Μητσοτάκης: Εξήγγειλε κατάργηση δομών Δημοσίου -Τι είπε για συμβασιούχους, αξιολόγηση

Το πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, θα σχεδιάζει την επιτελική δομή του κράτους και θα καταργεί τις περιττές δομές που δημιουργήθηκαν τα τελευταία δυόμιση χρόνια με αποκλειστικό σκοπό να τακτοποιηθούν φίλοι. Αυτό ανέφερε, ο Κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στο 6ο προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας για την καθημερινότητα και την ασφάλεια των πολιτών.

Αναφερόμενος στις αλλαγές στη δημόσια διοίκηση που, όπως είπε, πρέπει να γίνουν, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε

Παράλληλα έκανε λόγο για σταθερό πλαίσιο προσλήψεων- συνταξιοδοτήσεων, 5 προς 1, ξεκαθαρίζοντας πως στην αξιολόγηση δεν θα κάνει πίσω και πως δεν θα προχωρήσει σε απολύσεις στο δημόσιο.

Επεσήμανε όμως πως η πρόσληψη ενός συμβασιούχου δεν συνιστά αυτόματο δικαίωμα στην πρόσληψή του. «Δεν πρόκειται η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί πρακτικές και φαινόμενα μονιμοποίησης συμβασιούχων για πελατειακούς λόγους. Πέραν του ότι το απαγορεύει το ίδιο το Σύνταγμα, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι μία πελατειακή λογική την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση. Σταμάτησε ευτυχώς και τη σταμάτησαν και τα δικαστήρια», ανάφερε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με την αξιολόγηση στο Δημόσιο, τόνισε ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω αλλά θα φέρει ένα αντικειμενικό σύστημα το οποίο δίνει κίνητρα στους άριστους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο και για τους υπαλλήλους εκείνους οι οποίοι δεν αποδίδουν καλά πρέπει να υπάρχει ένα ατομικό πλάνο ανάπτυξης και διόρθωσης των ζητημάτων που εγείρονται από την αξιολόγηση. Παράλληλα διέψευσε ότι υπάρχει θέμα απολύσεων μεσω της αξιολόγησης.

Ταυτόχρονα εξαπέλυσε επίθεση στην κυβέρνηση με αφορμή την κατάθεση του προϋπολογισμού, αναφέροντας πως φτωχοποιεί την μεσαία τάξη παίρνοντας μέτρα που ξεπερνούν τα 14 δισ. ευρώ.

«Και μετά είναι υπερήφανοι και χαίρονται επειδή επέστρεψαν 700 εκατ. φέτος και 600 πέρσι. Πήραν πολλά και επιστρέφουν λίγα. Φτωχοποίησαν τη μεσαία τάξη μέσα από την υπέρμετρή φορολόγηση. Του Τσακαλώτου του αρέσει να βάζει φόρους» είπε ο κ. Μητσοτάκης τονίζοντας πως 140 χιλιάδες θα χάσουν το ΕΚΑΣ φέτος και άλλοι τόσοι το έχασαν πέρσι. «Μειώνονται επιδόματα, οι νησιώτες θα πληρώσουν αυξημένο ΦΠΑ, μειώνεται στο μισό το επίδομα θέρμανσης, θα επιβαρυνθούν οι ιδιοκτήτες ακινήτων με τον φόρο υπεραξίας στην πώληση, οι ιατρικές δαπάνες δεν θα εκπίπτουν, αυξάνονται ασφαλιστικές εισφορές» ήταν μερικά από τα παραδείγματα που έφερε κάνοντας λόγο για συνέχεια της ίδιας καταστροφικής πολιτικής που έχει βουλιάξει τη χώρα στη στασιμότητα.

«Όσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να μας πείσει για ανάπτυξη οι πολίτες δεν πείθονται. Κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα είχε ποτέ υπουργό Οικονομικών τον Βαρουφάκη και να μας στοιχίσει η περιπέτεια 100 δισ. ευρώ. Δεν θα συμφωνούσε με τόση άνεση σε υπερβολικά πλεονάσματα που κρατούν δεμένα τα χέρια της οποιασδήποτε κυβέρνησης. Μια κυβέρνηση δεν θα διαφήμιζε την υπέρβαση του πλεονάσματος. Αυτά είναι χρήματα που λείπουν από την αναπτυξιακή δυναμική της ΝΔ. Μια κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα έβαζε εμπόδια στις επενδύσεις» είπε επισημαίνοντας πως ο ίδιος μιλά για σχέδιο με διαφορετική δημοσιονομική πολιτική, μικρότερο κράτος, λιγότερους φόρους, και μεταρρυθμίσεις παντού ξεκινώντας από τον δημόσιο τομέα.

Ο πρόεδρος της ΝΔ εστίασε στην ανάγκη να υπάρξει ένα απλό πειθαρχικό δίκαιο με γρήγορη απόδοση πειθαρχικής ευθύνης ενώ αναφέρθηκε και στις αλλαγές ενίσχυσης, εκσυγχρονισμού και επιτάχυνσης του θεσμού και του έργου της δικαιοσύνης.
Όσον αφορά τα θέματα της ασφάλειας ο κ. Μητσοτάκης τόνισε πως υπάρχει μια γενικευμένη αίσθηση των πολιτών ότι τα πράγματα πηγαίνουν στη λάθος κατεύθυνση. «Η ασφάλεια είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη και υποχρέωση της πολιτείας. Δεν είναι αριστερή ούτε δεξιά πολιτική. Είναι σωστή πολιτική» είπε τονίζοντας πως η Ελλάδα πρέπει να ξαναγίνει μια σοβαρή χώρα.

Κατηγορώντας την κυβέρνηση πως παραποιεί τα στοιχεία και δεν βλέπει το πρόβλημα, ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην ανάγκη αναδιοργάνωσης του τρόπου που λειτουργεί η αστυνομία. «Ομάδες όπως η ΔΙΑΣ πρέπει να ενισχυθούν και η παρουσία της ΕΛΑΣ πρέπει να γίνει αισθητή εκεί που χρειάζεται. Πρέπει να γίνει ανακατανομή του προσωπικού» είπε εστιάζοντας ιδιαίτερα στο θέμα των Εξαρχείων και εξαπολύοντας επίθεση κατά της κυβέρνησης.

