Η Τουρκία και το παρελθόν που πρέπει να ξεχάσουμε

Η απουσία σταθερών και συντεταγμένων στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής μας και όχι μόνο, αποτελεί ίσως το μοναδικό σταθερό δεδομένο της εποχής μας, ειδικά μετά την άνοδο του Ντόναλτ Τραμπ στην εξουσία των ΗΠΑ.

Στο πεδίο των σχέσεων της χώρας μας με την Τουρκία, πέρα από την έξαρση του εθνικισμού, αρχικά στο πεδίο της ρητορικής, από τον ίδιο τον Πρόεδρο της γειτονικής μας χώρας αλλά και από σχεδόν σύσσωμη την πολιτική και στρατιωτική γραφειοκρατία που στηρίζει, φανατικά αλλά αναγκαστικά, τον Ταγίπ Ερντογάν,
είναι πέραν πάσης αμφιβολίας δεδομένο ότι η αστάθεια ή έλλειψη συνεννόησης με την απέναντι πλευρά του Αιγαίου θα αποτελέσει τον κοινό παρανομαστη για τις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Η ένταση με την Τουρκία, υπό τη μορφή έντονων προκλήσεων στο Αιγαίο με κέντρο αναφοράς όπως δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις στα Ίμια, θα δοκιμάσουν την υπομονή της ελληνικής πλευράς αλλά και την τιμιότητα των δηλώσεων Ευρωπαϊκών αξιωματούχων ότι τα σύνορα της Ελλάδος είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλώσεις που μέχρι στιγμής δεν έχουν επιβεβαιώσει την πρακτική τους σημασία στο πεδίο άσκησης της πραγματικής πολιτικής, αλλά εξαντλούνται σε δηλώσεις εκ Βρυξελλών.

Το ζήτημα του προσφυγικού αποτελεί ίσως το κομβικότερο ζήτημα ανάμεσα στις δύο χώρες αλλά και για την σχέση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα μέχρι στιγμής δεδομένα δημιουργούν την εντύπωση ότι η γειτονική μας χώρα θα προσπαθήσει να συγκεράσει δυο φαινομενικά αντικρουόμενες στρατηγικές: Να δημιουργήσει προσκόμματα στην εφαρμογή της συμφωνίας με την Ελλάδα, χωρίς παράλληλα να διαταράξει τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το αν θα το πετύχει εξαρτάται και από την αντίδραση της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Συριακό και συγκεκριμένα η στάση που θα κρατήσει η νέα κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτείων αποτελεί το βαρόμετρο που θα κρίνει τις εξελίξεις στην περιοχή και κυρίως κατά πόσο η Τουρκία θα καταφέρει να βγει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από μια περιοχή που έχει ήδη αρχίσει να μετράει περισσότερες ήττες από ότι νίκες. Η στάση των ΗΠΑ θα καθορίσει και τη δυναμική που θα αναπτυχθεί ανάμεσα στην Τουρκία, τη Ρωσία και το Ιράν, που αποτελούν και τους κυρίαρχους παίχτες στο Συριακό και έχουν ήδη θέσει τις βάσεις για να κερδίσουν μια ισχυρή θέση επιρροής στο μοντέλο εξουσίας, που θα κυριαρχεί στη Συρία τα επόμενα έτη.

Ένας σημαντικός παράγοντας που θα κρίνει ίσως τις εξελίξεις όχι μόνο στην περιοχή μας, αλλά θα επηρεάσει και τις μεταβλητές των σχέσεων της χώρας μας και της Κύπρου με το Ισραήλ, αποτελεί η επαναπροσέγγιση του Ισραήλ με την Τουρκία. Μόλις την 1η Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στον Τούρκο υπουργό εξωτερικών και τον Ισραηλινό συνάδελφό του. Συνάντηση που επιβεβαιώνει, την πρόθεση αρχικά, των δύο χωρών για στενότερη συνεργασία το επόμενο χρονικό διάστημα. Συνεργασία που αποκτά κυρίως οικονομική διάσταση λόγω της πρόθεσης του Ισραήλ να αποτελέσει έναν σημαντικό ενεργειακό παίχτη στην περιοχή. Πρόθεση που απαιτεί και στενή συνεργασία όχι μόνο με την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά και την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο η αναβάθμιση των σχέσεων αποτελεί μονόδρομο και για τις δύο χώρες.

Είναι φανερό ότι το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα βρεθούμε ενώπιον εξελίξεων, που θα αλλάξουν την οπτική που αντιμετωπίζαμε τις διεθνείς σταθερές τα προηγούμενα χρόνια.

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.

Keywords
Τυχαία Θέματα