For Honor Review

Στις 14 Φεβρουαρίου που μας πέρασε, οι λάτρεις των hack and slash δεν γιόρταζαν τον Άγιο Βαλεντίνο σε κάποιο εστιατόριο με καρδούλες και κεράκια, αλλά την κυκλοφορία του For Honor σπίτι τους (με παρέα ή χωρίς). H Ubisoft βγάζει το πρώτο της multiplayer action fighting,

το οποίο λαμβάνει χώρα σε έναν διαφορετικό Μεσαίωνα.

Το εισαγωγικό βίντεο είναι άκρως κινηματογραφικό, υψηλής λεπτομέρειας, ποιότητας και animation. Μέσω αυτού βλέπετε πως Ιππότες, Βίκινγκ και Σαμουράι βρίσκονται σε άγριο πόλεμο μεταξύ τους. Εκατοντάδες χρόνια μετά από έναν κατακλυσμό που άλλαξε τον χάρτη της Γης, η κάθε φατρία έχει τη δυνατότητα να επικρατήσει ενάντια στις άλλες δύο. Η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται μέσα από in-game cutscenes, ενώ μέσα από σύντομες ιστορίες βασικών ηρώων της κάθε πλευράς ζείτε την εμπειρία σημαντικών στιγμών που οδήγησαν σε αυτόν τον πόλεμο.

To For Honor θυμίζει λίγο κάτι από Mount and Blade και Dark Souls, όσον αφορά την ιστορία και την απόκτηση XP, όμως η αλήθεια είναι πως δεν μοιάζει με κανένα άλλο του είδους του. Δεν είναι ούτε ένα απλό παιχνίδι όπου πατάτε κουμπιά ανελέητα, ούτε Street Fighter με σπαθιά και τσεκούρια, αλλά ένα multiplayer action fighting τρίτου προσώπου. Δεν πρόκειται για “ξύλο” που απλά φορτώνετε μια Κυριακή για να παίξετε όπου με λίγη τύχη και ταχύτητα φτάνετε μακριά χωρίς πολλή πολλή σκέψη, αλλά για ένα μείγμα τακτικής και online μαχών σώμα με σώμα που απαιτεί χρόνο και υπομονή.

Στάσου να σου δείξω κι αυτό.

Το tutorial αποτελείται από βίντεο και οδηγίες στην οθόνη, όμως οι πληροφορίες που δίνει είναι τόσες πολλές και συνεπτυγμένες που δεν υπάρχει περίπτωση να θυμάστε πολλά αποκλειστικά και μόνο μέσω αυτού του υπερβολικού φόρτου πληροφοριών. Αντιθέτως, το μέρος όπου μαθαίνετε όλα τα απαραίτητα για τον χειρισμό είναι το story mode με διάρκεια έξι-επτά ώρες. Ξεκινάτε το campaign μόνοι ή με την βοήθεια ενός φίλου σε online co-op, έχοντας στην αρχή τους Ιππότες και παίζοντας κάθε πίστα με τη σειρά. Τα επίπεδα είναι αρκετά περιοριστικά, δίνοντάς σας ένα κεντρικό μονοπάτι να ακολουθήσετε, με τα υπόλοιπα ένα-δυο να οδηγούν σε αδιέξοδα με bonus ή επιπλέον εχθρούς. Σκοτώνοντας απλούς στρατιώτες και αξιωματικούς, ανοίγετε τον δρόμο για να περάσουν οι δικές σας δυνάμεις, ενώ η κάθε πίστα είναι σχετικά σύντομη και χωρίζεται σε checkpoints, συνήθως με κάποιο boss να σας περιμένει στο τέλος της διαδρομής. Η αλλαγή φατρίας από Ιππότες σε Βίκινγκ και τελικά σε Σαμουράι δίνει μια απρόσωπη νότα στο campaign, με αποτέλεσμα κάπου στα μισά να χάνετε ένα μέρος του ενδιαφέροντος που είχατε στην αρχή, αν και η πλοκή δεν είναι ο λόγος για τον οποίο ασχολείται κανείς με το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Κάτι αρκετά ενδιαφέρον, που εμφανίζεται μόνο για λίγο στο story mode και ποτέ ξανά, είναι ένα σύντομο κομμάτι ιππασίας, που φανερώνει πως oι μηχανισμοί gameplay με άλογο υπάρχουν, αλλά μια υπόθεση είναι πως ίσως αξιοποιηθούν μελλοντικά σε κάποιο DLC με κονταρομαχίες (γνωστές και ως διαδορατισμοί) ή σε μελλοντικούς μεγαλύτερους χάρτες. Το story mode, εκτός από το να είναι μια πολύτιμη εμπειρία, σας ανταμείβει με καλούδια για την εξατομίκευση των ηρώων σας, όπως χρώματα, σχήματα και σχέδια για τις πανοπλίες τους, καθώς και νομίσματα που είναι αξιοποιήσιμα ανά πάσα στιγμή. Αξίζει να το παίξετε στο δύσκολο επίπεδο όχι μόνο για την απόκτηση XP αλλά και για να μάθετε καλά τον χειρισμό του παιχνιδιού, που είναι και το σημείο που κάνει το For Honor να ξεχωρίζει.

Φυσικά, το κυρίως πιάτο του παιχνιδιού είναι το multiplayer. Πριν προλάβετε να δείτε τις ρυθμίσεις, πριν καταφέρετε να αλλάξετε τη φωτεινότητα, πριν από οτιδήποτε άλλο, σας ζητείται να επιλέξετε φατρία (faction). Αυτό πάντως δεν περιορίζει το αν οι ήρωές σας είναι Ιππότες, Σαμουράι ή Βίκινγκ, καθώς μπορείτε να παίζετε με οποιονδήποτε από τους 12 διαθέσιμους ήρωες πάσα στιγμή, αρκεί να τους έχετε, πρώτα, ξεκλειδώσει. Ο καθένας από αυτούς έχει διαφορετικές ικανότητες, στιλ εκτέλεσης και όπλο. Κάποιοι έχουν σπαθιά και ασπίδα, άλλοι μόνο μία σπάθα, άλλοι κινούνται αργά με ένα βαρύ τσεκούρι κι άλλοι γρηγορότερα με ένα μόνο δόρυ. Η ολοκλήρωση του story ακόμη και στο normal επίπεδο δυσκολίας σας προσφέρει αρκετά νομίσματα για να τους ξεκλειδώσετε όλους στην αρχή της... καριέρας σας στο multiplayer, δίχως να χρειαστεί να ασχοληθείτε αποκλειστικά με έναν για αρκετό καιρό μόνο και μόνο για να μαζέψετε αρκετά νομίσματα ώστε να επιλέξετε εκείνον που έχετε βάλει στο μάτι. Απ’ την άλλη, αυτό σας στερεί το κίνητρο που θα είχατε για ακόμη περισσότερες ώρες παιχνιδιού.

Μολών λαβέ.

Πέρα από τον οπλισμό υπάρχουν τα feats, που λειτουργούν ως στιγμιαία ή μακροχρόνια βuffs και ως παθητικές (passive) ικανότητες, όπως η άμεση αναπλήρωση health και η ενίσχυση της ζημιάς που κάνουν οι σύμμαχοί σας. Τα σημαντικά αυτά feats, που συχνά επηρεάζουν την εξέλιξη της μάχης, τα αποκτάτε με τον καιρό ή τα ξεκλειδώνετε όλα άμεσα με νομίσματα ή πραγματικά χρήματα, αν και μετά από μερικές ώρες παιχνιδιού αποκτάτε αρκετά νομίσματα για να ξεκλειδώσετε όλα τα feats τουλάχιστον ενός ήρωα. Αν θέλετε να τα ξεκλειδώσετε όλα και για τους 12 ήρωες ή να αποκτήσετε γρήγορα χαρακτηριστικά που χρειάζονται ώρες παιχνιδιού (όπως και πρέπει), τότε πρέπει να ξοδέψετε χιλιάδες νομίσματα ή να αγοράσετε packs που ξεκινούν από 5 ευρώ και φτάνουν τα 100 ευρώ.