«Το κράτος απουσιάζει εξ ολοκλήρου. Όταν κάποιοι δίνουν εντολές μην μπείτε καθόλου στα Εξάρχεια για να μην ενοχληθούν κάποιοι τότε υπάρχει ζήτημα κάλυψης κάποιων. Δεν αφήνεται η αστυνομία να κάνει τη δουλειά της στα Εξάρχεια.
Πρέπει να δημιουργήσουμε μια πλατιά συμμαχία , να μιλήσουμε με κατοίκους, να αναζητήσουμε σημαντικά έργα υποδομής» είπε προτείνοντας την δημιουργία ενός τολμηρού σχεδίου ουσιαστικής ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας με αφετηρία το αρχαιολογικό μουσείο .

Τέλος αναφέρθηκε στην ανάγκη κατάργησης της έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου όπως είναι τώρα, στην κατάργηση του νόμου Παρασκευόπουλου, καθώς και υπέρ της δημιουργίας φυλακών υψίστης ασφαλείας.

«Η ΝΔ είναι το μόνο κόμμα που έχει σχέδιο για την Ελλάδα μετά το 2018 και μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση» κατέληξε ο κ. Μητσοτάκης.

Αναλυτικά η αναφορά του Κυρ. Μητσοτάκη στο Δημόσιο

Μιλάμε για ένα σχέδιο το οποίο στον πυρήνα του έχει μία διαφορετική δημοσιονομική πολιτική, μαζεμένο Κράτος, λιγότεροι φόροι για όλους τους Έλληνες πολίτες, μικρότερη φορολογική επιβάρυνση για να μπορέσει να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας, τολμηρές μεταρρυθμίσεις για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις γιατί χωρίς επενδύσεις δεν δημιουργούνται καλές ποιοτικές θέσεις απασχόλησης. Μεταρρυθμίσεις παντού ξεκινώντας φυσικά από τον πολύπαθο δημόσιο τομέα ένα από τα αντικείμενα της σημερινής Προσυνεδριακής μας διαδικασίας.

Όταν μιλώ για την δημόσια διοίκηση και για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτή, φίλες και φίλοι, εκ των πραγμάτων είμαι επηρεασμένος από τη θητεία μου 20 μήνες ως Υπουργός του Αντώνη Σαμαρά στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Και πρέπει να σας πω ότι η προσωπική μου εμπειρία από αυτούς τους 20 μήνες είναι ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να αλλάξει. Μπορεί να αλλάξει και γρήγορα αρκεί να υπάρχει πρόγραμμα, σχέδιο, αποφασιστικότητα και συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι επιτελούν τη δουλειά τους με αυτοθυσία, με αυταπάρνηση και οι οποίοι πρέπει να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής της δημόσιας διοίκησης. Να την κάνουν οι ίδιοι κτήμα τους και να καταλάβουν ότι και αυτοί εκτός από τους πολίτες θα είναι ωφελημένοι από αυτή τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής η οποία πρέπει να γίνει σήμερα στο ελληνικό Κράτος. Εκ των πραγμάτων θα μπορούσα να μιλάω πάρα πολύ ώρα για τα ζητήματα δημόσιας διοίκησης, θα περιοριστώ στο να αναφέρω σε τίτλους κάποιες από τις βασικές μας προτεραιότητες.

Νέα δομή του Κράτους. Μίλησα και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι το πρώτο νομοσχέδιο της επόμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας θα είναι το νομοσχέδιο το οποίο θα σχεδιάζει την επιτελική δομή του Κράτους. Διότι αν δεν υπάρχει ένα Κράτος συνεκτικό με πραγματικό επιτελικό ρόλο που θα καθορίζει τα επίπεδα των αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού Κράτους, αποκεντρωμένου Κράτους, Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα βρισκόμαστε μονίμως μπλεγμένοι σε ένα τεράστιο κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων αρμοδιοτήτων με αποτέλεσμα να αναπαράγεται η γραφειοκρατία, να αναπαράγεται η πολυνομία.

Θα καταργηθούν περιττές δομές από αυτές οι οποίες δημιουργήθηκαν σωρηδόν, φίλες και φίλοι, τα τελευταία 2,5 χρόνια με αποκλειστικό σκοπό να τακτοποιηθούν συγγενείς και φίλοι του σημερινού κυβερνητικού σχεδιασμού. Πάνω από όλα, όμως, αυτός ο επιτελικός σχεδιασμός του νέου Κράτους θα έχει στον πυρήνα του μία διαφορετική πολιτική για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.

Αναφέρθηκε και από τον αρμόδιο Τομεάρχη μας – και αποτελεί και δική μου δέσμευση – ότι θα πρέπει να παραμείνουμε για κάποιο διάστημα ακόμα σε ένα αυστηρό πλαίσιο προσλήψεων προς αποχωρήσεις ως προς τη δημόσια διοίκηση, το λεγόμενο 1 προς 5. Αλλά και αυτές οι προσλήψεις, οι οποίες θα γίνονται, πρέπει να γίνονται οργανωμένα με κεντρικό προγραμματισμό και να δίνεται απόλυτη προτεραιότητα σε εκείνους τους τομείς όπου υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες. Όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης για πρώτη φορά το Ελληνικό Δημόσιο είχε αποκτήσει κεντρικό προγραμματισμό προσλήψεων και αυτός ο προγραμματισμός, με τις αντίστοιχες πιστώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών, παραδόθηκε στην επόμενη Κυβέρνηση με προτεραιότητες στους τομείς της υγείας, της κοινωνικής πολιτικής, των ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών.

Αυτές ήταν οι προτεραιότητες που είχαμε εντοπίσει τότε ως Κυβέρνηση. Αντ’ αυτού έγιναν τελείως διαφορετικές προσλήψεις σε τομείς που τους γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, με αποτέλεσμα φυσικά να εξαντληθούν οι αντίστοιχες πιστώσεις και να μείνουν ορφανοί τομείς, όπως ο τομέας της υγείας, όπου υπάρχουν πραγματικές και κατεπείγουσες ανάγκες. Κεντρικός λοιπόν προγραμματισμός προσλήψεων σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, ως αποτέλεσμα μιας συνεκτικής πολιτικής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.

Επιλογή Διευθυντών και Διευθυντικών στελεχών στη δημόσια διοίκηση. Παραδώσαμε στην σημερινή Κυβέρνηση ένα νομικό πλαίσιο για μία αξιοκρατική και αντικειμενική επιλογή των Διευθυντικών στελεχών. Θα επιμείνω πολύ σε αυτό. Εάν η δημόσια διοίκηση δεν αισθανθεί ότι οι επιλογές των Γενικών Διευθυντών και στη συνέχεια των Διευθυντών και των τμηματαρχών είναι πραγματικά επιλογές αποκομματικοποιημένες, γίνονται δηλαδή με έναν ανεξάρτητο τρόπο, με εξωτερικές επιτροπές χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση, δεν πρόκειται ποτέ να κερδηθεί η εμπιστοσύνη η οποία είναι απαραίτητη και την οποία χρειάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι για να μπορέσει να προχωρήσει η επόμενη μεγάλη άσκηση η οποία είναι απαραίτητη και αυτή είναι η άσκηση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Στην αξιολόγηση, φίλες και φίλοι, δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Είναι αίτημα της κοινωνίας. Είναι αίτημα των πολιτών που στηρίζουν την ελληνική δημόσια διοίκηση μέσα από τους φόρους τους. Είναι και αίτημα των ιδίων των δημοσίων υπαλλήλων. Ο καλός δημόσιος υπάλληλος, ο εργατικός δημόσιος υπάλληλος, αυτός ο οποίος συχνά καλύπτει ένα συνάδελφό του ο οποίος επιμένει να μην εργάζεται όσο θα έπρεπε, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την αξιολόγηση. Και το σχέδιο αξιολόγησης το οποίο προτείνουμε, είναι απλό, είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό και είναι ένα σχέδιο αξιολόγησης το οποίο δίνει κίνητρα στους άριστους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο. Διότι η αριστεία πρέπει να συνοδεύεται και από επιβράβευση και η επιβράβευση θα πρέπει να είναι η πιο γρήγορη πρόοδος μέσα στη δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία. Για τους υπαλλήλους εκείνους οι οποίοι δεν αποδίδουν καλά πρέπει να υπάρχει ένα ατομικό πλάνο ανάπτυξης και διόρθωσης των ζητημάτων που εγείρονται από την αξιολόγηση.

Επιτρέψτε μου εδώ μία σύντομη παρένθεση. Η κυβερνητική μηχανή προπαγάνδας έχει χτίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα εξαιρετικά βολικό αφήγημα ότι θα έρθει η Νέα Δημοκρατία και θα απολύσει δημόσιους υπαλλήλους. Είναι ψέμα φίλες και φίλοι. Δεν θα απολυθεί κανείς δημόσιος υπάλληλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προχωρήσει η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό είναι κάτι το οποίο θέλω να το ξεκαθαρίσω. Και αναφέρομαι φυσικά πάντα και θέλω εδώ να είμαι τελείως ξεκάθαρος, διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, στους τακτικούς, στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους, δεν πρόκειται η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί πρακτικές και φαινόμενα μονιμοποίησης συμβασιούχων για πελατειακούς λόγους. Πέραν του ότι το απαγορεύει το ίδιο το Σύνταγμα, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι μία πελατειακή λογική την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση. Σταμάτησε ευτυχώς και τη σταμάτησαν και τα δικαστήρια. Η λογική, η οποία ανήκει σήμερα στο παρελθόν, να προσλαμβάνεται κάποιος για μία σύμβαση ορισμένου χρόνου, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι προσλαμβάνεται για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Δημόσιο για συγκεκριμένο χρόνο και για συγκεκριμένη αποστολή. Δεν συνιστά η πρόσληψη ενός συμβασιούχου αυτόματο δικαίωμα στη μονιμοποίησή του στη συνέχεια. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Αλλά θέλω να γνωρίζουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων όπως συστηματικά αναπαράγει η κυβερνητική προπαγάνδα.

Έχουμε εμπιστοσύνη στους δημοσίους υπαλλήλους. Θέλουμε να τους βοηθήσουμε να γίνουνε καλύτεροι, θέλουμε περισσότερα εργαλεία επιμόρφωσης και στήριξής τους. Θέλουμε να τους αξιολογήσουμε με έναν τρόπο ο οποίος είναι δίκαιος και αντικειμενικός, πρωτίστως φίλες και φίλοι για να μπορέσουμε να επιβραβεύσουμε και θέλω να σταθώ σε αυτό, τους πολλούς άξιους δημοσίους υπαλλήλους, είτε αυτοί είναι δάσκαλοι, είτε είναι διοικητικοί υπάλληλοι, είτε είναι γιατροί, είτε είναι αστυνομικοί, οι οποίοι σήμερα κάνουν το κάτι παραπάνω. Και αυτοί ακριβώς οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι κάνουν το κάτι παραπάνω, είναι συχνά αυτοί που κρατάνε σήμερα όρθια τη δημόσια διοίκηση.

Ταυτόχρονα, δεν πρόκειται, φίλες και φίλοι, να γίνει καμία υποχώρηση σε ζητήματα που αφορούν πειθαρχικά παραπτώματα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχα κάνει μία μεγάλη προσπάθεια να επιταχύνω τις πειθαρχικές διαδικασίες όσον αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους.Χρειαζόμαστε ένα νέο απλό πειθαρχικό δίκαιο με μία κατάταξη των πειθαρχικών αδικημάτων, με βάση τη βαρύτητα, ξεκάθαρη περιγραφή ασαφώς περιγραφόμενων παραπτωμάτων, αλλά και γρήγορη απόδοση της πειθαρχικής ευθύνης, όπου αυτή πρέπει να αποδοθεί.

Και κάτι τελευταίο για το ζήτημα της γενικότερης οργάνωσης του δημοσίου τομέα. Το ανέφερε και ο Γιώργος Γεωργαντάς στην τοποθέτησή του. Όταν σκεφτόμαστε πως το Δημόσιο πρέπει να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες, μας ενδιαφέρει τελικά το παραγόμενο αποτέλεσμα. Μας ενδιαφέρει η σχέση κόστους – οφέλους. Όποιο αγαθό είναι Κρατικό, ανήκει κατ’ ανάγκη στη σφαίρα του Κράτους, δεν είναι κατ’ ανάγκη και Δημόσιο και αντιστρόφως. Αν το Κράτος πρέπει να παρέχει ένα δημόσιο αγαθό, δεν είναι υποχρεωμένο να το παρέχει πάντα μέσα από κρατικούς λειτουργούς. Με άλλα λόγια, η συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για την καλύτερη παροχή παρεχόμενων υπηρεσιών, θα αποτελέσει προτεραιότητα για την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος για τους πολίτες, και ταυτόχρονα να απελευθερώσουμε και δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι μέσα από έναν γρήγορο και ευέλικτο μηχανισμό κινητικότητας θα μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αλλού, αποτρέποντας έτσι το Δημόσιο από το να προσλάβει καινούριους δημόσιους υπαλλήλους, αν θα μπορεί να αξιοποιεί δημόσιους υπαλλήλους, τους οποίους ήδη διαθέτει.

Αναλυτικά ΟΛΗ η Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη

στο 6ο Προσυνέδριο του Κόμματος στην Αθήνα

Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας στη μεγάλη μας Παράταξη, τη Νέα Δημοκρατία. Σας ευχαριστώ που συμμετείχατε με τόσο ενθουσιασμό και με τόσο ενδιαφέρον στο 6ο Προσυνέδριο του Κόμματός μας το οποίο είναι αφιερωμένο στην καθημερινότητα και στην ασφάλεια των πολιτών. Να ξεκινήσω λέγοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ και να ζητήσω ένα θερμό χειροκρότημα για όλες και όλους τους ομιλητές μας. Όσοι συμμετείχατε – οι πιο πολλοί από εσάς ανήκετε σε αυτήν την κατηγορία – για πρώτη φορά σε προσυνεδριακή διαδικασία της Νέας Δημοκρατίας, διαπιστώσατε ότι στα Προσυνέδρια αυτά κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό από τις συνηθισμένες κομματικές εκδηλώσεις στις οποίες έχετε συμμετάσχει. Δίνουμε το βήμα, δίνουμε λόγο στην κοινωνία των πολιτών, σε επιστήμονες, σε ανθρώπους οι οποίοι μπορούν μέσα από τις απόψεις τους, τις γνώμες τους, τις προτάσεις τους να εμπλουτίσουν τον πολιτικό λόγο της Νέας Δημοκρατίας. Και μέσα από αυτό το μεγάλο άνοιγμα, μέσα από αυτήν τη μεγάλη σύνθεση ιδεών, απόψεων και προτάσεων θα καταλήξουμε στο 11ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας για να επικυρώσουμε στον προγραμματικό μας λόγο που θα μας οδηγήσει σε μία μεγάλη εκλογική νίκη.

Φίλες και φίλοι, πριν μπω στο αντικείμενο του σημερινού Προσυνεδρίου επιτρέψτε μου να κάνω δύο σύντομες παρατηρήσεις για ζητήματα που αφορούν την τρέχουσα επικαιρότητα. Μετά από 17 μέρες εμφανίστηκε επιτέλους ο κ. Τσίπρας για να καλύψει τον κυβερνητικό του εταίρο στην πολυσυζητημένη υπόθεση της πώλησης στρατιωτικού υλικού από την Ελλάδα στη Σαουδική Αραβία.

Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η παρουσία του κ. Τσίπρα στην Βουλή είναι καλοδεχούμενη την επόμενη Δευτέρα. Αφού αισθάνθηκε τέτοια ανάγκη να καλύψει τον κυβερνητικό του εταίρο θα τον περιμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να απολογηθεί και αυτός για μία σκοτεινή υπόθεση στην οποία εγείρονται μία σειρά από ερωτήματα. Εξάλλου όπως το είχε πει και ο κ. Καμμένος: «Μαζί με τον κ. Τσίπρα θα πάμε μέχρι το τέλος σφιχταγκαλιασμένοι». Τους λέμε λοιπόν ότι το τέλος δεν αργεί, θα έρθει πολύ σύντομα και μαζί και οι δύο θα υποστούν την ετυμηγορία του Ελληνικού λαού.

Έρχομαι τώρα, φίλες και φίλοι, στο δεύτερο ζήτημα της επικαιρότητας, το οποίο αφορά χθες την κατάθεση του Προϋπολογισμού για το έτος 2018. Για άλλη μία φορά η Κυβέρνηση πανηγυρίζει την στιγμή που η Ελληνική κοινωνία υποφέρει. Θέλω να σας θυμίσω κάποια βασικά στοιχεία από τον Προϋπολογισμό του 2018. Έχουμε πρόσθετα μέτρα ύψους 1,9 δις ευρώ τα οποία προστίθενται σε μέτρα ύψους 2,7 δις ευρώ που είχα ληφθεί το 2017. Αν σε αυτά αθροίσουμε τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη παρθεί, αλλά και εκείνα που έρχονται και τα οποία έχουν νομοθετηθεί για το 2019 και το 2020 – θυμίζω τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων – το συνολικό άθροισμα των μέτρων που της Κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου ξεπερνάει τα 14 δις ευρώ. Και μετά είναι περήφανοι και χαίρονται επειδή επέστρεψαν στους πιο αδύναμους κάτι παραπάνω από 700 εκ. ευρώ φέτος και 600 εκ. ευρώ πέρσι.

Πήραν πολλά και επιστρέφουν λίγα. Φτωχοποίησαν τη μεσαία τάξη μέσα από μία κυνική επιλογή βίαιης και βάναυσης υπερφορολόγησης την οποία μάλιστα δεν την έκρυψαν καν και για την οποία δηλώνουν και υπερήφανοι. Ο κ. Τσακαλώτος είναι ικανοποιημένος με αυτή την πολιτική. Του αρέσει να βάζει φόρους στη μεσαία τάξη, διότι με αυτό τον τρόπο πιστεύει ότι βοηθάει τους πιο αδύναμους. Μόνο που τα μέτρα του 2018 που ο ίδιος Υπουργός προτείνει είναι κατεξοχήν μέτρα που πλήττουν τους πιο αδύναμους.

Ας δούμε τι συμπεριλαμβάνεται στον Προϋπολογισμό και ποιοι τελικά θίγονται από τα μέτρα τα οποία θα ψηφιστούν σε λίγες βδομάδες από τώρα. 140 χιλιάδες συμπολίτες μας συνταξιούχοι θα χάσουν το ΕΚΑΣ. Λίγοι ακόμα, οι οποίοι θα το πάρουν – το παίρνουν ακόμα σήμερα – θα το χάσουν το 2019.Μειώνονται επιδόματα τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών. Oι νησιώτες μας, για πρώτη φορά, θα πληρώσουν αυξημένο Φ.Π.Α. Θυμίζω ότι εμείς είχαμε προστατεύσει τον μειωμένο Φ.Π.Α. στα νησιά. Η Κυβέρνηση αυτή είχε δεσμευτεί ότι θα το κρατήσει, αλλά το καταργεί. Μειώνεται στο μισό το επίδομα θέρμανσης για τις περιοχές εκείνες που υπόκεινται σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Θα επιβαρυνθούν οι ιδιοκτήτες ακινήτων, όχι μόνο από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, αλλά επειδή για πρώτη φορά, θα μπει φόρος υπεραξίας στις πωλήσεις ακινήτων, έστω και αν αυτές είναι λίγες. Το 15% των ιατρικών δαπανών δεν θα εκπίπτουν πια. Και αυτό είναι κάτι που αφορά όλους και κυρίως τους ηλικιωμένους, τους ασθενέστερους συμπολίτες μας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να μην υπάρχει αυτή η φορολογική έκπτωση, αλλά να αυξάνεται ταυτόχρονα και η φοροδιαφυγή.

Και φυσικά αυξάνονται ακόμα περισσότερο, για άλλη μια φορά, οι ασφαλιστικές εισφορές για τους ελεύθερους επαγγελματίες με τον νέο τρόπο υπολογισμού τους. Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, είναι η συνέχεια της ίδιας καταστροφικής πολιτικής η οποία ακολουθήθηκε από το 2015 και μετά. Μια πολιτική η οποία έχει βουλιάξει την Ελλάδα στην στασιμότητα, την έχει κρατήσει καθηλωμένη στην ύφεση, έχει οδηγήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέα παιδιά να φύγουν από την πατρίδα μας και έχει στερήσει το χαμόγελο και την αισιοδοξία από τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Κι όσο κι αν προσπαθεί η Κυβέρνηση να μας πείσει ότι αυτό το υπερπλεόνασμα το οποίο διανέμει είναι αποτέλεσμα της αναπτυξιακής δυναμικής της οικονομίας, οι πολίτες δεν πείθονται. Σε μια πρόσφατη μέτρηση είδα ότι 9 στους 10 πολίτες αναγνωρίζουν την πραγματικότητα, ότι δηλαδή αυτή η υπεραπόδοση των δημόσιων οικονομικών δεν οφείλεται, επειδή ξαφνικά πήρε μπροστά η μηχανή της ανάπτυξης. Οοφείλεται σε μια βάναυση, υπερβολική φορολόγηση πρωτίστως της μεσαίας τάξης, των συνεπών φορολογούμενων οι οποίοι έχουν κληθεί να σηκώσουν το μεγάλο βάρος αυτής τη βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής.

Είχαν το θράσος κάποιοι κύκλοι του Υπουργείου Οικονομικών να μας ρωτήσουν: «Καλά εσείς τι διαφορετικό θα κάνατε από αυτό το οποίο κάνουμε εμείς;». Τους απαντώ λοιπόν ευθέως: Καταρχάς Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θα είχε ποτέ Υπουργό Οικονομικών τον κ. Βαρουφάκη του οποίου οι «διαπραγματευτικές ικανότητες» μας οδήγησαν να υπογραφεί ένα τρίτο Μνημόνιο και να μας στοιχίσει όλη αυτή η περιπέτεια 100 δις ευρώ. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θα συμφωνούσε με τόσο μεγάλη άνεση σε υπερβολικά πλεονάσματα ύψους 3,5% για 5 χρόνια και πλεονάσματα άνω του 2% μέχρι το 2060 τα οποία κρατάνε δεμένα τα χέρια της οποιασδήποτε Κυβέρνησης ως προς τη δυνατότητά της να ακολουθήσει μια διαφορετική δημοσιονομική πολιτική. Μια άλλη Κυβέρνηση δεν θα χαιρόταν, δεν θα διαφήμιζε, την υπέρβαση των στόχων του πλεονάσματος. Διότι όσο περισσότερα χρήματα μαζεύει το Κράτος από αυτά τα οποία μας ζητούν οι εταίροι μας, τόσα περισσότερα λείπουν τελικά απ’ τις δικές σας τσέπες και είναι χρήματα τα οποία λείπουν και από την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας.

Και βέβαια μια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θα έβαζε συνεχή εμπόδια σε οποιαδήποτε επένδυση πάει να γίνει στη χώρα μας. Από το Ελληνικό έως τις Σκουριές, αλλά και μικρότερες επενδύσεις – μέσα σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον το οποίο δυστυχώς παραμένει εξαιρετικά δυσχερές – για οποιονδήποτε θέλει να ασκήσει επιχειρηματική δράση στην πατρίδα μας. Εμείς το δικό μας σχέδιο για την οικονομία το παρουσιάσαμε πολύ αναλυτικά στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και το εξειδικεύουμε μέσα από τις Προσυνεδριακές διαδικασίες.

