Zelda: A Link Betweer Worlds Review

Λίγες σειρές παιχνιδιών λατρεύονται τόσο όσο το Zelda. Ακόμα και οι μη φανατικοί της σειράς, της βγάζουν το καπέλο, αφού εκτός από κορακοζώητη, παραμένει στο επίκεντρο του gaming. Το Zelda: A Link Between Worlds για το 3DS έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι ο θρύλος της Hyrule είναι ακόμα ζωντανός.

Το Zelda: A Link Between Worlds είναι άμεση συνέχεια του κλασικού

A Link To The Past για το Super Nintendo. Τα πάντα θυμίζουν εκείνο τον τίτλο, όπως πχ η κάθετη προοπτική που παίζετε την περιπέτεια, παρόλο που το A Link Between Worlds είναι εξ ολοκλήρου 3D. Αυτή τη φορά έχετε να αντιμετωπίσετε όχι μόνο την κλοπή της Zelda από τον πανούργο Yuga, αλλά και την επικείμενη καταστροφή από τον Ganon και την κατάρρευση των δύο κόσμων, της Hyrule και της Lorule, που είναι μια σκοτεινή παράλληλη εκδοχή της Hyrule. O Link, μετά από μια αναμέτρηση με τον Yuga, που μετατρέπει ζωντανούς ανθρώπους σε ζωγραφιές, καταφέρνει να μπαίνει σε τοίχους και να κινείται μέσα από αυτούς σαν ζωγραφιά. Σε αυτό βοηθάει ο Rovio, ένας έμπορας ο οποίος χαρίζει στον Link ένα ιδιαίτερο βραχιόλι που του επιτρέπει να χρησιμοποιεί αυτή την ικανότητα κατά βούληση, εφόσον του έχει παραχωρήσει το σπίτι του για να το κάνει ένα μικρό κατάστημα.

Πάντως η ιστορία του A Link Between Worlds δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Πρώτα απ' όλα, ο Yuga σαν αρχικακός είναι πολύ ρηχός και εν τέλει δεν αποκαλύπτεται τίποτα το ιδιαίτερο γι αυτόν, εφόσον μάλιστα έχει καταφέρει και έχει ξυπνήσει τον Gannon. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες ακολουθούν το ίδιο μοτίβο σχεδόν, εκτός από τον Rovio που είναι κάπως πιο... ενδιαφέρων, αφού απλά μπαίνει στο σπίτι σας και το κάνει μαγαζί με το έτσι θέλω, ενώ οι πληροφορίες που βρίσκετε αργότερα δίνουν περισσότερο βάθος στον χαρακτήρα του. Από εκεί και πέρα, εμφανίζονται διάφορα ονόματα μόνο και μόνο για να εμφανιστούν, όπως η Impa και ο Dampe ο νεκροθάφτης.

Λίγο κρασί, λίγη λάβα και το master sword μου.

Ευτυχώς οι περισσότεροι κύριοι χαρακτήρες έχουν άμεση σχέση με τα διάφορα λειτουργικά στοιχεία του παιχνιδιού. Ο Rovio σας δανείζει τα εργαλεία που χρειάζεστε για ένα ποσό rupees και σε περίπτωση που χάσετε, τα παίρνει πίσω και πρέπει να τα ξαναπληρώσετε. Αυτό συμβαίνει μέχρι να αποκτήσετε αρκετά περισσότερα λεφτά για να τα αγοράσετε. Ο Yuga άθελά του σας δίνει την ικανότητα να κινείστε από τοίχο σε τοίχο και μέσα από κάποιες περίεργες χαραμάδες μεταφέρεστε στη Lorule. Μια μικρή μάγισσα ονόματι Irene προσφέρεται να σας μεταφέρει από το ένα σημείο του χάρτη στο άλλο, οπουδήποτε έχετε ανακαλύψει save points, τα οποία έχουν την μορφή μηχανικών πουλιών που προβλέπουν τον καιρό.

Από τη στιγμή που πατάτε το πόδι σας στη Lorule, όλα τα dungeons είναι ανοιχτά για να πάτε να σώσετε τους απογόνους των αρχικών sages που έκλεισαν το Triforce στο Sacred Realm. Αυτό σημαίνει ότι πλέον το παιχνίδι δεν σας παίρνει από το χεράκι για να πάτε στα dungeons με τη σειρά. Αν κάποιο σας δυσκολέψει, τότε πάτε σε κάποιο άλλο ή μπορείτε να εξερευνήσετε τα δύο βασίλεια, και η περιπέτεια συνεχίζεται. Αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή από τα σύγχρονα Zelda που έχουμε δει μέχρι τώρα. Συνήθως υπήρχε μια γραμμικότητα με λίγες επιλογές ως προς το αν θα πάτε στο μέρος Χ ή στο μέρος Ψ και τα προαιρετικά dungeons. Στο A Link Between Worlds μπορείτε να πάτε όπου θέλετε στον κόσμο, να ανακαλύψετε διάφορα πράγματα, να κάνετε sidequests αλλά και να αναζητήσετε πολύτιμα χρήματα για αγορές/ενοικιάσεις αντικειμένων.

Ένα άλλο πράγμα που κάνει το παιχνίδι διαφορετικό είναι ότι τα εργαλεία, όπως και η δυνατότητα να μπαινοβγαίνετε από τους τοίχους, βασίζονται σε έναν μοβ μετρητή που θυμίζει πολύ την μαγεία σε άλλα Zelda. Αυτό σημαίνει ότι αντί να μαζεύετε βόμβες, βέλη και άλλα, απλά περιμένετε να γεμίσει ο μετρητής. Από την μία αυτό είναι καλό γιατί δεν βρίσκεστε σε στιγμές αμηχανίας που δεν έχετε αρκετά βέλη ή αρκετή μαγεία. Κοινώς, κάνει παρελθόν τις αγωνιώδεις επισκέψεις στα δωμάτια των dungeons προς αναζήτηση πυρομαχικών. Από την άλλη, πάει περίπατο η μικροδιαχείριση των προμηθειών σας που αποτελούσε από μόνο του ένα μεγάλο κομμάτι των παιχνιδιών Zelda.

Έτσι ρίχνουν ζεμπεκιές στη Hyrule.

Μαζί με αυτό, πάει περίπατο και η γενικότερη δυσκολία του τίτλου. Τα dungeons στην πλειονότητά τους δεν είναι ιδιαιτέρα δύσκολα, εκτός από μερικά εμπόδια δεξιά και αριστερά, που αν μπείτε λίγο στη λογική της νέας δυνατότητας να κινείστε μέσα στους τοίχους, δεν θα έχετε πρόβλημα να τα ξεπεράσετε. Ίσως το τελικό dungeon αλλά και τα Ice Ruins να αποτελούν εξαίρεση, αλλά αυτό είναι θέμα γούστου. Δυστυχώς τα περισσότερα αφεντικά είναι ακόμα πιο απογοητευτικά, καθώς είναι εύκολα και καθόλου χαρακτηριστικά. Αυτό που σίγουρα δεν θα σας αρέσει είναι η διάρκεια του παιχνιδιού. Πέρα από την χαμηλή δυσκολία των dungeons, το βασικό quest μου φάνηκε μικρότερο από άλλα φορητά Zelda όπως το Spirit Tracks. Βέβαια έχετε έναν ανοιχτό κόσμο για εξερεύνηση και ο,τι λείπει από το main quest αναπληρώνεται από τα πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε εκτός της ιστορίας. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί κα το SpotPass, που σας επιτρέπει να παίζετε ενάντια σε Shadow Links που προέρχονται από άλλα 3DS. Μόλις δεχτείτε ένα Shadow Link, τον βρίσκετε τυχαία στον χάρτη σας και αν τον κερδίσετε παίρνετε και το ανάλογο bonus σε χρήμα.

Όσον αφορά τον τεχνικό τομέα, το A Link Between Worlds είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ. Όχι τόσο λόγω των τεχνικών που χρησιμοποιούνται -μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για παιχνίδι 3DS- αλλά για το γεγονός ότι όλα έχουν φτιαχτεί με προσοχή στην λεπτομέρεια αλλά και αγάπη για το A Link To The Past. H Hyrule, αν και τρισδιάστατη έχει όλες εκείνες τις λεπτομέρειες που γνωρίσαμε στο SNES, ακόμα και παρόμοιο χάρτη. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι κοντά στο παλιό, αλλά με νέες προσθήκες που τα κάνουν να ξεχωρίζουν. Τα χρώματα και η ατμόσφαιρα πάνε χέρι-χέρι, με τη Hyrule να έχει πιο φωτεινά χρώματα και τη Lorule να έχει πιο σκοτεινά και πολλές αποχρώσεις του μοβ. Τα dungeons έχουν και αυτά τον δικό τους χαρακτηριστικό οπτικό σχεδιασμό, ενώ οι cutscenes είναι πολύ ωραίες. Η δουλειά που έχει γίνει στο art direction είναι απλά καταπληκτική. Το 3D είναι αρκετά καλό, και λόγω της κάθετης προοπτικής, σας βοηθάει να βλέπετε ποιο σημείο είναι ψηλότερα από το άλλο. Πάντως το 3D δεν έχει τρελή χρήση στο gameplay, εκτός από τα Ice Ruins όπου δίνει ρέστα.

Επ, έλα δω να σε πελατώσω.

Η μουσική είναι στην ουσία μια επανεκτέλεση της μουσικής επένδυσης του A Link To The Past. Σε ένα μεγάλο της ποσοστό αποτελείται από ορχηστρικές εκτελέσεις οπότε οι παλιοί θα ανακαλύψετε ξανά τις αγαπημένες σας μελωδίες και οι νέοι θα δείτε γιατί η μουσική στα videogames είναι τόσο σημαντική. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν καινούρια μουσικά κομμάτια δεξιά και αριστερά, αλλά επισκιάζονται πολύ από τις παλιές καλές εκτελέσεις. Ο ηχητικός τομέας, αν και αρτιότατος, μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερος με βάση το ταλέντο που έχουν οι developers της Nintendo.

Εν τέλει το μεγαλύτερο θέμα του A Link Between Worlds είναι ότι δεν διατηρεί τον ενθουσιασμό ενός καινούριου Zelda. Τα dungeons είναι μικρά, οι ιδέες του αν και καλές κάπου χάνουν στην υλοποίηση, ενώ η ιστορία του δεν είναι η κορυφαία που έχουμε συνηθίσει από τη σειρά. Πρόκειται για ένα παιχνίδι άρτιο από όλες τις πλευρές, απλά κάπου χάνει λίγο την λάμψη του. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι αποτελεί διάδοχο ενός αξεπέραστου τίτλου του SNES, που παραμένει ορόσημο στην ιστορία του gaming. Ή μπορεί και να έχει φτάσει η ώρα για ένα μια γερή ανανέωση της αγαπημένης σειράς Zelda. Όπως και να χει, η το Zelda: A Link Between Worlds αξίζει την προσοχή σας, αφού η Hyrule ανοίγει διάπλατα για να υποδεχτεί εσάς και τη διάθεσή σας για εξερεύνηση.

ΠανέμορφοΠραγματικά open-worldΠολλά sidequestsΟ μετρητής που καταργεί την αγωνιώδη αναζήτηση πυρομαχικών......αλλά καταστρέφει τον μικροδιαχείριση που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι των ZeldaΕύκολα dungeons με αδιάφορα αφεντικάΡηχοί χαρακτήρες και απλές αναφορέςΚάπου δείχνει να χάνει τη λάμψη της η σειράΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:3DSΑΝΑΠΤΥΞΗ:NintendoΕΚΔΟΣΗ:NintendoΔΙΑΘΕΣΗ:NortecΕΙΔΟΣ:Action adventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://zelda.com/link-between-worlds/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:22/11/2013PEGI:7

Game20.gr, το Άσυλο των gamers