Υπάρχουν πέντε διαφορετικά multiplayer modes που χωρίζονται στα deathmatch (elimination και skirmish), duel and brawl και dominion, με όλα να έχουν την επιλογή versus player ή versus AI (η επιλογή events δεν ήταν διαθέσιμη κατά τη διάρκεια του review). Στο elimination deathmatch οι παίκτες χωρίζονται σε δύο ομάδες των τεσσάρων ατόμων και η ομάδα που κερδίζει τρεις από τους πέντε γύρους κερδίζει την μάχη. Για να κερδίσετε έναν γύρο πρέπει να σκοτώσετε όλα τα μέλη της αντίπαλης ομάδας, όμως αν σκοτωθείτε ο μόνος τρόπος να επιστρέψετε στην μάχη είναι να σας επαναφέρει στη ζωή κάποιος σύμμαχός σας. Στο skirmish deathmatch η ομάδα σας πρέπει να φτάσει τους 1000 πόντους για να κερδίσει, που τους αποκτά σκοτώνοντας αντιπάλους. Σε αντίθεση με το elimination, κάνετε απεριόριστα respawns και η κάθε ομάδα υποστηρίζεται από έναν μικρό αριθμό από bots (στρατιώτες και αξιωματικούς). Μόλις η ομάδα σας φτάσει τους 1000 βαθμούς, τότε οι αντίπαλοι δεν μπορούν να κάνουν respawn και κερδίζετε μόλις τους εξολοθρεύεστε όλους. Οι αρχηγοί και οι μονομαχίες ένας εναντίον ενός δίνουν περισσότερους βαθμούς από ότι οι απλοί ΑΙ στρατιώτες και οι ομαδικές επιθέσεις εναντίον ενός.

Έφοδος!

Το dominion διαφέρει στο ότι ο αριθμός των στρατιωτών είναι μεγαλύτερος και η κάθε ομάδα καταλαμβάνει σημεία της πίστας που της δίνουν περισσότερους βαθμούς. Το duel είναι το mode που χρησιμοποιεί στο έπακρο τον χειρισμό του παιχνιδιού και σας φέρνει όσο κοντά γίνεται σε μια πραγματική μεσαιωνική μονομαχία. Πρόκειται σχεδόν για ξεχωριστό παιχνίδι μέσα στο παιχνίδι και εδώ νικητής βγαίνει ο καλύτερος στους πέντε γύρους. Όσο για το brawl, είναι παρόμοιο με το duel σε ομάδες δύο ατόμων, με συμπαίκτη που μπορεί να σας αναστήσει αλλά και να συμμετάσχει μαζί σας στην επίθεση. Το dominion είναι δικαιολογημένα από τα modes με την μεγαλύτερη δραστηριότητα, ενώ το duel είναι το καλύτερο και πιο απολαυστικό που θα βρείτε σε παιχνίδι του είδους. Επίσης, τα duel και brawl είναι τα μοναδικά modes όπου ο εξοπλισμός δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη, προσφέροντας τις πιο δίκαιες μονομαχίες όπου κερδίζει ο ικανότερος.

Το matchmaking είναι αρκετά ισορροπημένο και συνήθως οι ομάδες έχουν τόσο νέους όσο και έμπειρους παίκτες. Όπως είναι αναμενόμενο στην αρχή του κύκλου ζωής του παιχνιδιού, τα modes αποκλειστικά εναντίον AI έχουν μικρή δραστηριότητα, σε σημείο που δεν καταφέρνετε να συνδεθείτε μετά από αναμονή 10 ή περισσότερων λεπτών, αν και είναι χρήσιμα για εξάσκηση. Σε γενικά πλαίσια, ο αριθμός των παικτών που συμμετέχουν στο παιχνίδι είναι ικανοποιητικός, χωρίς να υπάρχουν προβλήματα στη ροή του. Στο τέλος κάθε μάχης εμφανίζεται το μενού με τις ανταμοιβές σας, που αποτελείται από νομίσματα, XP, οπλισμό κλπ, αλλά και war assets που τοποθετείτε επάνω στον χάρτη του πολέμου. Ο χάρτης αυτός ανανεώνεται κάθε έξι ώρες και η φατρία με τα περισσότερα war assets κατακτά την εκάστοτε τοποθεσία, πράγμα που επηρεάζει τις τοποθεσίες στις οποίες μάχεστε κάθε φορά. Κάθε δύο εβδομάδες έρχεται το τέλος ενός γύρου και η κάθε φατρία ανταμείβεται ανάλογα με τις επιδόσεις της, με την κάθε σεζόν να διαρκεί πέντε γύρους. Στο τέλος της κάθε σεζόν οι παίκτες ανταμείβονται αντίστοιχα για άλλη μια φορά ανάλογα με τα αποτελέσματα. Αν κάποια στιγμή μετανιώσετε και θέλετε να αλλάξετε φατρία μπορείτε να το κάνετε, αλλά αυτό έχει κάποιες προσωρινές επιπτώσεις, όπως το να χάσετε όλες τις αμοιβές της τρέχουσας εποχής.

Με τον καιρό, περισσότερο φτάνοντας στο επίπεδο 20 και μετά, αποκτάτε καλύτερο οπλισμό που μπορείτε να αναβαθμίσετε ή να καταστρέψετε. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει το τέλειο όπλο ή πανοπλία, αφού κάθε κομμάτι βελτιώνει ένα ποσοστό, αλλά ταυτόχρονα χειροτερεύει ένα άλλο. Έτσι δεν μπορείτε να φτιάξετε τον “τέλειο ήρωα”, αλλά πρέπει να κρατάτε διαρκώς ισορροπία σε ό,τι επιλέγετε. Κάθε μέρα σας δίνονται δύο στόχοι προς εκπλήρωση για την απόκτηση έξτρα XP, όπως για παράδειγμα να κερδίσετε σε ένα skirmish σε PvP με οποιονδήποτε ήρωα ή να σκοτώσετε 300 AI στρατιώτες σε ένα ματς dominion με παίκτες εναντίον ΑΙ. Εκτός αυτού, μπορείτε να επιλέξετε τρεις επιπλέον στόχους μεγαλύτερης διάρκειας, αποκτώντας ακόμη περισσότερο XP, νομίσματα και άλλα. Τα νομίσματα που κερδίζετε σε κάθε μάχη μπορείτε να τα αποκτήσετε ξοδεύοντας και πραγματικά χρήματα. Οι μικροσυναλλαγές (microtransactions) επηρεάζουν την ισορροπία του παιχνιδιού και δεδομένου ότι κάποιος μπορεί να πληρώσει για να ξεκλειδώσει ήρωες, loot και feats μην περιμένετε να παίρνετε πάντα μέρος σε δίκαιες μάχες.

Βίκινγκ εναντίον Σαμουράι.

Είναι πολύ εύκολο να μπερδέψει κανείς το For Honor με hack and slash και να αρχίσει να πατάει κουμπιά ανεξέλεγκτα, όμως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Αρχικά, επιλέγετε μία από τις τρεις στάσεις επίθεσης ή άμυνας (αριστερά, δεξιά και επάνω), με τις επιθέσεις να χωρίζονται σε γρήγορες και βαριές. Ένα βελάκι σας δείχνει την πλευρά που ο εχθρός κραδαίνει το σπαθί του (ή άλλο όπλο), έτσι ώστε να είστε έτοιμοι για άμυνα ή επίθεση από την κατάλληλη πλευρά. Αυτό σημαίνει πως, αν επιτεθείτε από την πλευρά του σπαθιού τότε ο αντίπαλος έχει πάρα πολύ καλές πιθανότητες να σας μπλοκάρει, ενώ αν δεν μπλοκάρετε έγκαιρα προς την πλευρά που δείχνει το βελάκι τότε, αντιθέτως, δέχεστε εσείς το χτύπημα. Αν, πάλι, βιαστείτε και αρχίσετε τις γρήγορες επιθέσεις από όλες τις πλευρές, τότε όχι μόνο κουράζετε τον ήρωά σας, κάνοντάς τον να χάσει πολύτιμη αντοχή, αλλά φέρνετε ελάχιστα, αν όχι καθόλου, χτυπήματα στον εχθρό σας. Όταν εξαντληθεί ο ήρωάς σας το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αμυνθεί και να περπατήσει μερικά βήματα μακριά, καθώς χωρίς αντοχή δεν μπορεί να χτυπήσει δυνατά. Επίσης, ο σωστός συγχρονισμός άμυνας και επίθεσης μετράει πολύ στην εξέλιξη της κάθε μονομαχίας. Μια πετυχημένη απόκρουση (parry) σταματάει τον αντίπαλό σας, δίνοντάς σας ευκαιρία για ένα γρήγορο χτύπημα, όμως αν δεν αποκρούσετε στο σωστό χρόνο τότε αστοχείτε και δέχεστε εσείς το χτύπημα. Όσο για τον ελιγμό (dodge), εξαρτάται και από τον ήρωά σας. Κάποιοι ελίσσονται και αντεπιτίθενται εύκολα, όμως άλλοι με βαρύτερο οπλισμό κινούνται πολύ πιο αργά.

Κάθε κίνηση που κάνετε στο πεδίο της μάχης μετράει και έχει λογική. Το For Honor καταφέρνει να μεταφέρει σωστά τις μονομαχίες σώμα με σώμα χωρίς αυτό να κοστίζει σε διασκέδαση από την πλευρά του παίκτη. Εκεί που τα πράγματα αρχίζουν να χαλάνε είναι όταν φεύγετε από το ένας εναντίος ενός και περνάτε σε στιγμές όπου δέχεστε επίθεση από δύο και πάνω εχθρούς. Κυρίως για τους αρχάριους, η άμυνα εναντίον δύο αντιπάλων είναι αρκετά δύσκολη, πόσο μάλλον η επίθεση εναντίον ενός από αυτούς, κάτι που κάνει τη συνεργασία με άλλους παίκτες σχεδόν απαραίτητη. Ωστόσο, μετά από ώρες παιχνιδιού αντιλαμβάνεστε πως το να νικήσετε δύο εχθρούς που σας επιτίθενται ταυτόχρονα δεν είναι τόσο αδύνατο όσο δείχνει, ιδιαίτερα όταν εκείνοι το μόνο που κάνουν είναι να πατάνε κουμπιά ασταμάτητα, ενώ εσείς, χρησιμοποιώντας τακτική, υπομονή και μεθοδικότητα καταφέρνετε προσεκτικά χτυπήματα. Όταν, πάλι, χτύπημα με το χτύπημα γεμίσει ο δείκτης revenge, τότε μπορείτε να τον ενεργοποιήσετε με το πάτημα ενός κουμπιού και να έχετε ισχυρότερη επίθεση, άμυνα και αντοχή για μερικά δευτερόλεπτα. Βέβαια, όσο προσεκτικοί κι αν είστε, δεν λείπουν οι φορές που κάποιος σας πετάει από τον γκρεμό μέσα σε μια στιγμή ή σας χτυπάει πισώπλατα (και ανέντιμα).

Ένα από τα προβλήματα στις μάχες με πολλαπλούς εχθρούς έχει να κάνει με το lock. Μόλις κάνετε lock τον αντίπαλό σας τότε σταματάτε να ελέγχετε την κάμερα και χειρίζεστε αποκλειστικά τον ήρωά σας. Για να αλλάξετε lock-αρισμένο στόχο πρέπει να αφήσετε τη σκανδάλη και να την πατήσετε, χάνοντας, έτσι, στιγμιαία δυνατότητα μπλοκαρίσματος. Άλλες φορές, αντίπαλοι παίκτες με ελάχιστη υγεία προτιμούν να το βάλουν στα πόδια από το να χάσουν, κι έτσι πρέπει να επιλέξετε μεταξύ κυνηγητού και επιλογής άλλου στόχου. Εξάλλου, ίσως και γιατί το For Honor χρησιμοποιεί μια μη παραδοσιακή έκδοση μοντέλου σύνδεσης peer to peer, δεν λείπουν τα προβλήματα και οι προσωρινές αποσυνδέσεις, περιστασιακά και κατά τη διάρκεια της μάχης, που μερικές φορές σας στέλνουν πίσω στο κεντρικό μενού. Το μήνυμα “recovering error connection” είναι κάτι που βλέπετε περιμένοντας την αποκατάσταση της σύνδεσης τουλάχιστον μια φορά σε κάθε gaming session. Σε γενικές γραμμές, δεν χρειάζονται περισσότερα από τρία-πέντε λεπτά για να γίνει το matchmaking, όμως μερικές φορές χρειάζονται περισσότερα, ακόμη και για τα πιο δημοφιλή dominion matches. Κάποια απογεύματα συνδέεστε μέσα σε δευτερόλεπτα, αλλά κάποια πρωινά πρέπει να περάσουν περισσότερα από 10 λεπτά.