Μιλάμε για ένα σχέδιο το οποίο στον πυρήνα του έχει μία διαφορετική δημοσιονομική πολιτική, μαζεμένο Κράτος, λιγότεροι φόροι για όλους τους Έλληνες πολίτες, μικρότερη φορολογική επιβάρυνση για να μπορέσει να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας, τολμηρές μεταρρυθμίσεις για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε επενδύσεις γιατί χωρίς επενδύσεις δεν δημιουργούνται καλές ποιοτικές θέσεις απασχόλησης. Μεταρρυθμίσεις παντού ξεκινώντας φυσικά από τον πολύπαθο δημόσιο τομέα ένα από τα αντικείμενα της σημερινής Προσυνεδριακής μας διαδικασίας.

Όταν μιλώ για την δημόσια διοίκηση και για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτή, φίλες και φίλοι, εκ των πραγμάτων είμαι επηρεασμένος από τη θητεία μου 20 μήνες ως Υπουργός του Αντώνη Σαμαρά στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Και πρέπει να σας πω ότι η προσωπική μου εμπειρία από αυτούς τους 20 μήνες είναι ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να αλλάξει. Μπορεί να αλλάξει και γρήγορα αρκεί να υπάρχει πρόγραμμα, σχέδιο, αποφασιστικότητα και συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι επιτελούν τη δουλειά τους με αυτοθυσία, με αυταπάρνηση και οι οποίοι πρέπει να γίνουν συμμέτοχοι σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής της δημόσιας διοίκησης. Να την κάνουν οι ίδιοι κτήμα τους και να καταλάβουν ότι και αυτοί εκτός από τους πολίτες θα είναι ωφελημένοι από αυτή τη μεγάλη προσπάθεια αλλαγής η οποία πρέπει να γίνει σήμερα στο ελληνικό Κράτος. Εκ των πραγμάτων θα μπορούσα να μιλάω πάρα πολύ ώρα για τα ζητήματα δημόσιας διοίκησης, θα περιοριστώ στο να αναφέρω σε τίτλους κάποιες από τις βασικές μας προτεραιότητες.

Νέα δομή του Κράτους. Μίλησα και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι το πρώτο νομοσχέδιο της επόμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας θα είναι το νομοσχέδιο το οποίο θα σχεδιάζει την επιτελική δομή του Κράτους. Διότι αν δεν υπάρχει ένα Κράτος συνεκτικό με πραγματικό επιτελικό ρόλο που θα καθορίζει τα επίπεδα των αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού Κράτους, αποκεντρωμένου Κράτους, Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα βρισκόμαστε μονίμως μπλεγμένοι σε ένα τεράστιο κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων αρμοδιοτήτων με αποτέλεσμα να αναπαράγεται η γραφειοκρατία, να αναπαράγεται η πολυνομία.

Θα καταργηθούν περιττές δομές από αυτές οι οποίες δημιουργήθηκαν σωρηδόν, φίλες και φίλοι, τα τελευταία 2,5 χρόνια με αποκλειστικό σκοπό να τακτοποιηθούν συγγενείς και φίλοι του σημερινού κυβερνητικού σχεδιασμού. Πάνω από όλα, όμως, αυτός ο επιτελικός σχεδιασμός του νέου Κράτους θα έχει στον πυρήνα του μία διαφορετική πολιτική για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.

Αναφέρθηκε και από τον αρμόδιο Τομεάρχη μας – και αποτελεί και δική μου δέσμευση – ότι θα πρέπει να παραμείνουμε για κάποιο διάστημα ακόμα σε ένα αυστηρό πλαίσιο προσλήψεων προς αποχωρήσεις ως προς τη δημόσια διοίκηση, το λεγόμενο 1 προς 5. Αλλά και αυτές οι προσλήψεις, οι οποίες θα γίνονται, πρέπει να γίνονται οργανωμένα με κεντρικό προγραμματισμό και να δίνεται απόλυτη προτεραιότητα σε εκείνους τους τομείς όπου υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες. Όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης για πρώτη φορά το Ελληνικό Δημόσιο είχε αποκτήσει κεντρικό προγραμματισμό προσλήψεων και αυτός ο προγραμματισμός, με τις αντίστοιχες πιστώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών, παραδόθηκε στην επόμενη Κυβέρνηση με προτεραιότητες στους τομείς της υγείας, της κοινωνικής πολιτικής, των ελεγκτικών μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών.

Αυτές ήταν οι προτεραιότητες που είχαμε εντοπίσει τότε ως Κυβέρνηση. Αντ’ αυτού έγιναν τελείως διαφορετικές προσλήψεις σε τομείς που τους γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, με αποτέλεσμα φυσικά να εξαντληθούν οι αντίστοιχες πιστώσεις και να μείνουν ορφανοί τομείς, όπως ο τομέας της υγείας, όπου υπάρχουν πραγματικές και κατεπείγουσες ανάγκες. Κεντρικός λοιπόν προγραμματισμός προσλήψεων σε επίπεδο Υπουργικού Συμβουλίου, ως αποτέλεσμα μιας συνεκτικής πολιτικής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.

Επιλογή Διευθυντών και Διευθυντικών στελεχών στη δημόσια διοίκηση. Παραδώσαμε στην σημερινή Κυβέρνηση ένα νομικό πλαίσιο για μία αξιοκρατική και αντικειμενική επιλογή των Διευθυντικών στελεχών. Θα επιμείνω πολύ σε αυτό. Εάν η δημόσια διοίκηση δεν αισθανθεί ότι οι επιλογές των Γενικών Διευθυντών και στη συνέχεια των Διευθυντών και των τμηματαρχών είναι πραγματικά επιλογές αποκομματικοποιημένες, γίνονται δηλαδή με έναν ανεξάρτητο τρόπο, με εξωτερικές επιτροπές χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση, δεν πρόκειται ποτέ να κερδηθεί η εμπιστοσύνη η οποία είναι απαραίτητη και την οποία χρειάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι για να μπορέσει να προχωρήσει η επόμενη μεγάλη άσκηση η οποία είναι απαραίτητη και αυτή είναι η άσκηση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.

Στην αξιολόγηση, φίλες και φίλοι, δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Είναι αίτημα της κοινωνίας. Είναι αίτημα των πολιτών που στηρίζουν την ελληνική δημόσια διοίκηση μέσα από τους φόρους τους. Είναι και αίτημα των ιδίων των δημοσίων υπαλλήλων. Ο καλός δημόσιος υπάλληλος, ο εργατικός δημόσιος υπάλληλος, αυτός ο οποίος συχνά καλύπτει ένα συνάδελφό του ο οποίος επιμένει να μην εργάζεται όσο θα έπρεπε, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την αξιολόγηση. Και το σχέδιο αξιολόγησης το οποίο προτείνουμε, είναι απλό, είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό και είναι ένα σχέδιο αξιολόγησης το οποίο δίνει κίνητρα στους άριστους υπαλλήλους να δουλεύουν περισσότερο. Διότι η αριστεία πρέπει να συνοδεύεται και από επιβράβευση και η επιβράβευση θα πρέπει να είναι η πιο γρήγορη πρόοδος μέσα στη δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία. Για τους υπαλλήλους εκείνους οι οποίοι δεν αποδίδουν καλά πρέπει να υπάρχει ένα ατομικό πλάνο ανάπτυξης και διόρθωσης των ζητημάτων που εγείρονται από την αξιολόγηση.

Επιτρέψτε μου εδώ μία σύντομη παρένθεση. Η κυβερνητική μηχανή προπαγάνδας έχει χτίσει εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα εξαιρετικά βολικό αφήγημα ότι θα έρθει η Νέα Δημοκρατία και θα απολύσει δημόσιους υπαλλήλους. Είναι ψέμα φίλες και φίλοι. Δεν θα απολυθεί κανείς δημόσιος υπάλληλος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προχωρήσει η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό είναι κάτι το οποίο θέλω να το ξεκαθαρίσω. Και αναφέρομαι φυσικά πάντα και θέλω εδώ να είμαι τελείως ξεκάθαρος, διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, στους τακτικούς, στους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους, δεν πρόκειται η επόμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί πρακτικές και φαινόμενα μονιμοποίησης συμβασιούχων για πελατειακούς λόγους. Πέραν του ότι το απαγορεύει το ίδιο το Σύνταγμα, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων είναι μία πελατειακή λογική την οποία επιχείρησε να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση. Σταμάτησε ευτυχώς και τη σταμάτησαν και τα δικαστήρια. Η λογική, η οποία ανήκει σήμερα στο παρελθόν, να προσλαμβάνεται κάποιος για μία σύμβαση ορισμένου χρόνου, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι προσλαμβάνεται για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Δημόσιο για συγκεκριμένο χρόνο και για συγκεκριμένη αποστολή. Δεν συνιστά η πρόσληψη ενός συμβασιούχου αυτόματο δικαίωμα στη μονιμοποίησή του στη συνέχεια. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Αλλά θέλω να γνωρίζουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων όπως συστηματικά αναπαράγει η κυβερνητική προπαγάνδα.

Έχουμε εμπιστοσύνη στους δημοσίους υπαλλήλους. Θέλουμε να τους βοηθήσουμε να γίνουνε καλύτεροι, θέλουμε περισσότερα εργαλεία επιμόρφωσης και στήριξής τους. Θέλουμε να τους αξιολογήσουμε με έναν τρόπο ο οποίος είναι δίκαιος και αντικειμενικός, πρωτίστως φίλες και φίλοι για να μπορέσουμε να επιβραβεύσουμε και θέλω να σταθώ σε αυτό, τους πολλούς άξιους δημοσίους υπαλλήλους, είτε αυτοί είναι δάσκαλοι, είτε είναι διοικητικοί υπάλληλοι, είτε είναι γιατροί, είτε είναι αστυνομικοί, οι οποίοι σήμερα κάνουν το κάτι παραπάνω. Και αυτοί ακριβώς οι δημόσιοι υπάλληλοι ότι κάνουν το κάτι παραπάνω, είναι συχνά αυτοί που κρατάνε σήμερα όρθια τη δημόσια διοίκηση.

Ταυτόχρονα, δεν πρόκειται, φίλες και φίλοι, να γίνει καμία υποχώρηση σε ζητήματα που αφορούν πειθαρχικά παραπτώματα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν ήμουν Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχα κάνει μία μεγάλη προσπάθεια να επιταχύνω τις πειθαρχικές διαδικασίες όσον αφορά τους δημοσίους υπαλλήλους.Χρειαζόμαστε ένα νέο απλό πειθαρχικό δίκαιο με μία κατάταξη των πειθαρχικών αδικημάτων, με βάση τη βαρύτητα, ξεκάθαρη περιγραφή ασαφώς περιγραφόμενων παραπτωμάτων, αλλά και γρήγορη απόδοση της πειθαρχικής ευθύνης, όπου αυτή πρέπει να αποδοθεί.

Και κάτι τελευταίο για το ζήτημα της γενικότερης οργάνωσης του δημοσίου τομέα. Το ανέφερε και ο Γιώργος Γεωργαντάς στην τοποθέτησή του. Όταν σκεφτόμαστε πως το Δημόσιο πρέπει να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες, μας ενδιαφέρει τελικά το παραγόμενο αποτέλεσμα. Μας ενδιαφέρει η σχέση κόστους – οφέλους. Όποιο αγαθό είναι Κρατικό, ανήκει κατ’ ανάγκη στη σφαίρα του Κράτους, δεν είναι κατ’ ανάγκη και Δημόσιο και αντιστρόφως. Αν το Κράτος πρέπει να παρέχει ένα δημόσιο αγαθό, δεν είναι υποχρεωμένο να το παρέχει πάντα μέσα από κρατικούς λειτουργούς. Με άλλα λόγια, η συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα για την καλύτερη παροχή παρεχόμενων υπηρεσιών, θα αποτελέσει προτεραιότητα για την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να παρέχουμε καλύτερες υπηρεσίες με χαμηλότερο κόστος για τους πολίτες, και ταυτόχρονα να απελευθερώσουμε και δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι μέσα από έναν γρήγορο και ευέλικτο μηχανισμό κινητικότητας θα μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αλλού, αποτρέποντας έτσι το Δημόσιο από το να προσλάβει καινούριους δημόσιους υπαλλήλους, αν θα μπορεί να αξιοποιεί δημόσιους υπαλλήλους, τους οποίους ήδη διαθέτει.

