O Βλαντιμίρ Πούτιν κερδίζει και τις γαλλικές εκλογές

Η Γαλλία θα έχει πιθανότατα έναν φιλικό στον Πούτιν πρόεδρο το επόμενο έτος, σχολιάζει ο Leonid Bershidsky.

Ενώ δεν είναι σαφές πόσο καλά θα τα πάει ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Ντόναλντ Τραμπ και την ομάδα του από Ρεπουμπλικανικά "γεράκια", φαίνεται σαν να έχει ήδη κερδίσει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Ο πρωτοπόρος στις προκριματικές της γαλλικής κεντροδεξιάς, Φρανσουά Φιγιόν, είναι σχεδόν τόσο ενθουσιώδης Ρωσόφιλος όσο και η Μαρίν

Λεπέν, ηγέτιδα του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, και η κεντροαριστερά μάλλον δεν έχει καμιά ελπίδα στις προεδρικές εκλογές του επομένου έτους.

Η Γαλλία σαφώς επιφυλάσσει κάποιες εκπλήξεις για τις εκλογές, που έχουν προγραμματιστεί για τις 23 Απριλίου 2017. Φαίνεται ήδη φρόνιμο να ξεκινήσει να αγνοεί τις δημοσκοπήσεις, όπως ακριβώς έκαναν και οι λογικοί παρατηρητές πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ. Ο Ζιπέ θεωρούνταν το φαβορί της κεντροδεξιάς πριν από τις προκριματικές. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ήταν ο ένας υποψήφιος που θα μπορούσε με βεβαιότητα να νικήσει τη Λεπέν. Στην περίπτωση αυτή, ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος ήλπιζε για ένα πολιτικό δυναμικό comeback και συναγωνίστηκε τη Λεπέν στην σκληρότητα κατά των μεταναστών και στον ευρωσκεπτικισμό, εγκατέλειψε αφού ήρθε τρίτος - και κάλεσε τους υποστηρικτές του να στηρίξουν τον Φιγιόν, τον νικητή-έκπληξη, έναντι του Ζιπέ.

Η κακή απόδοση του σοσιαλιστή προέδρου Φρανσουά Ολάντ έχει πλήξει τις πιθανότητες κάθε άλλου υποψήφιου από το κόμμα του, είτε πρόκειται για τον αριστερό ζηλωτή Αρνό Μοντεμπούρ είτε για τον φιλικό προς τις επιχειρήσεις Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος λειτουργεί ως ανεξάρτητος. Αν ο Ολάντ είναι υποψήφιος, μπορεί να φέρει το χειρότερο αποτέλεσμα για τους Σοσιαλιστές. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός και αν οι Σοσιαλιστές κάνουν "μαγικά", η Γαλλία θα έχει έναν φιλικό στον Πούτιν πρόεδρο το επόμενο έτος.

Μεταξύ των κεντροδεξιών υποψηφίων, ο Ζιπέ ήταν ο λιγότερο φιλορώσος. Έχει καταδικάσει την προσάρτηση της Κριμαίας και τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στο Χαλέπι, κατηγορώντας τη Ρωσία για "εγκλήματα πολέμου" στη Συρία. "Σε μια ορισμένη στιγμή, δεν πρέπει να διστάσουμε να πούμε στον Πούτιν στοπ" είπε. Αν τελικά είναι υποψήφιος εναντίον της Λεπέν, ο Πούτιν θα έχει κάτι για να ανησυχεί. Μπορεί να χρειαστεί να βρει έναν τρόπο για να παρέχει περισσότερη χρηματοδότηση στην ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου. Με τον Φιγιόν ως κεντροδεξιό υποψήφιο, μπορεί να χαλαρώσει.

Ο κάποτε πρωθυπουργός του Σαρκοζί δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι είναι "Υποψήφιος της Μαντζουρίας" ή ότι βρίσκεται στη μισθοδοτική κατάσταση του Πούτιν. Η φιλική στις επιχειρήσεις γαλλική δεξιά έχει άφθονα δικά της χρήματα. Ο Φιγιόν έχει στηρίξει με συνέπεια τη Ρωσία στη Συρία από το 2012, λέγοντας ότι η Μόσχα θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση της σύγκρουσης και απέφυγε να ζητήσει την καθαίρεση του προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ-Άσαντ μέχρι το Ισλαμικό Κράτος να ηττηθεί. Το 2013, ο Φιγιόν ήταν καλεσμένος του φόρουμ Βαλντάι, το οποίο ο Πούτιν και η ελίτ της εξωτερικής πολιτικής του χρησιμοποιούν για να επικοινωνούν τις πολιτικές απόψεις της Ρωσίας στους Δυτικούς εμπειρογνώμονες. Εκτός από την έκκληση για συνεργασία στη Συρία, εξέφρασε την ελπίδα ότι η Ευρώπη θα καταργήσει σύντομα τις βραχυπρόθεσμες βίζες για τη Ρωσία - κάτι που δεν είναι καν στην ατζέντα σήμερα.

Ο Φιγιόν έχει επίσης ταχθεί διακαώς εναντίον των οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία μετά την περιπέτεια του Πούτιν στην Κριμαία. Τον Απρίλιο, ο Φιγιόν εξέφρασε την ικανοποίησή του για ένα γαλλικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζητούσε την άρση των κυρώσεων. Τις χαρακτήρισε "αναποτελεσματικές και στρατηγικά καταστροφικές για τους αγρότες μας", καθώς και αντιπαραγωγικές. Δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι η Ρωσία, μαζί με τη Γαλλία, συμμετέχει στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους.

Η θέση του Φιγιόν είναι τόσο μακροχρόνια και ξεκάθαρη, που δεν πρέπει να συγκρίνεται με τις παρορμητικές και συχνά αδαείς δηλώσεις του Τραμπ για τη Ρωσία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Όταν ο Τραμπ υποσχέθηκε να "εξετάσει" την άρση των κυρώσεων, ο Τύπος το θεώρησε ως δήλωση πρόθεσης να τις καταργήσει. Αλλά ήταν πιθανότατα μια προχειρότητα του Τραμπ. Ο Φιγιόν, ένας επαγγελματίας πολιτικός με άφθονη διεθνή εμπειρία, ξέρει για τι πράγμα μιλάει και είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ξαφνικά θα εγκαταλείψει τις μακροχρόνιες απόψεις του μετά τις εκλογές.

Ορισμένοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον τελευταίο καιρό προσπάθησαν να καλύψουν την ενότητα της ΕΕ σχετικά με τις κυρώσεις πριν από την ορκωμοσία του Τραμπ, διαισθανόμενοι ότι δεν θα έχουν υποστήριξη από την Ουάσιγκτον πια. Η γερμανική κυβέρνηση της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ έχει εργαστεί σε συνεννόηση με τον Ολάντ στη Γαλλία να τιμωρήσει τη Ρωσία για την λεηλασία της στην Ουκρανία, και μικρότερα έθνη της ΕΕ έχουν ακολουθήσει, στην γραμμή των ΗΠΑ. Η επέκταση των κυρώσεων πριν ο Τραμπ πάρει τα ηνία μπορεί να φανεί ως μια συμβολική χειρονομία περιφρόνησης και μια διαφήμιση των δυτικών αξιών, που ακόμα ζουν στην Ευρώπη αλλά ίσως όχι και στις ΗΠΑ. Όμως, είτε ο Φιγιόν είτε η Λεπέν, η οποία έχει δηλώσει το θαυμασμό της για τον Πούτιν, κερδίσει τις γαλλικές εκλογές, οι κυρώσεις είναι πιθανό να καταδικαστούν - ένα άδοξο τέλος σε μια εχθρική πράξη που έχει βοηθήσει τον Πούτιν να κινητοποιήσει τους Ρώσους εναντίον της Δύσης, να εδραιώσει την εγχώρια στήριξη του, έκανε ελάχιστη οικονομική ζημία πέραν του ότι ανάγκασε τις κρατικές επιχειρήσεις της Ρωσίας να πληρώσουν τα χρέη τους και, φυσικά, δεν κατάφερε να σταματήσει το Κρεμλίνο από το να αναμιγνύεται στην Ουκρανία.

Μετά τις ατελείωτες καταγγελίες των αμερικανών Δημοκρατικών για ρωσική ανάμιξη στις προεδρικές εκλογές, η πιθανότητα παρεμβολών από τη Μόσχα έχει μετατραπεί σε ένα φόβητρο για την Ευρώπη. Πράγματι, η Μόσχα έχει υποστηρίξει τα ακροδεξιά κόμματα, τόσο ανοιχτά όσο και κρυφά, και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει θεωρητικά τις ικανότητές της στο hacking για να ξεθάψει πληροφορίες σχετικά με Ευρωπαίους πολιτικούς. Στην περίπτωση της Γαλλίας, όμως, μπορεί τίποτα από αυτά να μην είναι απαραίτητο: σε μια εκλογική αλλαγή, μπορεί απλά να ήρθε η ώρα για την μετριοπαθή δεξιά στο τιμόνι - και η γαλλική μετριοπαθής δεξιά ποτέ δεν ήταν αντιρωσική. Η Μέρκελ, η οποία αντιμετωπίζει τις δικές της εκλογές το φθινόπωρο, θα πρέπει σύντομα να αποφασίσει αν, με τη Γαλλία έτοιμη να παραιτηθεί, αξίζει να υποστηρίξει τις κυρώσεις. Πολλοί στη Γερμανία θα ανακουφιστούν αν αποφασίσει ότι δεν αξίζει.

bloomberg.com

Διαβάστε περισσότερα