Πώς να πειθαρχούμε το παιδί μας χωρίς να το τιμωρούμε

Η πειθαρχία δεν χρειάζεται να ταυτίζεται με την τιμωρία για να είναι αποτελεσματική. Ούτως ή άλλως αν κάνουμε κάποιον να φοβάται ή να νιώθει άσχημα, πόσο πιθανό είναι να συνεργαστεί μαζί μας χωρίς να διαμαρτύρεται; Ας δούμε τι είναι αυτό που βοηθά πραγματικά ένα παιδί να συμπεριφέρεται με όρια και να ακολουθεί κάποιους απαραίτητους κανόνες.

Μαθαίνουμε πώς να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας. Για να διαχειριστούμε μια δύσκολη κατάσταση, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να έχουμε έλεγχο των συναισθημάτων μας, κυρίως των έντονων και δύσκολων. Αφενός με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε

στο παιδί πώς να διαχειρίζεται και εκείνο τα συναισθήματά του, αφετέρου εξασκούμαστε στο να συγκρατούμε τον θυμό μας που είναι πιθανό να μας οδηγήσει σε λανθασμένες επιλογές.

Αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα του παιδιού και τους δίνουμε αξία. Αντί να του λέμε «δεν πρέπει να θυμώνεις» ή «δεν είναι σωστό να στενοχωριέσαι» του παρέχουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για να μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά του με υγιή τρόπο. Μετά το ξέσπασμα συζητάμε μαζί του για το πώς θα μπορούσε να βελτιώσει τη συμπεριφορά του ώστε να μάθει μελλοντικά να ρυθμίζει από μόνο του τα συναισθήματά του.

Έχουμε κατά νου ότι τα παιδιά χρειάζονται επανάληψη για να μάθουν κάτι αλλά και ότι δεν είναι όλα αυτονόητα για εκείνα. Αυτό είναι σημαντικό να το σκεφτόμαστε όταν θυμώνουμε επειδή ξέχασε κάτι ή επειδή δεν έκανε κάτι όπως θα περιμέναμε.

Βάζουμε όρια αλλά με ενσυναίσθηση, δείχνοντάς του δηλαδή ότι το καταλαβαίνουμε.

Φροντίζουμε να λέμε και κάποια «ναι», αντί να είμαστε διαρκώς αρνητικοί σε ό,τι μας ζητήσει το παιδί μας.

Αφιερώνουμε χρόνο καθημερινά στα παιδιά μας, τους δείχνουμε το ενδιαφέρον και την αγάπη μας ώστε να αποφύγουμε τις άσχημες συμπεριφορές που είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να προσελκύσουν τον ενδιαφέρον μας.