Έρχομαι φίλες και φίλοι τώρα στη δεύτερη θεματική του σημερινού προσυνεδρίου, την απονομή της Δικαιοσύνης. Σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, η οποία έγινε παράλληλα με την πρώτη θεματική ενότητα, η οποία έγινε σε αυτή την αίθουσα. Συζητήσαμε και ακούσαμε μία σειρά από εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις για το πολύ ακανθώδες αυτό ζήτημα. Διότι η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, είναι μία χρόνια παθογένεια, η οποία υπονομεύει την ίδια την ποιότητα της Δημοκρατίας μας. Αν ο πολίτης αισθάνεται ότι δεν μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη και να βρει το δίκιο του εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, τότε αμφισβητείται ο ίδιος ο πυρήνας τους Κράτους Δικαίου. Όμως, η καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης, είναι ταυτόχρονα και τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη. Γιατί σε όλους τους δείκτες ανταγωνιστικότητας, εκεί που η χώρα είναι συστηματικά τελευταία, είναι στην ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης. Αυτό αποτρέπει τις επενδύσεις, δεν εξασφαλίζει σταθερότητα δικαίου, και κάνει ειδικά τους ξένους επενδυτές εξαιρετικά καχύποπτους να επενδύσουν στη χώρα μας.

Ακούστηκαν μία σειρά από εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις τις οποίες επεξεργαζόμαστε και ενσωματώνουμε στο κυβερνητικό μας πρόγραμμα. Σύσταση ειδικών τμημάτων στα δικαστήρια, όπου θα εκδικάζονται ειδικού χαρακτήρα υποθέσεις, από δικαστές με αντίστοιχη εξειδίκευση. Μεγαλύτερη αξιοποίηση της πληροφορικής και των εργαλείων της τεχνολογίας, για να μπορεί η δικαιοσύνη να αποδίδεται ταχύτερα και να μπορεί να υπάρχει λιγότερη γραφειοκρατική επιβάρυνση και για τους διοικητικούς υπαλλήλους. Ξέρετε είχα επισκεφτεί, πριν από δύο μήνες περίπου την Ευελπίδων και είδα τη δυσκολία με την οποία οι διοικητικοί υπάλληλοι προσπαθούν να λειτουργήσουν ένα σύστημα το οποίο δουλεύει παράλληλα με χαρτί και ταυτόχρονα δουλεύει και ηλεκτρονικά. Δεν μπορώ να καταλάβω ειλικρινά γιατί σε μία εποχή όπου όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να υποβάλλομε τις φορολογικές μας δηλώσεις ηλεκτρονικά, γιατί όλα τα δικόγραφα δεν μπορούν και δεν είναι υποχρεωτικό να υποβάλλονται και αυτά ηλεκτρονικά.

Θα πρέπει λοιπόν στον τομέα αυτό να είμαστε πιο τολμηροί και πιο επιθετικοί. Αξιολόγηση του παραγόμενου έργου στη Δικαιοσύνη. Οι αποφάσεις των δικαστηρίων, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη. Δεν είναι δουλειά μας να τις κρίνουμε, είναι όμως δουλειά μας να αξιολογούμε και να μετράμε το παραγόμενο αποτέλεσμα του κάθε δικαστή. Και υπάρχουν συγκεκριμένοι και αρκετά απλοί δείκτες, οι οποίοι μπορούν να υιοθετηθούν, έτσι ώστε να έχουμε συγκρίσιμα στοιχεία ανάμεσα σε ομοειδής δικαστικές μονάδες, για το ποια κινείται γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά. Άρα ναι, και στο ζήτημα της αξιολόγησης του παρεχόμενου έργου, πρέπει να δώσουμε τα απαραίτητα εργαλεία και κίνητρα, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και μεγαλύτερη εικόνα στο ποιοι είναι πιο αποτελεσματικοί και ποιοι ενδεχομένως χρονοτριβούν αδικαιολόγητα. Και, βέβαια, ενίσχυση του συστήματος εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, όπου, δυστυχώς είμαστε ακόμα εξαιρετικά πίσω στη χώρα μας, με αποτέλεσμα υποθέσεις που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα έφταναν ποτέ στα δικαστήρια, να φτάνουν και να επιβαρύνουν ή ένα δικαστικό σύστημα, το οποίο είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένο. Οπότε, το σύστημα της εκπαίδευσης και της διαπίστευσης των μεσολαβητών είναι ένα σύστημα το οποίο πρέπει να αναμορφωθεί υιοθετώντας καλές διεθνείς πρακτικές και στη συνέχεια βέβαια να υπάρχει μία ευρύτερη ενημέρωση και της κοινωνίας για τα οφέλη από την εναλλακτική επίλυση των διαφορών.

Κάποια από τα στοιχεία, τα οποία άκουσα στην άλλη συζήτηση, σχετικά με την ταχύτητα με την οποία άλλες χώρες εισήγαγαν την εναλλακτική επίλυση διαφορών, είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Είναι μία μεγάλη πρόκληση για τη χώρα μας και είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος ώστε να φτάνουν τελικά στη δικαιοσύνη λιγότερες υποθέσεις από τη στιγμή που οικειοθελώς τα εμπλεκόμενα μέρη θα μπορούν να βρίσκουν έναν άλλο τρόπο για να λύσουν τις διαφορές τους.

Έρχομαι τώρα, φίλες και φίλοι, στο τρίτο και ίσως για αρκετούς το σημαντι