Ο περίεργος ρόλος του προέδρου του ΣΕΒ και οι «γαλάζιες» ταυτίσεις

Στα χνάρια του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος πολλάκις έχει «βάλει στο συρτάρι» τη θεσμική του ιδιότητα και έχει συμπεριφερθεί σαν πρώην κυβερνητικό στέλεχος, φαίνεται ότι επιχείρησε να βαδίσει χθες, Τετάρτη και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Γιάννης Φέσσας.

Στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου Βιομηχάνων, ο επικεφαλής του θύμισε περισσότερο πολιτικό της αντιπολίτευσης και λιγότερο ανεξάρτητο θεσμικό παράγοντα, αφού οι θέσεις που

υποστήριξε κατά την ομιλία του -ενώπιον μάλιστα του πρωθυπουργού– παρουσιάζουν μεγάλη ταύτιση με «γαλάζιες» θέσεις.

Αφού ο κ. Φέσσας έκρινε ότι η ρύθμιση του χρέους δεν αποτελεί μείζον ζήτημα –ομοιότητες με πρόσωπα και καταστάσεις είναι (;) τυχαίες– χαρακτήρισε «ιδεοληψία» τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ποιοι ωφελούνται από την πλήρη αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τη μη επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Ακόμα, έκανε γνωστό πως δεν κρίνει ως σημαντικό θέμα τις διαφωνίες που επικρατούν στις τάξεις των δανειστών, αφού σύμφωνα με το σκεπτικό του «το πρόβλημα το έχει η Ελλάδα και όχι οι πολιτικές ευρωπαίων και ΔΝΤ που συγκρούονται ως προς το ποιος θα επικρατήσει πολιτικά και οικονομικά πάνω στο ελληνικό ζήτημα».

Το αίτημα «να αιφνιδιάσουμε τους δανειστές με ένα δικό μας σχέδιο μεταρρυθμίσεων, στο οποίο εμείς θα είμαστε οι ιδιοκτήτες» (αλήθεια πότε άλλοτε στη διαπραγματευτική ιστορία της χώρας είδε ελληνική κυβέρνηση να έχει τέτοιο ρόλο;) παρουσιάζει και αυτό με τη σειρά του τρομερές ομοιότητες με τα όσα προτάσσει η αξιωματική αντιπολίτευση, θέτοντας εύλογα ερωτήματα σχετικά με το τι ρόλο τελικά εξυπηρετεί ο επικεφαλής του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.

Τέλος, ιδιαίτερη αξία θα είχε και μία εξήγηση του κύριου Φέσσα σχετικά με το ποιους θεωρεί «άξια, ακέραια και ικανά πρόσωπα» που αξίζει να τοποθετηθούν σε θέσεις ευθύνης (sic), καθώς και η ιδιαιτέρως γενικόλογη και θεωρητική «συνολική αλλαγή νοοτροπίας» την οποία προέταξε.

Όμορφα και τα ευχολόγια, αλλά ίσως προτάσεις ουσίας και συγκεκριμένων πολιτικών, να ήταν περισσότερο χρήσιμα…