Αυτισμός: Ποιος ο ρόλος της όσφρησης

Οι ερευνητές προκειμένου να δουν πως ο αυτισμός συνδέεται με την όσφρηση, απέδειξαν ότι τα άτομα με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού έχουν διαφορετικές και ενδεχομένως αντίθετες αντιδράσεις στις μυρωδιές που παράγει το ανθρώπινο σώμα. Οι οσμές αυτές είναι μεν ανεπαίσθητες αλλά αποτελούν μέρος της μη λεκτικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, και επηρεάζουν την διάθεση και τη συμπεριφορά μας.

Τα νέα αυτά στοιχεία ίσως

ανοίγουν ένα νέο δρόμο στην μελέτη του αυτισμού και των υποκείμενων αναπτυξιακών δυσλειτουργιών που τον συνοδεύουν.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Νοαμ Σομπελ, μελέτησαν μεταξύ άλλων τις μυρωδιές που συνδέονται με συναισθήματα όπως η ευτυχία ο φόβος ή επιθετικότητα προς άλλους ανθρώπους. Αν και αυτή η αίσθηση δεν είναι μεταξύ των κυρίαρχων αισθήσεών μας, όπως σε πολλά θηλαστικά, υποσυνείδητα αναγνωρίζουμε και αντιδρούμε σε συγκεκριμένες οσμές. Για παράδειγμα, στην μυρωδιά του φόβου, ακόμα κι αν η οσμή δεν είναι συνειδητά αντιληπτή, είναι κάτι που αντιλαμβανόμαστε. Και εφόσον αυτό είναι μια μορφή κοινωνικής επικοινωνίας, οι ερευνητές θέλησαν να δουν αν διαταράσσεται σε κοινωνικές διαταραχές, όπως ο αυτισμός.

Σχεδίασαν λοιπόν μια σειρά πειραμάτων με τη συμμετοχή μιας ομάδας ατόμων που βρίσκονταν στο ανώτερο λειτουργικό άκρο του φάσματος του αυτισμού. Αρχικά έλεγξαν την ικανότητα των αυτιστικών και μη ατόμων να αναγνωρίσουν μυρωδιές που είναι συνειδητά αντιληπτές, περιλαμβανομένων και οσμών του ανθρώπινου σώματος, όπως ο ιδρώτας. Δεν προέκυψε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, άρα η όσφρηση των ατόμων με αυτισμό δεν διέφερε από αυτή των ατόμων χωρίς αυτισμό.

Στη συνέχεια οι δύο ομάδες εκτέθηκαν είτε στη μυρωδιά του φόβου, είτε σε μια άλλη οσμή. Η μυρωδιά του φόβου ήταν ιδρώτας που είχε συλλεχθεί από άτομα που έκαναν μαθήματα πτώσης με αλεξίπτωτο και η άλλη οσμή ήταν ιδρώτας από τα ίδια άτομα που είχε συλλεχθεί όμως όταν έκαναν γυμναστική.

Αν και καμιά ομάδα δεν ανέφερε διαφορές μεταξύ των δύο μυρωδιών, τα σώματά τους είχαν αντιδράσει διαφορετικά. Στην ομάδα ελέγχου, η μυρωδιά του φόβου είχε προκαλέσει μετρήσιμες αυξήσεις στην δερματική επαφή, κάτι που δεν συνέβη με την ουδέτερη οσμή. Στους άνδρες με αυτισμό, η μυρωδιά του φόβου είχε μειώσει την αντίδρασή τους στην οσμή, ενώ η ουδέτερη μυρωδιά είχε αυξήσει τα επίπεδα άγχους τους.

Τέλος, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα άτομα με αυτισμό δεν ήταν ανίκανα να αντιληφθούν τα οσφρητικά κοινωνικά στοιχεία σε μια οσμή, αλλά τα ερμήνευαν λάθος. Αυτό τους κάνει να πιστεύουν ότι η ασυναίσθητη αυτή διαφορά μπορεί να δείχνει προς μια βαθύτερη σύνδεση μεταξύ της όσφρησης και της πρώιμης ανάπτυξης του ανθρώπινου είδους.