη ενάντια στην κυβερνητική πολιτική δεν είχε προηγούμενο. Χτες κατέβηκαν στη διαδήλωση εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οργανωμένοι κα ανοργάνωτοι, εργάτες, υπάλληλοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, φοιτητές αλλά και πολλοί μετανάστες.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα την φωτογραφία που βλέπετε. Μέσα στο μπλοκ του ΠΑΜΕ,

φαίνεται καθαρά ομάδα μεταναστών, ασιατικής καταγωγής, οι οποίοι μάλλον απέκτησαν ταξική συνείδηση μέσα από τη διαδικασία της σοσιαλιστικής πρωτοπορίας των φωτισμένων επαναστατών του ΚΚΕ και με υψωμένες γροθιές διαδηλώνουν εναντίον της αντιλαϊκής κυβέρνησης Παπανδρέου. (Αχαριστία θα μου πείτε μετά την ψήφιση του λαθρονόμου).

Μια και στη χώρα μας η αποβιομηχάνιση και το πολύ μικρό μέγεθος των μεταποιητικών βιοτεχνιών αποτέλεσαν ανασταλτικούς παράγοντες για τη δημιουργία προλετάριων, η εισαγωγή απελπισμένων ανθρώπων από τρίτες χώρες, φαίνεται ότι αποτελεί μια λύση και για τα κόμματα της λεγόμενης Αριστεράς αλλά και για το μεταπρατικό ελληνικό κεφάλαιο. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι σύγχρονοι Έλληνες κεφαλαιοκράτες έχουν αριστερό παρελθόν. Ας δούμε όμως την άποψη του Μαρξ για την εισαγωγή αλλοδαπών εργατών στην Αγγλία:

Στις 3 Μαΐου 1866, ο Μαρξ έλαβε από την Επιτροπή των Γερμανών  ραφτεργατών του Λονδίνου, υλικό σχετικά με Γερμανούς ειδικευμένους ράφτες που χρησιμοποιούνταν ως απεργοσπάστες από Ολλανδούς και Βρετανούς εργοδότες.

Στις 4 Μαΐου, έγραψε το κομμάτι “Μια Προειδοποίηση” και το έστειλε στον Λήμπκνεχτ, εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής, για να δημοσιευθεί σε Γερμανικές εφημερίδες:

Μια Προειδοποίηση

 Εδώ και λίγο καιρό, οι ραφτεργάτες του Λονδίνου ίδρυσαν μια γενική ομοσπονδία για να υποστηρίξουν τα αιτήματά τους εναντίον των εργοδοτών, που στην πλειοψηφία τους είναι μεγαλοκαπιταλιστές. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο ν’ ανέβουν οι μισθοί στα επίπεδα των διαρκώς αυξανόμενων τιμών των μέσων επιβίωσης αλλά και να μπει ένα τέλος στην υπερβολικά σκληρή μεταχείριση των εργατών σ’ αυτόν τον κλάδο της βιομηχανίας.

Οι εργοδότες κοίταξαν πώς θα ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, φέρνοντας εργάτες απ’ το Βέλγιο, τη Γαλλία ή την Ελβετία.  Πάνω σ’ αυτό το θέμα, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε στις βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία είχε πλήρη επιτυχία. Η μανούβρα των εργοδοτών του Λονδίνου απέτυχε. Αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και ν’ ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματα των εργατών. Έχοντας ηττηθεί στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, ξεκινώντας απ’ τη Σκωτία. Σαν αποτέλεσμα των όσων συνέβησαν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά και στο Εδιμβούργο να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών 15%.

Την ίδια στιγμή όμως μυστικά έστειλαν στη Γερμανία ανθρώπους για να στρατολογήσουν εργάτες, ειδικά απ’ τις περιοχές του Ανόβερου και του Μεκλεμβούργου, και να τους φέρουν στο Εδιμβούργο. Η Πρώτη ομάδα έχει ήδη μεταφερθεί.

Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατώ