Η συγκινητική επιστολή του Ντάνιελ Χάκετ στον Τζίτζι Ντατόμε - "Αρχηγέ μου σ' αγαπώ"

Ο Ντάνιελ Χάκετ ήταν ο ένας από τους δύο άτυχους της χρονιάς. Ο Ιταλός, μαζί με τον Ματ Λοτζέσκι, δεν κατάφεραν να αγωνιστούν στο Final Four λόγω τραυματισμού.

Ο Χάκετ είδε τον συμπατριώτη του, Τζίτζι Ντατόμε, να σηκώνει την κούπα της Ευρωλίγκας και παρά την πίκρα του που δεν το πήρε ο Ολυμπιακός έδειξε χαρούμενος για τον συμπαίκτη του στην

εθνική Ιταλίας. Ο Ιταλός γκαρντ του Ολυμπιακού έγραψε μια επιστολή στον Ντατόμε, με την οποία τον συγχαίρει για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας και τον ευχαριστεί για όλα όσα του έχει μάθει, λέγοντας του πως τον αγαπάει πολύ.

Διαβάστε την επιστολή:

"Αγαπητέ Τζίτζι, έχοντας χωνέψει την απογοήτευση και το θυμό για την ήττα της ομάδας μου και έχοντας δει εσένα να κατακτάς δίκαια αυτή την EuroLeague, αποφάσισα αυτό το πρωί να σου γράψω επιστολή, που είναι η δεύτερη που ανταλλάσουμε…

Σε αγαπώ πολύ. Τη σελίδα που λέει “σκοτάδι” την έχουμε γνωρίσει όλοι, τα προβλήματά μου στην εθνική Ιταλίας, τη φυγή, το πρώτο μου γράμμα και την περίφημη δική σου συνέντευξη. Ήμουν πολύ άσχημα αλλά το άξιζα. Ήταν ένα σκληρό μάθημα αλλά αυτά δυναμώνουν τις σχέσεις.

Τα αφήσαμε πίσω όλα αυτά και τώρα είμαστε στο παρόν. Τελικός EuroLeague. Εσύ με τη δική σου Φενέρ στην κορυφή της Ευρώπης. Πρωταθλητής. Εγώ με τον Ολυμπιακό μου ηττημένος, και εγώ στην κερκίδα, τραυματίας να υποφέρω. Κατέβηκα στο παρκέ για να σας συγχαρώ, με έναν κόμπο στο στομάχι, με αγκάλιασες και δεν είχα το κουράγιο να σου πω πόσο υπερήφανος είμαι για σένα.

Να σου πω ότι το πνεύμα σου, η πορεία σου, η πρόοδός σου, η ταπεινότητά σου και η ηθική σου στη δουλειά, είναι παράδειγμα για οποιονδήποτε παρακολουθεί το άθλημα. Λέγοντας όλα αυτά, ένα τελευταίο πράγμα. Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ώθηση για να βελτιωθώ ο ίδιος, σε ευχαριστώ που ήσουν πάντα πρότυπο όλα αυτά τα χρόνια και σε ευχαριστώ επειδή παρά τα σκαμπανεβάσματα στη σχέση μας και τις μάχες στο γήπεδο ως αντίπαλοι ή συμπαίκτες, ξέρω ότι μπορώ να βασίζομαι πάνω σου, ως ένας φίλος και αρχηγός.

Αρχηγέ μου, Τζίτζι Ντατόμε, με στοργή DH#23“