Εξομολόγος κατέδωσε κακοποιημένο παιδάκι στον παιδεραστή φίλο του. Θα μείνει άγνωστος και ατιμώρητος;

«Διάλεγε τα πιο Αδύναμα Αγόρια για τις Αποτρόπαιες Πράξεις του» (Vice-Άννα Νίνη, 23.8. 2017). “Σε κάθειρξη 40 ετών χωρίς αναστολή καταδίκασε το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθήνας τον 86χρονο Κ. Λαλαούνη, πρώην Πρόεδρο του ιδιωτικού οικοτροφείου “Παιδικό Σπίτι” στον Πειραιά.

Συνολικά, 12 παιδιά κατέθεσαν πως, από το 2001 μέχρι και το 2012, ο καταδικασθείς προέβαινε σε θωπείες στα γεννητικά όργανα και στα οπίσθια, φιλιά στον λαιμό, δαγκώματα στα χείλη, αυνανισμό στο ασανσέρ του οικοτροφείου, στις τουαλέτες και στις αποθήκες, αλλά και στο σπίτι του. Ανάμεσα στους ανήλικους, βρισκόταν και ένας 13χρονος με μικρή διανοητική στέρηση, ενώ ο πρώην πρόεδρος του οικοτροφείου συνήθιζε να διαλέγει τους πιο αδύναμους ανήλικους για τις πράξεις του και φρόντιζε να τα απομονώνει από το φιλικό και οικογενειακό τους περιβάλλον.

Ένα από τα παιδιά είχε αποκαλύψει σε ιερέα όσα βίωνε μέσα στο οικοτροφείο της φρίκης, όμως ο ιερέας αντί να κάνει κάτι γι’ αυτό, απλώς ενημέρωσε τον δράστη με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις. Στις καταθέσεις τους τα παιδιά, πέρα από τις ακατανόμαστες πράξεις, τη σωματική κακοποίηση και ψυχολογική κακοποίηση την οποία υπέστησαν, αποκάλυψαν πως στο οικοτροφείο υπήρχαν ληγμένα τρόφιμα, ενώ πριν ετοιμάσουν το σοκολατούχο γάλα το πρωί, κοσκίνιζαν πρώτα τη σκόνη που ήταν γεμάτη σκουλήκια.

Ο πρόεδρος του οικοτροφείου, τους ανάγκαζε να κάνουν βαριές δουλειές για την ηλικία τους, όπως να μεταφέρουν βαριές σακούλες με ψώνια και να μετακινούν έπιπλα. Το οικοτροφείο που είχε μετατραπεί σε Κόλαση για τα παιδιά, γέμιζε με φωνές και χτυπήματα κάθε φορά που δεν έκαναν ό,τι τους ανέθετε ο πρώην πρόεδρος. Ανάμεσα στις τιμωρητικές πρακτικές που χρησιμοποιούσε, ήταν και η στέρηση φαγητού και ψυχαγωγίας.

…Το ακόμη πιο σοκαριστικό είναι πως ο Λαλαούνης που κατά την απολογία είπε «..αρνούμαι τις κατηγορίες και μάρτυς μου ο Χριστός», είχε διατελέσει Προϊστάμενος Διεύθυνσης του Δικαστηρίου Ανηλίκων Πειραιά επί 40 χρόνια…». Ας ελπίσουμε πως ο διεστραμμένος γέρος δεν θα έχει την καλή τύχη του Ορφανοτρόφου πρωτοπρεσβύτερου Πέτρου Παπουτσάκη, που βγήκε αμέσως από τη φυλακή στην οποία θα έμενε 20 χρόνια (όπου είχε προλάβει να δεχθεί επίσκεψη συμπαράστασης από τον πονόψυχο ηγούμενο Μουλατσιώτη) λόγω «προβλημάτων υγείας» και που το Εφετείο στο οποίο «κατέφυγε» (και το οποίο απέφευγε) και η εκκλησιαστική Δικαιοσύνη, δεν τον δίκασαν ποτέ.

Ακόμη χειρότερα, η ιερή Ομερτά δεν έφερε ποτέ στην αδέκαστη ευσεβή Δικαιοσύνη, τα όσα αποκαλύφτηκαν σχετικά με το τι έκανε στο ορφανοτροφείο Καλύμνου ο μητροπολίτης Νεκτάριος («Πρώτο Θέμα», 10.4-«Καταγγελίες σοκ στην Κάλυμνο» και «Σοκ και φρίκη στην Κάλυμνο-ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ», 24.4.2005).

«Τη Θέμιδα δεν την αποπλάνησε». ‘Εφημερίδα των Συντακτών’ (Δημήτρης Αγγελίδης-23.08.2017). «..Τα παιδιά δεν κατέθεσαν νωρίτερα λόγω του φόβου της τιμωρίας και γιατί είχαν εκπαιδευτεί από τον κατηγορούμενο να θεωρούν σωστά όσα τους συνέβαιναν.

Ήταν εξαιρετικά δύσκολο να φτάσουν όλα αυτά στην ακροαματική διαδικασία. Είναι δείγμα εξαιρετικού ψυχικού σθένους ότι μπόρεσαν να ξεπεράσουν την τοξική ντροπή και την τεράστια σύγκρουση και αμφιθυμία κάθε ανήλικου η ζωή του οποίου εξαρτάται από τους ενήλικους. Οι μαρτυρίες είναι αξιόπιστες και αληθείς. Δεν υπήρχε περίπτωση σε ίδρυμα τόσο αδιαφανές και κλειστό, που διοικούνταν από ένα άτομο τόσο συγκεντρωτικό, να πέσει το παραμικρό στην αντίληψη οποιουδήποτε τρίτου πλην των ανηλίκων», σημείωσε η Εισαγγελέας».

Ειλικρινά απορούμε. Ο λαλίστατος Κήνσορας των δημοσίων Ηθών Χρήστος Μεντζελόπουλος, που απέλυσε τον οδηγό του επειδή πήρε διαζύγιο από τη γυναίκα του (!) δεν είπε μια λέξη για όλα αυτά. Το ιδιωτικό ίδρυμα ανήκει στην επαρχία της δικής του εκκλησιαστικής ευθύνης, τα παιδάκια υπάγονται στην αρχιερατική πατρική του εποπτεία, και ακόμη κι αν ο ιερέας δεν ανήκει στην Επισκοπή του, πράγμα απίθανο, έχει υποχρέωση να ξεκινήσει διαδικασία εκκλησιαστικής ανάκρισης εναντίον του.

Η προδοτική πράξη του ιερέα είναι εκκλησιαστικά ανίερη, είτε η καταγγελία του παιδιού έγινε στη διάρκεια επίσημης είτε άτυπης Εξομολόγησης. Η ‘Εφ.τ.Συντακτών’ πάντως έγραψε, και αυτός είναι αδιαμφισβήτητα σωστός όρος: «ένα από τα παιδιά είχε εξομολογηθεί σε ιερέα», γιατί πως αλλιώς λες την αποκάλυψη κάποιας πληγής του, που ένα τρομοκρατημένο και εξευτελιστικά βασανισμένο παιδάκι κάνει σε κάποιον που τον θεωρεί εκπρόσωπο του Θεού; Αυτό δεν είναι εκείνο που η Εκκλησία ονομάζει απαραβίαστο μυστήριο της Εξομολόγησης;

Ποιος είναι ο ιερωμένος που πρόδωσε το παιδάκι που τον εμπιστεύτηκε και μάλιστα στον αισχρό βασανιστή του, τι διαδικασίες έχει κινήσει εναντίον του η Δικαιοσύνη και τι θα κάνει ο αρμόδιος μητροπολίτης; Αν δεν τον ενοχλεί η κακουργηματική προδοσία, δεν τον ενοχλεί ούτε η βλασφημία κατά ενός Μυστηρίου; Ο Αριστερός Ριζοσπάστης βουλευτής Πειραιά και τ.Υπουργός Δρίτσας, εκ των επιδόξων Ανατροπέων και Διαφωτιστών της Ν.Ευρώπης, θα υποκριθεί και αυτή τη φορά πως δεν άκουσε τίποτα από τα βάσανα ενός παιδιού που δεν φοιτά στη Σχολή Χιλλ; Αν ήταν τα δικά του παιδιά θύματα της καθαρά εγκληματικής συμπεριφοράς του ιερέα, θα σιωπούσε;

Τι είδους χώρα είναι αυτή, που όταν δημοσιοποιούνται τέτοιες αθλιότητες, αντιμετωπίζονται με γενική σιωπή που θυμίζει σικελική Ομερτά; Όσο για το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου που αναγνωρίστηκε στον δράστη, αναρωτιόμαστε, με κάθε βεβαίως επιφύλαξη αφού αγνοούμε τα πρακτικά της δίκης, πόσο πίσω πάει αυτό το έντιμο παρελθόν, όταν καταδικάστηκε για πράξεις του 2001 και επίσης ποιος έψαξε τι έκανε το 1970 ή το 1973, όταν κυβερνούσε η Χούντα, αφού είναι πολύ δύσκολο να έλθουν να καταθέσουν παιδιά που σήμερα θα είναι 60 χρονών, με δεδομένο ότι ο καταδικασθείς προεδρεύει στο «Σπίτι» από το 1963 που ιδρύθηκε, σε πείσμα της ιστοσελίδας της Μητρόπολης Πειραιά, που γράφει πως ιδρύθηκε το 1970.

Aφού ζητήσουμε για πολλοστή φορά να διενεργείται τακτικός προληπτικός έλεγχος από το Κράτος, μέσω ειδικού δημόσιου φορέα που θα συζητά με τα παιδάκια των ευσεβών ιδρυμάτων σε κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, γιατί η εν τοις πράγμασι επίσημη θέση των κομμάτων της «λαϊκής οικογένειας» (ΚΚΕ-ΛΑΕ-ΣΥΡΙΖΑ) ότι μπορούν άνετα τα ορφανά να επισκεφθούν όποτε θέλουν με τους Νομικούς τους Συμβούλους τον Εισαγγελέα του Αρ.Πάγου και να καταγγείλουν κάθε ανάρμοστη συμπεριφορά εναντίον τους νομίζουμε ότι πάσχει, θέλουμε να ρωτήσουμε: Θα συνεχίσει η επίσημη ιστοσελίδα της Μητρόπολης του Σεραφείμ και του Καλλίνικου, που παραιτήθηκε «για λόγους υγείας», κάτω από την πίεση καταγγελιών (από άνδρες) σεξουαλικής παρενόχλησης ακόμη και γύρω από την Αγία Τράπεζα, να υπερηφανεύεται με τόσο αστείο στόμφο («…τά συλλογικά, πνευματικά φυτώρια πού μέ σπουδαίους καί φωτισμένους ποιμένες…», θα το δούμε αναλυτικά παρακάτω) για το «Παιδικό Σπίτι» του Πειραιά;

Αν της ανήκει από εκεί το μερίδιο δόξας που διεκδικεί ως τάχα παιδαγωγός χρηστών πιστών που στελεχώνουν τα ιδρύματα της πόλης, δικά της ή όχι, που τα απαριθμεί αυτοθαυμαζόμενη, τότε της ανήκει a priori και μερίδιο καταισχύνης, άσχετα μάλιστα από την επιβαρυντική αθλιότητα της προδοσίας του ιερέα της. Δεν πρόκειται άλλωστε για μια Επισκοπή αγνή Κουροτρόφο. Να θυμίσουμε πως ο σοφέρ του ιερού Καλλίνικου και οδηγός σχολικού λεωφορείου της Μητρόπολης, Α.Ν. παρενοχλούσε 12χρονη μαθήτρια;

Να θυμίσουμε πως το πνευματικό τέκνο Καλλινίκου αρχιμανδρίτης Φώτιος Μακρυστάθης συνελήφθη για παιδοφιλία; Να θυμίσουμε πως ο πανοσιότατος αρχιμανδρίτης του Ρόδου του Αμάραντου του Πειραιά, Βενέδικτος Καρίβαλης, αδελφός του μαστροπού πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρου, συνελήφθη για τροτουάρ; Να θυμίσουμε πως το πνευματικόν τέκνον (από 12 χρονών) της χουντικής αδελφότητας ‘Χρυσοπηγή’ του Καλλίνικου, αρχιμανδρίτης Νικόδημος Φαρμάκης, συνεργάτης του (ολίγον διακινητή ναρκωτικών) μοναχού Βαβύλη, που συνελήφθη οπλοφορών, χρημάτισε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών και μετά την απόλυσή του λόγω της κατακραυγής, διευθύνει σήμερα, που η υπόθεση «ξεχάστηκε», ίδρυμα της Αρχιεπισκοπής; Να θυμίσουμε πως όταν ο ιερός Καλλίνικος ήταν Πρόεδρος του Δ.Σ. του Γηροκομείου Πειραιά, ο Εισαγγελέας είχε ασκήσει δίωξη κατά παντός υπευθύνου σε βαθμό κακουργήματος (30.6.2000), για τον θάνατο 4 τροφίμων;

«ΙΜΠ – Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς».«ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ»….«ΤΟ ΤΙΜΙΟ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΦΥΤΩΡΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ..

Γι’αὐτό εἶναι ἱστορικά ἀναγκαῖο, ἀλλά και ἕνεκα δικαιοσύνης νά ἀναφερθοῦν μερικά ὀνόματα ἀπ’ αὐτά τά συλλογικά, πνευματικά φυτώρια πού μέ σπουδαίους καί φωτισμένους ποιμένες, καθώς καί εὐλογημένους λαϊκούς θεολόγους καί μή, κράτησαν ὁλόκληρες δεκαετίες καί κρατοῦν καί σήμερα ἐκκλησιαστικές Θερμοπύλες, διατηρώντας ἀναμμένη τή δάδα τής Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ρωμιοσύνης στίς καρδιές τοῦ λαοῦ, ὅπως εἶναι:…το «Παιδικό Σπίτι» (1970),….» («..Ημερόλογιο της Ι.Μητροπόλεως Πειραιώς 2008,..»).

Μπλογκ Ροϊδη και Λακαράτου Εμμονές

Πηγή: makeleio.gr