Flinthook

Roguelike με πειρατές στο διάστημα… μμμ…

Το Flinthook είναι από αυτές τις περιπτώσεις των ακατέργαστων διαμαντιών της αχανούς indie σκηνής, που λόγω ελλιπούς προώθησης τελικά καταλήγουν στην αφάνεια (και ας αποτελούν αξιοπρεπέστατες προσπάθειες). Όχι ότι η συγκεκριμένη περίπτωση φέρνει κάποια επανάσταση στο είδος (“ακατέργαστο” γαρ), όμως δεν παύει να είναι ένα από αυτά τα ευχάριστα και δουλεμένα παιχνίδια, που δείχνουν ότι έχουν αναπτυχθεί με μεράκι και που –επιπλέον- προσφέρουν άμεση δράση χωρίς σενάρια και λοιπά περιτυλίγματα.

Ένας

παραλληλισμός της γενικότερης φιλοσοφίας του παιχνιδιού θα μπορούσε να γίνει με το μοναδικά εθιστικό Binding of Isaac, παρόλο που διαφέρουν σε ουσιαστικό βαθμό στη διαφορετική προοπτική. Το Flinthook ακολουθεί την πιο παραδοσιακή δισδιάστατη οπτική γωνία των side-scrolling παιχνιδιών, αλλά από εκεί και πέρα η δομή του παραπέμπει αρκετά στη δημιουργία του Edmund McMillen.

Αρχικά να τονίσουμε ότι το Flinthook είναι ένα καθαρόαιμο roguelike, κάτι που μεταφράζεται στις συνεχείς οθόνες "game over", που μας οδηγούν –σχεδόν πάντα- στην αρχή του παιχνιδιού, καθώς και στη random διαρρύθμιση των επιπέδων και των εχθρών. Κάθε ένα από τα πλοία που πραγματοποιούμε διαστημικό ρεσάλτο (βλέπετε, το παιχνίδι αποτελεί ένα ελκυστικό πάντρεμα εξωγήινων πειρατών και διαστήματος) έχει τοποθετημένα με εντελώς τυχαίο τρόπο τα επιμέρους δωμάτιά του, κάθε ένα εκ των οποίων μπορεί να περιέχει θησαυρούς, παγίδες, εχθρούς κ.λπ.

Η ποικιλία των ξεχωριστών δωματίων είναι πραγματικά αξιέπαινη, με την Tribute Games να δείχνει έμπρακτα την όρεξή της για την απόδοση πληθωρικού υλικού ώστε η random φύση των πλοίων να είναι ουσιαστικά..... random. Παρόλη την πολύωρη, διψήφιων ωρών, ενασχόλησή μας συνεχώς βρισκόμασταν σε καινούρια δωμάτια, με ξεχωριστό σχεδιασμό και προκλήσεις. Εννοείται ότι μετά από ώρες θα αρχίσετε να βλέπετε επαναλήψεις (αν και πάλι, ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς ποιο δωμάτιο θα βρει μπροστά του) όμως θα αργήσετε αρκετά να φτάσετε σε αυτό το σημείο.

Όπως είναι φυσικό βέβαια, η αίσθηση του χειρισμού αποτελεί το άλφα και το ωμέγα, και εδώ είναι ένας άλλος τομέας που το Flinthook τα πάει αρκετά καλά. Η βασικότερη ικανότητα του χαρακτήρα αφορά στη χρήση του γάντζου, που μπορεί να τον πετάξει σε συγκεκριμένα σημεία κάθε δωματίου ώστε να εκτιναχθεί προς τα εκεί. Αυτή η λειτουργία είναι και η βασικότερη για την επιβίωσή μας καθώς επιτρέπει την γρήγορη αποφυγή εχθρικών σφαιρών αλλά και την ασφαλή περιήγηση ανάμεσα από κάθε λογής περιβαλλοντικούς κινδύνους (λέιζερ, καρφιά κ.λπ.).

