Μίκης Θεοδωράκης για Χρυσή Αυγή: «Το χέρι των δολοφόνων θα πρέπει με κάθε τρόπο να κοπεί»

Ο Μίκης Θεοδωράκης φανερά εξοργισμένος με τα μέλη της Χρυσής Αυγής καταδίκασε την επίθεση σε μέλη Αυγής του ΚΚΕ στο Πέραμα.

«Όπως είπα και άλλοτε, η απουσία από το Σύνταγμα του 1975 ενός άρθρου που θα απαγόρευε την

αναβίωση των φασιστικών, ναζιστικών ιδεών, αποδεικνύεται τώρα ότι αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τη ζωή και την ασφάλεια του Ελληνικού λαού... Έκτοτε υπήρχαν ευκαιρίες, με τις κατά καιρούς αναθεωρήσεις του Συντάγματος να διορθωθεί αυτό το λάθος. Όμως κανένα κόμμα, ούτε αυτά της αριστεράς δεν θέλησαν να το προτείνω. έστω και από αίσθημα αυτοσυντήρησης.

Η απόφαση των νεοναζί να χύσουν αίμα και να θανατώσουν, πρέπει να εκληφθεί από όλους σαν μια εκκωφαντική προειδοποίηση ότι κάποιες δυνάμεις επιδιώκουν να προσθέσουν στην πολιτική της εξαθλίωσης και την πρακτική της γενικευμένης βίας που αν την αφήσουμε να συνεχιστεί οδηγούμαστε προς μία σύρραξη που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τις μορφές που μπορεί να πάρει.

Το ερώτημα όμως είναι, αν θα αντέξει ο λαός μια κορυφαία δοκιμασία μετά τα όσα έχει υποστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως από την άλλη πλευρά για πόσο καιρό ακόμα οι Έλληνες δημοκράτες θα ανέχονται αυτές τις επιθέσεις, όταν μάλιστα έχουν πάρει την μορφή που είδαμε στην επίθεσή τους στο Πέραμα; Όπως συνέβη και άλλοτε, με τους παρακρατικούς έτσι και τώρα έχει ξεκινήσει η διάβρωση των διωκτικών αρχών γεγονός που σημαίνει ότι και πάλι ο έλληνας πολίτης θα αφεθεί απροστάτευτος στη βία των τραμπούκων. Το ίδιο φαινόμενο της διάβρωσης αρχίζει να παρατηρείται δυστυχώς έστω και σε λιγότερο βαθμό στο κόμμα και τους οπαδούς της Δεξιάς, γεγονός εξαιρετικά ανησυχητικό, γιατί ξαναφέρνει στην επιφάνεια τα φαντάσματα της κάθετης διαίρεσης του ελληνικού λαού, δηλαδή αυτής της εθνικής μας κατάρας που τόσα δεινά προκάλεσε στο λαό μας.

Γι' αυτό θα πρέπει με κάθε τρόπο να κοπεί το χέρι των δολοφόνων. Αυτά δήλωνα και στα 1963 στη Θεσσαλονίκη πάνω από το πτώμα του Γρηγόρη Λαμπράκη. Όμως η πολιτική εξουσία εκείνης της εποχής, ήταν κουφή σε τέτοιες φωνές . Και σε λίγο βρεθήκαμε όλοι, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, στις φυλακές της Χούντας. Όμως πολύ χειρότερη ήταν η κατάσταση στην περίοδο του 1945, όχι μόνο με την ανοχή αλλά και την συνενοχή των αστικών κομμάτων μπροστά στα εγκλήματα των τότε παρακρατικών. Όχι μόνο δεν τους έκοψαν το χέρι αλλά αντίθετα το προφύλαξαν και το εξόπλισαν. Αυτό είχε σαν συνέπεια να αναγκάσει τα θύματα να αυτοοργανωθούν για να αυτοπροστατευθούν. Έτσι οδηγηθήκαμε στον εμφύλιο. Αυτά τα δυο παραδείγματα, ο εμφύλιος και η δικτατορία θα πρέπει να μελετήσουν σήμερα προσεκτικά όλοι οι Έλληνες, λαός, κυβέρνηση, κόμματα, συνδικάτα. Και θα πρέπει να ξέρουν επίσης ότι ζούμε σε μια περίοδο που μας κυβερνούν οι διεθνείς έμποροι όπλων.

Βλέπουμε πόση ταχύτητα στην Αφρική, στο Ιράκ, στη Συρία, στην Αίγυπτο, οι άοπλοι διαδηλωτές, μεταβάλλονται σε αντάρτες εξοπλισμένοι με όλα τα υπερσύγχρονα όπλα.
Και να μη ξεχνάμε ότι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι το πιο δυνατό σε κάθε άνθρωπο,
Κι ας είναι όλοι βέβαιοι ότι από εδώ και πέρα δεν θα υπάρξει κανένας Έλληνας πολίτης που να είναι διατεθειμένος να οδηγηθεί σαν πρόβατο στη σφαγή και μάλιστα με ρόπαλο με καρφιά, το νέο αγκυλωτό σταυρό των ελληνικών ΕSΕS».
Πηγή: Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών