Φεύγει ως αρουραίος ή ως καπετάνιος ο κ. Καψής τον Μάρτιο;

Στη γλώσσα της θάλασσας, λέγεται ότι «ο καπετάνιος εγκαταλείπει τελευταίος το πλοίο». Είτε πρόκειται για θεσμοθετημένο, είτε για εθιμικό κανόνα, στη συνείδηση του λαού, ο καπετάνιος πρέπει να έχει ήθος, συναίσθηση και κυρίως ευθύνη. Αν όμως ο καπετάνιος δεν ενδιαφέρεται για το πλήρωμα και τους επιβάτες, δεν δίνει δεκάρα για το πλοίο που γέρνει και το επερχόμενο ναυάγιο, τότε σίγουρα νοιάζεται μάλλον για την πάρτη του, εκείνους που τον ανέδειξαν και την εντολή να αφήσει το καράβι χωρίς λάδια για να καεί η μηχανή έχοντας εγκαταλείψει σαν κύριος μαζί με τα ποντίκια. Η μικρή αυτή περιγραφή

ταιριάζει – «γάντι» στον υφυπουργό για τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, που αφού τελεσφορήσει την εργολαβία της τακτοποίησης πράσινων ημετέρων του, θα φύγει σαν κύριος τον Μάρτιο, όταν ανοίξει η ΝΕΡΙΤ, 9 ολόκληρους μήνες μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ.

Τις πρώτες μέρες εκείνης της άγριας εβδομάδας του Ιουνίου ο νεόκοπος τότε ακόμη υπουργός ανέλαβε τη νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση, αφήνοντας από τότε ακόμη να εννοηθεί ότι θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια όταν πάρει σάρκα και οστά ο οριστικός φορέας. «Δεν είναι δυνατόν σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική χώρα να υπάρχει υπουργός, έστω υφυπουργός, για τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Είμαι κυβερνητικό στέλεχος με σαφή ημερομηνία λήξεως, Με το τέλος της διαδικασίας, θα εγκαταλείψω» ανέφερε στα μουλωχτά και στο περιθώριο συνεντεύξεων, αρνούμενος ωστόσο να αποδεχθεί και τη ρετσινιά του πανθομολογούμενα άρρωστου μεσοβέζικου φορέα, της ΔΤ. Άφηνε αυτή την ιδιότητα, του επικεφαλής, για τον εύκολο στόχο, τον ειδικό διαχειριστή Γκίκα Μάναλη, ο οποίος ως τελευταίος αυτοκράτορας της ΕΡΤ, δεν είχε και πολύ μεγάλη πρεμούρα να καθαρίσει το όνομά του από τυχόν λάσπη. Και τι έκανε ο κύριος Καψής της περιορισμένης θητείας; Απαρνιόταν τον τίτλο του υφυπουργού της «ΔΤ» – έλεγε ότι τώρα ειδικός είναι ο κύριος Μάναλης, απαρνιόταν και την ιδιότητά του μετά το χτίσιμο της ΝΕΡΙΤ. Δηλαδή μας έλεγε ότι ελάμβανε τόσα χρήματα για να είναι ένας ημίαιμος υφυπουργός, που μέσα στο τοπίο της ομίχλης βόλεψε καμιά δεκαριά δικούς του, είπε ψέματα για τις αποζημιώσεις, έδωσε το πράσινο φως ή πάντως νομιμοποίησε το ντου στο ραδιομέγαρο – αυτός ένας ΠΑΣόκος, ένας κεντροαριστερός!!!. Γεννημένος πολιτικάντης άλλωστε και με περγαμηνές στις διαβεβαιώσεις, ο κ. Καψής, σηκώνει πανιά τώρα για να χαρεί τα 500.000 ευρώ που πήρε ως αποζημίωση από τον ΔΟΛ, και τα άλλα 50.000 ευρώ που έβγαλε όλο αυτό το διάστημα από την υφυπουργική του θητεία.

Πιο συγκεκριμένα, πέρσι, όταν ο Παντελής Κάψης απολύθηκε από τον ΔΟΛ όπου εργαζόταν, πήρε αποζημίωση (για συνταξιοδότηση) 500.000 ευρώ, σε 24 μηνιαίες δόσεις. Διότι ήταν, όπως είπε τότε, εργαζόμενος και τη δικαιούτο στο ακέραιο. Φέτος υποστηρίζει τα αντίθετα για τους εργαζομένους της ΕΡΤ και τις αποζημιώσεις τους. Ως άλλος τρόφιμος αυλής του Βυζαντίου, ο κ. Καψής ξέρει πολύ καλά να παίζει το παιχνίδι που εκθέτει τους άλλους και καλύπτει τα οπίσθιά του. Τα οποία οπίσθια, κάθισαν σε μια καρέκλα που κατασκευάστηκε στα μέτρα του, και τώρα την εγκαταλείπει γιατί για να συνεχίσει να κάθεται σε αυτήν, θα πρέπει, φευ, να αρχίσει να δουλεύει, να αποδίδει έργο. Αλλά όλες του οι δυνάμεις φαίνεται ότι εξαντλήθηκαν στην παραχώρηση συνεντεύξεων σε κάθε Μέσον που μιλούσε ελληνικά. Δεν θα έπρεπε, πριν συνοδεύσει τους αρουραίους στην έξοδό τους από το καράβι, να έδινε έναν ελάχιστο δημόσιο απολογισμό των πεπραγμένων του στον ελληνικό λαό;

Ένας δημοσιογράφος που διαθέτει τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια, θα όφειλε να είχε παραιτηθεί από τη γελοία συμπαιγνία που έστησαν όσοι έπεισαν τον Αντώνη Σαμαρά ότι λειτουργούν για το καλό της χώρας και της ανεξάρτητης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Ναι η ΕΡΤ, εσήπετο, εδώ και χρόνια. Ναι ήταν αυτό που αγαπάμε να μισούμε οι Έλληνες, που θέλουμε να ξεχάσουμε. Αλλά μας το θυμίζει ακόμη η παρέα του Παντελή Καψή, ο βίος και η πολιτεία του οποίου, η συναλλαγή του με την εξουσία και οι πράσινες καταβολές του αποδεικνύουν πως είναι φτιαγμένος για άλλα κόλπα. Αυτά που παίζει στην υπουργική του καρέκλα που θέλει να εγκαταλείψει. Εκτός αν πετάγεται εκτός ως αναποτελεσματικός. Να μας το πουν αν είναι έτσι. Δεν θα έπρεπε όμως αυτό να είχε γίνει ενωρίτερα;