Σε χρίζω ιππότη...

Τα γραφικά είναι εκπληκτικά. Από επιβλητικά κάστρα, λασπωμένους βάλτους και παγωμένα βουνά, μέχρι τις αντανακλάσεις στο νερό, τα καιρικά φαινόμενα και τις λεπτομέρειες των ηρώων, δύσκολα βρίσκει κανείς κάτι αρνητικό. Τα όμορφα περιβάλλοντα με κάστρα στη φύση αποδίδουν εξαιρετικά την κάθε τοποθεσία, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει το gameplay. Τα στενά μονοπάτια οδηγούν σε αναπόφευκτες μονομαχίες, ενώ ένα σπρώξιμο από ψηλό σημείο οδηγεί σε ακαριαίο θάνατο. Παρόλα αυτά, ο βαθμός καταστροφής του περιβάλλοντος είναι αρκετά χαμηλός και περιορίζεται κυρίως σε πόρτες και βαρέλια. Αν και αρχικά οι ήρωες δεν διαφέρουν πολύ με εκείνους άλλων παικτών, με την πρόοδο του παιχνιδιού ξεκλειδώνετε και αποκτάτε πολλά χαρακτηριστικά, χρώματα, σχέδια και άλλα που τους κάνουν ξεχωριστούς. Η μουσική είναι δυνατή, ατμοσφαιρική και κατάλληλη για το είδος. Το ίδιο και τα ηχητικά εφέ, με τα σπαθιά που χτυπούν μεταξύ τους, τη φωτιά, την πάλη και τις κραυγές να είναι μόνο μερικά παραδείγματα ήχων που ακούτε στα πεδία μάχης. Το voice acting που υπάρχει στο story mode κυμαίνεται σε ανάλογα θετικά επίπεδα.

Το For Honor είναι ένα multiplayer action fighting που δεν απευθύνεται σε “χαλαρούς” παίκτες ή όσους ψάχνουν μια single-player εμπειρία μεσαιωνικής εποχής, αλλά σε όσους ψάχνουν ένα συνδυασμό τακτικής και υπομονής σε PvP περιβάλλον, όπου η κάθε κίνηση μετράει και μπορεί να κρίνει την μάχη. Το story είναι ουσιαστικά ένα μακροσκελές και χορταστικό τutorial διάρκειας μερικών ωρών, σπασμένο σε πίστες ιδανικές για εξάσκηση. Αν και η βασική ιδέα του For Honor είναι υπέροχη (όπως και αρκετά χαρακτηριστικά του), μετά από 10 με 15 ώρες παιχνιδιού επαναλαμβάνεται και το μεγαλύτερο κίνητρο για να ασχοληθείτε περισσότερο είναι απλά η αναβάθμιση των ηρώων σε υψηλότερα επίπεδα. Όπως και να 'χει, επιτέλους ένα παιχνίδι με μάχες σώμα με σώμα που δεν έχει να κάνει με ζόμπι, βρικόλακες ή φανταστικές οντότητες, αλλά με πραγματικούς ανθρώπους από το παρελθόν.

12 παραμετροποιήσιμοι ήρωεςΥποδειγματικός χειρισμός στις μάχες ένας εναντίον ενόςΕξαιρετικά γραφικάΠρωτότυποΑνταμείβει την υπομονήΙκανοποιητικό επίπεδο ρεαλισμούΠροβλήματα αρμονίας στις μάχες με πολλαπλούς εχθρούςΤο campaign ουσιαστικά είναι tutorialΑπουσία split-screenΜικροί χάρτεςMicrotransactionsΠεριστασιακά προβλήματα σύνδεσηςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4 (review), Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:UbisoftΕΚΔΟΣΗ:UbisoftΔΙΑΘΕΣΗ:CD MediaΕΙΔΟΣ:ActionΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://forhonor.ubisoft.com/game/en-US/home/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:14/2/2017PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers