Τρέξε Γιώργο Καμίνη, τρέξε!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ Ήταν περίπου 21:00 το βράδυ της Παρασκευής, όταν πάρκαρα το αυτοκίνητό μου στην οδό Βουκουρεστίου, στη διασταύρωση σχεδόν με την Ακαδημίας. Στην καρδιά του κέντρου δηλαδή. Και από εκεί, περπάτησα από τη Βουκουρεστίου ως χαμηλά την Κολοκοτρώνη. Επαναλαμβάνω, Παρασκευή, νωρίς το βράδυ, την ώρα που τελειώνουν πολλοί από τα γραφεία τους και κάποιοι ξεκινούν να κατεβαίνουν με τη σειρά τους προς το κέντρο.

Αν δεχτούμε ότι, λόγω ζέστης και καλοκαιριού, πολλοί το κόβουν προς παραλία μεριά, καταλαβαίνω γιατί
το κέντρο να έχει λιγότερο κόσμο σε μια ζεστή καλοκαιρινή βραδιά. Άλλωστε, πηγαίνω στο κέντρο το βράδυ ακόμα και τον Αύγουστο, όταν τα μισά μαγαζιά είναι κλειστά. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί κάποιος θέλει να με αποτρέψει από το να πάω στο κέντρο και τα μαγαζιά του κέντρου από το να δουλέψουν.

Εξηγούμαι: από το απόγευμα έως νωρίς το βράδυ της Παρασκευής το κέντρο της πόλης έκλεισε για μεγάλο διάστημα, απλά και μόνο για να τρέξουν μερικές εκατοντάδες δρομείς σε event του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το οποίο έγινε συμβολικά κατά την παγκόσμια ολυμπιακή ημέρα. Και, μπορεί ορισμένοι δρομείς να έτρεξαν και να το απόλαυσαν, αλλά πολλοί περισσότεροι οδηγοί και κάτοικοι έβρισαν και ταλαιπωρήθηκαν.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε με το τρέξιμο ούτε με το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το Ίδρυμα πολύ καλά κάνει και διοργανώνει μια ενδιαφέρουσα δράση και ζητά άδεια από τον δήμο για να την πραγματοποιήσει. Δεν έχω πρόβλημα ούτε με το τρέξιμο, μιας και εμένα μου αρέσει να τρέχω ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Έχω πρόβλημα, όμως, με τη δημοτική αρχή που παραχωρεί κάθε τρεις και πέντε το ιστορικό κέντρο της Αθήνας, πότε για ένα τέτοιο event, πότε για τον Μαραθώριο, πότε για μια ποδηλατοδρομία, πότε για ό,τι μπορεί να βάλει το μυαλό σας. Είναι προφανές ότι, για να εμπεδωθεί η αίσθηση της ζωντάνιας της πόλης, τέτοιες δράσεις ενθαρρύνονται από τη δημοτική αρχή.

Τώρα, αν εγώ αποφασίσω ότι θα μαζέψω εκατό φίλους μου και θα πάμε να τρέξουμε από το Μέγαρο Μουσικής ως την Ομόνοια, η δημοτική αρχή θα μου δώσει άδεια; Το πιθανότερο είναι πως όχι. Φυσικά, δεν είμαι τρελός να περιμένω τέτοια άδεια. Από την άλλη, δεν είμαι και εταιρεία, να έχω οποιοδήποτε αίτημα και αυτό να γίνεται δεκτό αβρόχοις ποσί από τη δημοτική αρχή. Είναι σαν η αρχή της πόλης να μην αξιολογεί τις διοργανώσεις που προτείνονται, ανάλογα με τη σοβαρότητά τους. Εννοείται πως πρέπει να γίνει ο Κλασσικός Μαραθώνιος. Αλλά, γιατί, για παράδειγμα, να γίνει ένας αγώνας δρόμου δέκα χιλιομέτρων επειδή κάνει το αίτημα μια εταιρεία τηλεπικοινωνιών ή όποια άλλη εταιρία; Συνεπώς, για να αποφεύγει τα διλήμματα και την ιεράρχηση, ο δήμος καταφεύγει σε μια απλή λύση: δίνει παντού άδειες και το κέντρο νεκρώνει κυριολεκτικά τακτικότατα.

Έτσι και έγινε αυτή την Παρασκευή. Η παραχώρηση του κέντρου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος είχε ως παράπλευρη απώλεια πολλά μαγαζιά του κέντρου να κάνουν ένα από τα χειρότερα βράδια τους. Αυτό μου έλεγε φίλη που δουλεύει σε κεντρικό εστιατόριο από το οποίο πέρασα μπροστά, αυτό μου έλεγε και ιδιοκτήτης μπαρ που ήταν αγανακτισμένος από το κλείσιμο των δρόμων. Το τι ενδιαφέρει τους πολίτες και όσους στηρίζουν τον δήμο με τα τέλη τους, όπως τα καταστήματα του κέντρου, είναι κάτι που ουδόλως ενδιαφέρει τη δημοτική αρχή, κατά πώς φαίνεται.

Ας είναι, όμως, όλοι πληρώνουν το τίμημα των επιλογών τους. Για παράδειγμα, ο κ. Καμίνης. Δεν πρόκειται να ξαναβγεί δήμαρχος το 2019, διότι, επί των ημερών του η Αθήνα έχει παραδοθεί αμαχητί στη μιζέρια και στη βρώμα. Και, αν κάποιος θέλει να καταρρίψει το επιχείρημα αυτό, δεν χρειάζεται παρά να περπατήσει σε περιοχές-βιτρίνα του κέντρου, οπου θα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αυτό που λέω. Ο κ. Καμίνης που εξελέγη ως ένας άνθρωπος από την κοινωνία των πολιτών καταρρέει και μαζί του και η πόλη. Φυσικά και δεν είναι εύκολο να είσαι δήμαρχος της εποχή του Μνημονίου, αλλά μπορείς πάντα να κάνεις μια προσπάθεια.

Το να κλείνει διαρκώς το κέντρο, επειδή κάποιος αποφάσισε να διοργανώσει έναν αγώνα και πληρώνει γι’ αυτό, λυπάμαι, αλλά είναι μια επιλογή της δημοτικής αρχής που στρέφεται ενάντια στη μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών και των επιχειρηματιών του κέντρου. Αλλά, φυσικά, δεν πειράζει, ζωή να έχουμε να τρέχουμε στους δρόμους που κέντρου. Τρέξε Γιώργο Καμίνη, τρέξε! Για τους παρίες, υπάρχουν και τα προάστια.
Keywords
Τυχαία Θέματα