Η… ρηχή Μίρεν και ο ξινός… Ελληναράς

Άμα έχει συνηθίσει το μάτι και το αίσθημα στο… πειραγμένο, το… κουνημένο, το …αναδομημένο… οι «Νεφέλες» του Κραουνάκη του φαίνονται … στεγνές και η «Φαίδρα» του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας … χωρίς εκπλήξεις! Άμα το προηγούμενο καλοκαίρι έχει δει-κι όσο και αν θέλει να το ξεχάσει δεν μπορεί- το «Βάτρα-Χ» με την ορχήστρα της Επιδαύρου… γήπεδο, την Ματσούκα με ένα …ματσούκι νααααα με το συμπάθειο -τεράστιο φαλό, σου λέει- και το κείμενο του Αριστοφάνη α-γνώ-ρι-στο, πως να δει ένα κλασικό, καθαρών γραμμών ανέβασμα της
έξοχης «Φαίδρας» του Ρακίνα; Διάβασα σε ρεπορτάζ εμπεριστατωμένα[!] και σε κριτικές «δυσκοίλιες» ότι… ναι μεν, αλλά. Μωρέ καλή ήταν η Μίρεν, αλλά δεν είχε τοοοοοοοοοσο -με το συμπάθειο!- πάθος όσο θα έπρεπε. Τι κι αν ο βουβός πόνος, η ζήλια που πότιζε το κορμί της ήταν πιο ηχηρές από… άναρθρες κραυγές και από ολοφυρμούς; Η Έλεν, η Βασίλισσα των Όσκαρ, κατ’ αυτούς, προσέφερε μόνο τη… λάμψη των Όσκαρ και τον… αέρα του Χόλυγουντ. Τι κι αν έκανε μια συναρπαστική-συγκλον
Keywords
Τυχαία Θέματα