Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης τότε και τώρα

*Του Ιγνάτιου Καϊτεζίδη

Η πρώτη ΔΕΘ άνοιξε τις πύλες της στις 3 Οκτωβρίου 1926. Η ιδέα ήταν η δημιουργία μιας «διεθνούς ετησίας εμποροπανηγύρεως» στην πρωτεύουσα της Βόρειας Ελλάδας και υποστηρίχθηκε από τοπικούς φορείς και επιχειρηματίες. Στις 30 Απριλίου 1925 η κυβέρνηση Σοφούλη είχε κάνει αποδεκτό το αίτημα, εκτιμώντας ότι για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους έπρεπε να ενθαρρυνθούν οι αναπτυξιακές δραστηριότητες στη Βόρεια Ελλάδα

Τι άλλαξε από τότε; Καταρχάς η αίγλη και το κύρος της έκθεσης. Έμεινε η λέξη «πανήγυρις», χάθηκε το εμπορικό της αντικείμενο και ατόνησε πλήρως ο διεθνής χαρακτήρας της. Η έκθεση συρρικνώθηκε χρονικά, υποβαθμίστηκε ως προς την ποιότητα των συμμετοχών, απέκτησε «κρατικοδίαιτα» χαρακτηριστικά με την επί χρόνια παρέλαση υπουργείων και δημοσίων υπηρεσιών και μεταβλήθηκε σε ένα βήμα πολιτικών εξαγγελιών, το οποίο, λόγω του περιεχομένου του, τη μείωσε ακόμη περισσότερο στα μάτια της κοινωνίας. Έχασε την ταυτότητα και την αξία της. Έγινε βόλτα, μαύρη μπύρα, λούνα παρκ & υπαίθρια stands που πουλάνε καροτοκόφτες και «σούπερ» γυαλιστικά για αυτοκίνητα, ενώ η αποστολή της ήταν να συνδέσει την εθνική με τη διεθνή επιχειρηματικότητα και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της πόλης.

Οι λόγοι ίδρυσης της ΔΕΘ ως θεσμού, όπως τους εκτίμησε η κυβέρνηση Σοφούλη, συνεχίζουν να ισχύουν με τις απαραίτητες προσαρμογές στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η Θεσσαλονίκη χρειάζεται τη ΔΕΘ για να βγει από την οικονομική αφάνεια. Για να δημιουργήσει οικονομική επιρροή, συγκέντρωση επενδύσεων και περιφερειακή ισχύ. Τη χρειάζεται για να συνδεθεί με την ξένη επιχειρηματικότητα. Τη χρειάζεται για να μπει στους προορισμούς των ξένων επενδυτών. Για να αναπτύξει υποδομές πρόσβασης και λόγο για μεγάλα έργα. Για να αποτελέσει η πόλη ένα δεύτερο σημείο εθνικής ανάπτυξης μετά την Αθήνα, δημιουργώντας μια αναγκαία ισορροπία που έχει αξία οικονομική, κοινωνική, γεωπολιτική.

Σήμερα, τίποτε από αυτά δε συμβαίνει. Η ΔΕΘ δε διαφέρει από τα πολυσυζητημένα θέματα της πόλης που δεν καταλήγουν πουθενά. Χωρίς σχέδιο και χωρίς κατεύθυνση, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των διοικήσεων της, εντελώς όμως αβοήθητη από την Πολιτεία, συνεχίζει απλά να υπάρχει για να μην πούμε ότι έκλεισε. Μένει για να μη τραυματιστεί ο τοπικιστικός εγωισμός μας, που δείχνει να συμβιβάζεται με αυτό που συμβαίνει. Μένει για να δίνει βήμα στις πολιτικές εξαγγελίες κάθε Σεπτεμβρίου, που συνήθως δεν βγάζουν τον μήνα. Μένει για να δίνει άλλοθι Σαββατοκύριακου στα κλιμάκια των συμβούλων και στις παρέες των Αθηνών, που «έχουν να λένε πόσο όμορφη είναι η Θεσσαλονίκη»!

* Ο Ιγνάτιος Καϊτεζίδης είναι δήμαρχος Πυλαίας- Χορτιάτη και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της ΚΕΔΕ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε το Σάββατο 09/9/2017 στην εφημερίδα Δημοκρατία.