Μπρα-ντε-φερ κυβέρνησης - δανειστών

Την απειλή των πρόωρων εκλογών εκτοξεύει η κυβέρνηση, «απαντώντας» στην επιμονή του ΔΝΤ να λάβει η ελληνική κυβέρνηση νέα μέτρα περίπου 4 δισ. ευρώ για την περίοδο μετά τη λήξη του μνημονίου του 2018.

Το ΔΝΤ θέλει να ξέρει τα πλεονάσματα και μετά το 2020. Αν το ΔΝΤ

επιμένει και ζητάει μέτρα για να καλυφθεί η διαφορά (από 1,5% του ΑΕΠ που προβλέπει σε 3,5% που λέει το Μνημόνιο), σημαίνει πρόσθετα μέτρα 4,2 δισ.
Η κυβέρνηση θα προτείνει μια επέκταση του δημοσιονομικού «κόφτη» και μετά το 2019, αν και πιστεύει ότι και το ΔΝΤ ακόμα θεωρεί άδικο να προβλεφθούν «οριζόντιες» περικοπές και όχι στοχευμένα μέτρα.

Η κυβέρνηση αναμένει από τους δανειστές σε μία «πολιτική συμφωνία», ποντάροντας στην αναμενόμενη αναταραχή στην ευρωζώνη από έναν πιθανό (το πιθανότερο μέχρι αυτή τη στιγμή σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) «όχι» στο Ιταλικό δημοψήφισμα.
Το ΔΝΤ θέλει μια κεντρική συμφωνία όπου θα συμπεριλαμβάνονται και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα καθώς και μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος.

Το ΔΝΤ επιμένει τρία μέτρα-φωτιά:
-Την κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς» στις υφιστάμενες κύριες συντάξεις, οι οποίες μετά τον επανυπολογισμό που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου παραμένουν υψηλότερες από τις νέες με αποτέλεσμα να μειωθούν κατά 30%.
-Τη μείωση του αφορολόγητου ορίου κάτω από το σημερινό όριο των 8.600 ευρώ, στις 5.000 ευρώ και την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών.
-Την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 10% του συνόλου των εργαζομένων για τις μεγάλες επιχειρήσεις και την κατάργηση της δυνατότητας «βέτο» από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.

Τι θα πράξουν οι Ευρωπαίοι;
Το ερώτημα όμως είναι τι θα πράξουν οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι προτείνουν να καταγραφούν τα μέτρα αλλά να μην νομοθετηθούν σήμερα, αλλά η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να απέρριψε και αυτή την πρόταση.
Η κόντρα των Ευρωπαίων με το ΔΝΤ τόσο για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων όσο και για τη ρύθμιση του χρέους μπορεί να αφήσει έξω από το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι έχουν καταστρώσει «plan B».
Μάλιστα το πρακτορείο MNI πριν από λίγες ημέρες ανέφερε πως σε περίπτωση που τελικά το Ταμείο αποφασίσει να μη μετέχει στο πρόγραμμα, η ευρωπαϊκή πλευρά θα κληθεί να ξανασχεδιάσει την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους (DSA) και λαμβάνει υπόψη και αυτή την παράμετρο.
Σε μία προσπάθεια η Ευρωπαίοι να πείσουν το ΔΝΤ να εισέλθει στο πρόγραμμα θα μπορούσαν να συμφωνήσουν σε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα «γύρω στο 2% του ΑΕΠ μετά το 2018» κάτι που ίσως συναντήσει αντίσταση από κάποια κράτη-μέλη.
Σημειώνεται ότι αν το ΔΝΤ συμφωνήσει ακόμα και σε ένα 2ετές πρόγραμμα η Ε.Ε. περιμένει να είναι ένα σκληρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων αφήνοντας την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη θέση, δεδομένου ότι το 2018 θα είναι ουσιαστικά προεκλογική χρονιά.