Όσα είδα και έζησα στην ανατολική Αφρική. Ένας δημοσιογράφος διηγείται.

O δημοσιογράφος Jefrey Gettleman, ο οποίος για περισσότερα από δέκα χρόνια ήταν επικεφαλής των New York Times στην ανατολική Αφρική, το τελευταίο του βράδυ στο Ναϊρόμπι στην Κένυα, ήρθε αντιμέτωπος με το παρελθόν του, αυτό που θα τον συνόδευε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Όπως ο ίδιος γράφει στους Νew York Times, κάθισε στο πάτωμα του γραφείου, άνοιξε μια από τις λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας και άρχισε να βγάζει από τα ντουλάπια αρχεία από το παρελθόν. Αυτά που θα έπαιρνε μαζί του, αυτά που θα άφηνε πίσω μια για πάντα.

Βρήκε βίσματα για τους υπολογιστές που δεν λειτουργούσαν πια, αποδείξεις εισπράξεων από ξενοδοχεία της Σομαλίας που πλέον είχαν βομβαρδιστεί και παλιά σημειωματάρια με υπενθυμίσεις και γεγονότα που ήδη είχαν κάνει τον κύκλο τους.
«Τα έντεκα χρόνια που έμεινα στην Ανατολική Αφρική άλλαξαν πολλά, τόσο όσον αφορά τη χώρα όσο και εμένα. Φαίνεται ξακάθαρα από τις φωτογραφίες μου, στις πιο πρόσφατες από τις οποίες προστέθηκαν δυο-τρεις ρυτίδες και κάποιες άσπρες τρίχες. Ακόμα και τα πιο άχρηστα αντικείμενα εδώ μέσα μου προκαλούν συγκίνηση. Καλύπτοντας τα γεγονότα στην περιοχή, αγάπησα το επάγγελμά μου, όλες τις εμπειρίες που μου προσέφερε», περιγράφει ο Gettleman.

«Οι ΝΥΤ προσέλαβαν ένα άτομο στο Ναϊρόμπι προκειμένου να καλύψει τα γεγονότα στην Κένυα, την Τανζανία, την Ουγκάντα, τη Ρουάντα, την Αιθιοπία, το Τζιμπουτί και σε όλες τις γύρω περιοχές. Τα αρχεία των φακέλων μου αποκαλύπτουν τις αποφάσεις που έπαιρνα για το κάθε θέμα, μερικά εκ των οποίων ήταν η ξηρασία του 2016, οι πειρατείες του 2013 ή οι ανελέητοι βιασμοί ακόμα και μικρών παιδιών. Οι λεπτότεροι φάκελοι αποκαλύπτουν θέματα που ήλπιζα να καλύψω, αλλά δεν τα κατάφερα.

Μια από τις πιο ωραίες και συγκινητικές ιστορίες που αντίκρισα αφορά δύο μικρά αγοράκια. Το ένα από αυτά ήταν ακινητοποιημένο σε αναπηρική καρέκλα και ο φίλος του κάθε μέρα τον μετέφερε στην πλάτη του για το σχολείο, αφού οι δρόμοι ήταν λασπωμένοι και οι ρόδες φράκαραν», συμπληρώνει ο δημοσιογράφος.

Στη συνέχεια, εξηγεί πως εξαρχής ένιωθε την ανάγκη να καλύψει με τη δουλειά του την αδικία, τις ανισότητες, τον πόλεμο. Νομίζω πως είναι στη φύση του δημοσιογράφου να ενδιαφέρεται για τέτοια θέματα, γι' αυτό και κατά πάσα πιθανότητα επέλεξε το συγκεκριμένο επάγγελμα.

«Αδειάζοντας τα ντουλάπια μιας δεκαετίας, μιας μικρής ζωής, συνειδητοποίησα τον τρόπο που κάλυψα τα γεγονότα αυτού του κόσμου, την κατάσταση του οποίου λίγοι γνωρίζουν με ακρίβεια. Σύντομα αναλαμβάνω το νέο μου πόστο στη Νότια Ασία. Η συμβουλή που δίνω σε όλους είναι να καταγράφουν σε αρχείο κάθε βήμα που κάνουν στη ζωή τους. Έτσι θα μπορούν να ανατρέχουν στο παρελθόν και να κάνουν τον απολογισμό της ζωής τους», σημειώνει καταλήγοντας ο Gettleman.