Καραμανλικοί και αντικαραμανλικοί εκ του προχείρου

Το 2007 ο ξένος παράγοντας έκαψε την Ελλάδα έχοντας και ντόπιους βοηθητικούς, που μέσα από τα ΜΜΕ τους διακίνησαν “προφητικά” την απειλή. Δεκάδες συμπολίτες μας έχασαν την ζωή τους, ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες. Μια σοβαρή χώρα σιωπηλά θα είχε αναζητήσει στα πέρατα της γης τους δράστες και θα τους είχε κεράσει από ένα “νοτιοαφρικανικό περιδέραιο”. Αυτό όμως απαιτεί μια Υπηρεσία που δεν την κατευθύνουν κυρίως να παρακολουθεί αντιπάλους αναζητώντας σκάνδαλα. Κι

εδώ το Ισραήλ δείχνει τον δρόμο, πως αντιμετωπίζει ένα Έθνος τους εχθρούς του.

Το 2008, μετά την δολοφονία του Γρηγορόπουλου, εκτός από τις διάφορες συμμορίες μηδενιστών και τυχοδιωκτών πολιτικών, υπήρξε μια κεντρική αποσταθεροποιητική διαχείριση της οργής μερίδας του κόσμου, ανάμεσα στους οποίους ταχύτατα κινήθηκαν πολλοί αλλοδαποί.

Η στόχευση ήταν ο εκφοβισμός και η ανατροπή του Κώστα Καραμανλή.

Οι λόγοι: η πολιτική προσέγγισης με την Ρωσία (αγωγός, ρωσικά όπλα), το όχι στο Βουκουρέστι, ο αριστοτεχνικός χειρισμός σε συνεργασία με τον Τάσσο Παπαδόπουλο για να απορριφθεί το Σχέδιο Ανάν – Απαρτχάϊντ.

Η τότε ηγεσία των ΗΠΑ, με συνεργούς τους συνήθεις υπόπτους, δηλαδή τους δολοφόνους του Καραϊσκάκη, του Καποδίστρια, του Ευαγόρα Παληκαρίδη και των συντρόφων του, τους τσιλιαδόρους των Τούρκων το 1974, βρήκαν πρόθυμους ρουφιάνους αυτούς που έθιγε ο βασικός μέτοχος. Ο Καραμανλής αποπειράθηκε να μεταθέσει ξανά το κέντρο της εξουσίας από τις κάμαρες των νταβαντζήδων στο Μαξίμου. Δεν θα έχαναν απλά την εξουσία αλλά το πορτοφόλι τους, τίγκα στο δημόσιο χρήμα. Έχουν σκοτωθεί άνθρωποι για πολύ λιγότερα.

Θυμάμαι σαν τώρα το editorial του 2007, που διαβίβαζε την απειλή πως θα καεί η χώρα. Θυμάμαι στα “Δεκεμβριανά” της ανομίας τα σούπερ που περνούσαν σε μεγάλο κανάλι, “Καίγεται η Εθνική Βιβλιοθήκη”, “Καίγονται δεκάδες διαμερίσματα στο Κολωνάκι”, αμφότερα ψευδή.

Θυμάμαι το περίφημο πολιτικό ρεπορτάζ μεγάλης εφημερίδας, που τώρα θνήσκει, όπου περιγραφόταν η δυσφορία του Ερντογάν έναντι Καραμανλή, κατά την επίσημη επίσκεψη του στην Αθήνα. Μέχρι και τις γκριμάτσες του μεμέτη περιέγραφε. Λεπτομέρεια: η επίσκεψη ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή! Το μαϊμού ρεπορτάζ όμως, με σκοπό την “δολοφονία χαρακτήρα” του Καραμανλή, είχε γραφτεί παραγγελιά, τυπώθηκε και κυκλοφόρησε, διότι ο “εκτελεστής” κοιμήθηκε νωρίς και δεν πήρε χαμπάρι την ακύρωση, παρά το πρωί, όταν είχε γίνει ρόμπα στα περίπτερα.

Βλέπω το έμπλεο μίσους άγχος των εξαπτέρυγων του Σημίτη να φορτώσουν στον Καραμανλή την δημοσιονομική έκπτωση της χώρας και τα Μνημόνια, ενώ εδώ μας έφερε η πράσινη λεηλασία δεκαετιών κι οι μπετατζήδες εκδότες, καναλάρχες και προμηθευτές.

Γι’ αυτά τιμώ και σέβομαι τον Καραμανλή. Για όσα προσπάθησε και για το πόσο και από ποιους πολεμήθηκε. Μόνο αλγεινή εντύπωση μου κάνουν όσοι αυτοβούλως μιλάνε στο όνομα του ή όσοι, τάχα “κεντροδεξιοί”, τον υβρίζουν. Αυτοί θα είχαν στρώσει χαλί στο Βουκουρέστι και στο Σχέδιο Ανάν και θα είχαν υποκύψει για τον αγωγό πριν καν το ζητήσουν οι Αμερικανοί.

Είχε μερικούς συνεργάτες που ήταν ολίγιστοι. Όμως, όπως σωστά είπε κάποιος: “Δεν υπήρχε κανένας Μπίσμαρκ κρυμμένος πουθενά και δεν τον χρησιμοποίησε”. Πάντως έχει κερδίσει την θέση του στην Ιστορία όρθιος. Ας αναζητήσουν κι οι άλλοι την δική τους, γευόμενοι τον καθαρό αέρα έστω μιας απόπειρας πατριωτικής ανεξάρτητης πολιτικής...

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης - Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ- www.neadexia.gr

(Δημοσιεύεται στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία»)

Διαβάστε περισσότερα

Keywords
Τυχαία Θέματα