Τα νέα δεδομένα για τον Νόμο Κατσέλη και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά

Τη δυνατότητα να κουρευτούν οι υπέρογκοι τόκοι και οι προσαυξήσεις στα ποσά που οφείλουν οι πολίτες, «άνοιξε» το Ειρηνοδικείο Ιλίου με μία απόφαση- σταθμό, η οποία ανατρέπει την επικρατούσα κατάσταση με τις εκατοντάδες αιτήσεις των πολιτών που κατέληγαν στα «αζήτητα».

Συγκεκριμένα, η απόφαση του Ειρηνοδικείου Ιλίου άνοιξε το δρόμο στην ένταξη των οφειλετών σε ασφαλιστικούς φορείς στον νόμο Κατσέλη, κρίνοντας συνταγματική την υπαγωγή τους στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά με αποτέλεσμα τη ρύθμιση των χρεών τους, αλλά και τη διαγραφή μέρους αυτών.

Σύμφωνα με το σκεπτικό

του δικαστηρίου, δεν έχει νόημα η απαλλαγή των οφειλετών από τα χρέη προς ιδιώτες όταν διατηρούνται αυτά των Ταμείων.

Η εν λόγω απόφαση (398/2016) αναμένεται να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα προς μίμηση από πολλούς οφειλέτες ασφαλιστικών ταμείων που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να υπαχθούν στον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, αφού τα δικαστήρια απόρριπταν τις αιτήσεις τους.

Για το δικαστήριο, η δυνατότητα της υπαγωγής των οφειλετών σε ασφαλιστικούς φορείς στον νόμο Κατσέλη κρίθηκε επιβεβλημένη (με τον ν.4336/2015), προκειμένου να δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής των χρεών τους και η επάνοδός τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας, «καθώς τυχόν απαλλαγή από τα χρέη προς τους ιδιώτες με διατήρηση των χρεών προς τα ταμεία θα καθιστούσε άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος τυχόν επιτυγχανόμενη απαλλαγή του οφειλέτη, ο οποίος θα εξακολουθούσε να βαρύνεται με τα εξαιρούμενα χρέη.

Η εξαίρεση συγκεκριμένων απαιτήσεων από το πεδίο εφαρμογής του νόμου θα είχε ως συνέπεια τη δημιουργία δανειστών δύο ταχυτήτων, καθώς οι πιστωτές που εξαιρούνται βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση έναντι των υπολοίπων, διατηρώντας στο ακέραιο τις απαιτήσεις τους.

Το δικαστήριο μάλιστα προχωρεί ένα βήμα παραπάνω, κρίνοντας ότι με την ένταξη των οφειλετών ασφαλιστικών ταμείων στον νόμο Κατσέλη δεν θίγεται ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης, καθώς η είσπραξη αυτών των χρεών είναι όχι μόνο επισφαλής αλλά και αδύνατη, ενώ οι φορείς δεν μπορούν να στηρίζουν τη βιωσιμότητά τους στην προσμονή της είσπραξης αυτών των οφειλών.