"Ο Ξένος": Σειρά συζητήσεων με καλεσμένους για την παράσταση

Οι συντελεστές της παράστασης "ο Ξένος" λαμβάνοντας υπόψιν το ενδιαφέρον και την ανταπόκριση του κοινού στις συζητήσεις που ακολουθούν την παράσταση κάθε Τρίτη, αποφάσισαν να προσκαλέσουν και να συμπεριλάβουν στις σαρανταπεντάλεπτες θεματικές συζητήσεις, ανθρώπους από τον χώρο των γραμμάτων και των επιστημών που τους έχει απασχολήσει το έργο του Αλμπέρ Καμύ, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους θεατές να εμβαθύνουν ακόμη περισσότερο στην σκέψη και στη φιλοσοφία του Γάλλου συγγραφέα. Επόμενος καλεσμένος, τη Δευτέρα 18/12, θα είναι ο συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Σπύρος Γιανναράς και η

Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από την «απουσία σκέψης», σύμφωνα με την Χάνα Άρεντ, η οποία πρωτοδιατύπωσε τον όρο και κατά συνέπεια πράττει το κακό εντελώς ασυνείδητα. Ένας άνθρωπος ξένος, αποκομμένος από τους ανθρώπους και τα πράγματα – ο ορισμός της ξενότητας – από τον οποίο απουσιάζει η ηθική διάσταση της συνείδησης.

Βιογραφικό

Ο Σπύρος Γιανναράς γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία και θεωρία της λογοτεχνίας στο Παρίσι. Εργάστηκε για δέκα χρόνια στην εφημερίδα Καθημερινή γράφοντας κείμενα (κυρίως για το βιβλίο, τη φωτογραφία και τα εικαστικά) και παίρνοντας συνεντεύξεις από Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Έχει συνεργαστεί με αρκετά λογοτεχνικά περιοδικά, όπως η "Νέα Εστία", το "Εντευκτήριο", η "Ευθύνη", το "Φρέαρ", "L'atelier du roman" κ.ά., δημοσιεύοντας κυρίως βιβλιοκριτικές και διηγήματα. Ασχολείται με την κριτική βιβλίου και τη μετάφραση.

Έχει μεταφράσει Pierre Assouline, Paul Auster, Laurent Mauvignier, Michel Houellebecq.

Τίτλοι μεταφράσεων στη βάση Βιβλιονέτ
(2017) Τη μέρα που θα σηκωνόμουν χορέψω, Άγρα
(2016) Λεωνίδας Κουργιαντάκης, Έκθεση σε 7'', Μουσείο Μπενάκη
(2015) Ο βασιλιάς έρχεται όποτε του καπνίσει, Άγρα
(2011) Ζωή χαρισάμενη, Πόλις
(2008) Ο Λοξίας, Ίνδικτος

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2011) Το παρόν του παρελθόντος και το παρόν του μέλλοντος, Κουκκίδα
(2010) Ελληνικά ονόματα, Κέδρος
(2010) Σελίδες στην οθόνη ή σε χαρτί, Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
(2009) Φωτογραφικόν Πρακτορείον "Δ.Α. Χαρισιάδης", Μουσείο Μπενάκη (2009) Φωτογραφικόν Πρακτορείον "Δ.Α. Χαρισιάδης", Μουσείο Μπενάκη (2006) Καβάφεια 2005, Τυπωθήτω [εισήγηση]

Μεταφράσεις
(2017) Keynes, John Maynard, Δύο αναμνήσεις από το Μπλούμσμπερυ στο Παρίσι, Άγρα (2016) Quick, Matthew, Η καλή τύχη εδώ και τώρα, Ίκαρος
(2016) Adnan, Etel, 1925-, Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα, Άγρα
(2015) Chaud, Benjamin, Ακροβατικά για αρκούδες, Κόκκινο
(2015) Houellebecq, Michel, Μορφολογία της τελευταίας όχθης, Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2015) Genet, Jean, 1910-1986, Το παιδί εγκληματίας, Άγρα
(2014) Mauvignier, Laurent, Αυτό που εγώ ονομάζω λήθη, Άγρα
(2014) Auster, Paul, 1947-, Σάνσετ Παρκ, Μεταίχμιο
(2013) Συλλογικό έργο, Ανθολογία σύγχρονης γαλλικής ποίησης, Άγρα
(2013) Auster, Paul, 1947-, Αόρατος, Μεταίχμιο
(2013) Auster, Paul, 1947-, Αόρατος, Μεταίχμιο
(2013) Assouline, Pierre, Οι βίοι του Ιώβ, Πόλις.

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Ξένος σύμφωνα με τον Αλμπέρ Καμύ, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. «Ο Μερσώ αρνείται να πει ψέματα, τον κινεί μόνο το πάθος του απόλυτου. Αυτό και μόνο τον τοποθετεί εκτός κοινωνίας, για την οποία είναι ένας ξένος. Προσπάθησα ν' αποδώσω με τον ήρωα μου τον μοναδικό Χριστό που μας αξίζει.»

Ο ήρωας του καταδικασμένος σε θάνατο για τον φόνο ενός Άραβα βρίσκεται μπροστά σε όλα τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και του νοήματός της. Χωρίς ποτέ να δίνει κάποια οριστική απάντηση, η ατομική του εξέγερση είναι τελικά αυτή που τον οδηγεί στην αποδοχή και την υπέρβαση της κατάστασής του.

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης και οι ηθοποιοί της παράστασης, Γεράσιμος Μιχελής, Κλεοπάτρα Μάρκου, Μιχάλης Οικονόμου και Μιχάλης Βαλάσογλου, ανασυνθέτουν και παρουσιάζουν το έργο με άξονα τα κεντρικά θέματά του -θνητότητα, μητέρα, χρόνος, δικαιοσύνη, παράλογο και εξέγερση- αναδεικνύοντας επί σκηνής τόσο την ιστορία όσο και τον φιλοσοφικό πυρήνα του έργου, σε ένα ζωντανό σκηνικό διάλογο του Ξένου με τον Μύθο του Σίσυφου, το μνημειώδες δοκίμιο του μεγάλου Γάλλου στοχαστή.

Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus, 7 Νοεμβρίου 1913 - 4 Ιανουαρίου 1960) γάλλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και δοκιμιογράφος, γεννήθηκε στην Αλγερία. Το 1935 ιδρύει το Θέατρο της Εργασίας, αργότερα το μετονομάζει σε Θέατρο της Ομάδας και εργάζεται για αυτό ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Τα μυθιστορήματά του Ο Ξένος και Η Πανούκλα, τα θεατρικά του έργα Καλιγούλας και Οι δίκαιοι και τέλος τα φιλοσοφικά του δοκίμια Ο Μύθος του Σίσυφου και Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος συγκαταλέγονται στα σπουδαιότερα κείμενα του 20ου αιώνα Το 1957 βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Οι λόγοι ενασχόλησης ενός σκηνοθέτη και μίας ομάδας ηθοποιών με ένα έργο ποικίλουν. Ένας όμως είναι αυτός που οφείλει σε κάθε περίπτωση να υπάρχει και που μπορεί να κινήσει μια θεατρική διαδικασία ουσιαστικά και δημιουργικά. Αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος από την ανάγκη να ανακαλύψεις, από την επιθυμία να γνωρίσεις, την διάθεση να μην επαναλάβεις αλλά να αλλάξεις μέσα από το έργο του συγγραφέα και μέσα από το έργο σου. Να μην είσαι ο ίδιος σκηνοθέτης, ο ίδιος ηθοποιός, ο ίδιος θεατής μετά από αυτό. Η αλήθεια είναι πως κάποια έργα και κάποιες διαδικασίες προσφέρουν αυτή την δυνατότητα περισσότερο από άλλες.

Ο Ξένος του Αλμπέρ Καμύ είναι μια πρόκληση στη συνήθεια. Ένα κάλεσμα για μια διαυγή οπτική της ζωής. Μια αδιάκοπη αναζήτηση νοήματος σε έναν κόσμο παράλογο.

Ο Καμύ μεταφέροντάς μας στην θέση του Ξένου μας διδάσκει. Αποκαλύπτει μια θέση απαλλαγμένη από συνήθειες, ασφάλειες, συμβάσεις και βεβαιότητες. Μια θέση που εντοπίζει στους κοινωνικούς ρόλους τον εγκλωβισμό της ύπαρξης. Ο Ξένος μας καλεί να δούμε καθαρά, και για να δούμε πιο καθαρά χρειάζεται να δούμε διαφορετικά.

Να δούμε διαφορετικά και το ίδιο το θέατρο και τις δυνατότητές του.

Μέσα στην ιστορία του Ξένου συναντάμε την φιλοσοφική σκέψη του Καμύ πάνω στα θέματα που τον απασχόλησαν στο σύνολο σχεδόν του έργου του (Θάνατος, Μητέρα, Χρόνος, Νόημα, Παράλογο, Δικαιοσύνη, Βία, Εξέγερση κ.α.). Για την θεατρική του μεταφορά ανασυνθέτουμε την ιστορία του Ξένου κυρίως βάσει των θεμάτων του και λιγότερο των γεγονότων του. Εστιάζουμε έτσι στην ανάπτυξη της σκέψης του συγγραφέα γύρω από αυτά και στην ανάδειξη του πυρήνα και της κύριας αίσθησης του έργου.

Ο Ξένος μας συνδιαλέγεται σκηνικά με τον Μύθο του Σίσυφου (Δοκίμιο του Α.Καμύ γραμμένο την ίδια περίοδο και δημοσιευμένο το ίδιο έτος με τον Ξένο, 1942) σε μια παράλληλη και διαρκή αναφορά σε αυτόν, ως σύμβολο της μοίρας του ήρωα του Ξένου, αλλά και της ανθρώπινης μοίρας ευρύτερα. Ο Καμύ μας λέει πως “Πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο”, το ίδιο ισχύει και για τον Ξένο.

Δημήτρης Τσιάμης

Είδος: Δραματοποιημένη λογοτεχνία

Συντελεστές

Σκηνοθεσία - Δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Τσιάμης
Σκηνογραφία: Γιάννης Θεοδωράκης
Κινησιολογία: Ελένη Χατζηγεωργίου
Μουσική: Λάμπρος Πηγούνης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ενδυματολογία: Βασιλική Σύρμα
Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Δένδη
Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου
Σκηνοθέτης teaser: Γιώργος Αποστολόπουλος
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Κόλλια
Δημόσιες σχέσεις & επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη, Κωνσταντίνος Πλατής

Ερμηνεύουν
Γεράσιμος Μιχελής
Κλεοπάτρα Μάρκου
Μιχάλης Οικονόμου (κάθε Τρίτη)
Μιχάλης Βαλάσογλου (κάθε Δευτέρα)

Πληροφορίες

Παραστάσεις
Από 23 Οκτωβρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων
Δευτέρα: 21:00
Τρίτη: 21:00 (Ακολουθεί συζήτηση για 45 λεπτά με τους συντελεστές)

Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12 ευρώ
Φοιτητικό, ανέργων: 8 ευρώ
Ατέλειες ηθοποιών: 5 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων
www.viva.gr

Διάρκεια παράστασης
90’ χωρίς διάλειμμα

Facebook Page