Ο γάντζος αποτελεί ένα πολύ εύχρηστο εργαλείο και δεν θα χρειαστείτε περισσότερα από μερικά λεπτά ώστε να αποκτήσετε μία σχετική ευχέρεια στη χρήση του. Η Tribute Games έκανε πραγματικά καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα δεδομένου ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ο χαρακτήρας μας πετούσε τον γάντζο ακριβώς στο σημείο που επιθυμούσαμε, οδηγώντας τελικά σε ένα πολύ αξιόπιστο και απολαυστικό εργαλείο. Έτερη ικανότητα που βοηθάει τόσο στο platforming όσο και στην αντιμετώπιση των εχθρών αφορά το κατά βούληση slow motion, που μας επιτρέπει να επιβραδύνουμε το χρόνο για 2-3 δευτερόλεπτα, μία ικανή διάρκεια συνήθως ώστε να αποφύγουμε βλήμματα με μαεστρία ή να ελιχθούμε ανάμεσα από καρφιά με ακρίβεια νίντζα.

Όσο όμως κι αν το παιχνίδι δίνει χρήσιμα εργαλεία για την επιβίωσή μας η δυσκολία του είναι υψηλότατη, οδηγώντας μας συνεχώς στην αρχή των επιπέδων ξανά και ξανά -ως είθισται σε ένα καθαρόαιμο roguelike. Εδώ εισέρχονται τα μόνιμα upgrades που παρέχουν διάφορες πολύτιμες αναβαθμίσεις, όπως διαφορετικά σκάγια για το πιστόλι, μεγαλύτερη μπάρα slow motion και ξεχωριστά δευτερεύοντα όπλα (χειροβομβίδες, πάγωμα εχθρών κ.λπ.) μεταξύ άλλων, έτσι ώστε οι φιλόδοξες αλλά αποτυχημένες προσπάθειες να μην πηγαίνουν εντελώς στράφι.

Όλα όμως δεν είναι ρόδινα, καθώς υπάρχουν ορισμένα θεματάκια που αλλάζουν ορισμένες φορές τις ισορροπίες μεταξύ δίκαιων και άδικων καταστάσεων. Η “πυκνή” pixel art, αν και δείχνει κατάλληλη για το ύφος του παιχνιδιού, είναι υπέρ το δέον “φορτωμένη”, με αποτέλεσμα αρκετές φορές οι -στατικοί κυρίως- περιβαλλοντικοί κίνδυνοι να μπερδεύονται με το background. Συχνά πυκνά χάναμε πολύτιμη ενέργεια επειδή πολύ απλά δεν καταφέρναμε να διακρίνουμε τα καρφιά που βρίσκονταν μπροστά μας ακόμα και όταν η δράση δεν χτυπούσε κόκκινο.

Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένα δωμάτια που ενδέχεται να ανεβάσουν κατακόρυφα το βαθμό δυσκολίας με απότομο τρόπο, οδηγώντας σε μία ξαφνική πανωλεθρία. Με λίγα λόγια, η σταδιακή κλιμάκωση δεν είναι ένα από τα προτερήματα του Flinthook, αν και θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό το ατόπημα δεν είναι τόσο συχνό ώστε να αποθαρρύνει την ενασχόληση.

Παρόλα αυτά το Flinthook αποτελεί μία αξιοπρεπέστατη προσθήκη στο ιδιαίτερο είδος των roguelike. Αν και σκοντάφτει ορισμένες φορές στους άδικους θανάτους, δεν παύει να προσφέρει καλοφτιαγμένο χειρισμό, γρήγορο ρυθμό και μεγάλη ποικιλία στο random στοιχείο των επιπέδων ώστε τελικά το πείσμωμα για ένα ακόμα ρεσάλτο να ξεπερνάει τον εκνευρισμό. Οι φίλοι του είδους θα πρέπει να του δώσουν μία ευκαιρία.

pcps4xbox one