Ο γαλλικός σουρεαλισμός του Αλέξη Τσίπρα

Είναι απόλαυση όταν ακούς τον Τσίπρα να μιλάει για επενδύσεις. Βέβαια έχει τη δυνατότητα να αξιοποιεί επικοινωνιακά την επίσκεψη Πούτιν και τις συμφωνίες που υπέγραψε με τη Ρωσία, να χρησιμοποιεί προπαγανδιστικά τεχνάσματα για να πει ότι κάνει στροφή στην ανάπτυξη εξαιτίας της επίσκεψής του στην Κίνα ή να εντάσσει σ’ αυτό το πλαίσιο τον Γιούνκερ και την επίσκεψή του στις 21 Ιουνίου

Αλλά ο σουρεαλισμός περί ανάπτυξης και σταθερότητας από τον Τσίπρα αρχίζει όταν επικαλείται την επίσκεψη του Γάλλου πρωθυπουργού Βαλς και του υπουργού Σαπέν στην Ελλάδα, για να πει ότι προσδοκά ανάλογα μηνύματα με αυτά του Πούτιν και των Κινέζων, όπως έκανε χθες στο υπουργικό συμβούλιο!

Μιλάμε για την αποθέωση της αφασίας. Αυτή τη στιγμή η Γαλλία έχει βαρέσει διάλυση, οι εργάτες της βιομηχανίας της και η CGT κρατούν από το λαιμό την κυβέρνηση του Ολάντ και το Euro του 2016 κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, εξαιτίας των πολυήμερων απεργιών κατά της μεταρρύθμισης για τα εργασιακά, που μπροστά της τα εργασιακά μέτρα και οι απολύσεις που ζητάει για την Ελλάδα το ΔΝΤ είναι παιδική χαρά!

Αλλά έχει ενδιαφέρον ότι ο Αλέξης αναζητάει και βρίσκει συμμάχους όπως τους Γάλλους σοσιαλιστές και τον Ολάντ ο οποίος από τη μια κατηγορείται ως ακροδεξιός ακόμα και μέσα στο ίδιο του το κόμμα για τη στάση της κυβέρνησής του στο προσφυγικό και από την άλλη επίσης κατηγορείται από το σύνολο σχεδόν των ψηφοφόρων του που τον εγκαταλείπουν μαζικά ως νεοφιλελεύθερος για τις παρεμβάσεις του στην αγορά εργασίας!

Εδώ λοιπόν στο Ελλαδιστάν ο «αριστερός» Τσίπρας το παίζει «Ελλάς - Γαλλία συμμαχία» με τους σοσιαλιστές τύπου Ολάντ και την ίδια στιγμή μιλάει για προστασία των ανέργων, των μισθωτών και των φτωχών και το παίζει αλληλέγγυος με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Αλήθεια όλα αυτά ο Τσίπρας τα πιστεύει ή του ξεφεύγουν; Αλλά σε κάθε περίπτωση θα περιμένουμε με αγωνία από τον Βαλς να μάθουμε τη συνταγή της σταθερότητας και της ανάπτυξης.

Διαβάστε περισσότερα