*Hic Paros Hic Salta

Λίγο μετά το δημοψήφισμα-παρωδία του 2015 διαπίστωσα σε όλες τις συζητήσεις που έκανα τότε με ψηφοφόρους και υποστηρικτές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ουχί της κυβερνητικής πολιτικής ότι άπαντες... «φίλοι και συγγενείς» είχαν πάθει ένα μεγάλο σοκ. Λαϊκά περιγράφεται «η ουρά κάτω από τα σκέλια».

Μου έκανε εντύπωση πως το ποτενσιόμετρο/ κουμπί έντασης της ομιλίας τους ήταν μόλις στο ένα. Μιλούσαν τόσο αργά και με τόσο χαμηλή φωνή και τόνο που δεν ήμουν σίγουρος ότι η προσπάθεια άρθρωσης και έκφρασης τους θα πετύχαινε τον σκοπό της.

Έμοιαζε σα μια μάταιη προσπάθεια να αρθρώσουν λέξεις, προτάσεις και νοήματα τόσο μα τόσο εσωτερικά που ένοιωθα ότι στην ουσία προσπαθούσαν προφέροντας τις έννοιες που σχημάτιζαν, να πείσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους, κυρίως, και μετά εμένα, το συνομιλητή τους. Λες και δεν πίστευαν σε αυτά που έβλεπαν και άκουγαν οι ίδιοι.

Λες και η εσωτερική φωνή προσπαθεί να δικαιολογήσει το στομάχι του σώματος γιατί τρώει όσο τρώει και όχι τα χέρια και τα πόδια, γιατί εργάζεται και παράγει τρέχοντας παντού όπου σταθεί και όπου βρεθεί.

Τα αργά ρεφλέξ του εκλογικού σώματος στην Ελλάδα μου θυμίζουν τα ρεφλέξ του περίφημου σκύλου Ραν Ταν Πλαν στον Λούκι Λουκ.

Απογοήτευση από όλα τα ρυάκια πληροφόρησης που κυλούσαν μέσα από τα υπουργικά και βουλευτικά γραφεία.

Το σκηνικό μου θύμιζε την περιγραφή ενός διαλυμένου σπιτιού και γάμου. Εμπιστευτικά ο κάθε ένας συζητητής περιέγραφε τις τελευταίες μέρες της δηλωμένης αριστερόστροφης κυβέρνησης που συνέχιζε τόσο δεξιόστροφα την πορεία όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που ακόμα και λαστιχένιο αριστερό χέρι να είχες θα στραμπούλαγε.

Πέρσι ο λαός πήγε ξανά στις κάλπες και έριξε την ψήφο του και επισημοποιήθηκε περισσότερο από ποτέ ότι ο Έλληνας ψηφο-φόρος έδωσε την Ψήφο και του 'μεινε ο Φόρος.

Μια για πάντα.

Τα αργά ρεφλέξ αντίδρασης του εκλογικού σώματος σε περιπτώσεις εκλεγμένης κυβερνητικής αποτυχίας, μέσες άκρες είναι περίπου τα ίδια σε όλο τον πλανήτη. Στην Ελλάδα όμως μου θυμίζουν τα ρεφλέξ του περίφημου σκύλου Ραν Ταν Πλαν στον Λούκι Λουκ.

Του πατάγανε την ουρά αυτού του σκύλου με την ρόδα ενός κάρου / καραβανιού που προχωρά και άρχιζε να ουρλιάζει 3 σελίδες ή τρία χρόνια παρά κάτω! Οπότε όταν το κάρο θα πέφτει στον γκρεμό δεν θα ωφελεί και πολύ αν τα σκυλιά ουρλιάζουνε ετεροχρονισμένα.

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και σε όλες μα όλες τις συζητήσεις που κάνω με τα ίδια άτομα και υποστηρικτές-στελέχη ο τόνος της φωνής και την έντασης της ομιλίας τους έχει ανέβει σχεδόν στο 10. Είναι τόσο σίγουροι για το που πάμε σαν κυβέρνηση και χώρα; Αυτό ραπορτάρουνε;

-Όχι βέβαια

Αλλά τι έχει συμβεί; Τι τους κάνει και νοιώθουν τόσο σίγουροι στην ομιλία τους σε σχέση με το πέρσι;

Η μοναδική γραμμή και τακτική που ακολουθούν δεν είναι παρά μόνο η δικαιολογητική. Βασιζόμενοι στην αποτυχία και την ανεπάρκεια των προηγουμένων κυβερνήσεων στρώνουν σε ριζόχαρτη πλατφόρμα καθημερινά για να περνάνε απέναντι.

Το επιχείρημα ότι «εμείς δεν κυβερνούσαμε τόσα χρόνια» ή ότι και το, «όσοι άλλοι προηγούμενοι κυβέρνησαν, έκλεψαν, καταχράστηκαν» οπότε και εμείς νομιμοποιούμαστε να «το ρίξουμε έξω» είναι εξαιρετικά θλιβερό, τρομακτικό και καθόλου προοδευτικού χαρακτήρα.

Έτσι τώρα περιμένουμε να ακούσουμε από την κυβερνητική εκπρόσωπο ποιο αεροδρόμιο της χώρας εγκαινίασε κάποια προηγούμενη κυβέρνηση και ταξίδεψε παραπάνω από 50 επίσημα άτομα για να κουβαλάνε οι μισοί την κορδέλα και οι υπόλοιποι το ψαλίδι. Βλέπετε ξεράθηκαν και κάηκαν τα σπαρτά και σταματήσανε τα χτισίματα και οι ναυπηγήσεις στα μέρη μας.

Δε χρησιμεύουν σε τίποτα εδώ και δεκαετίες τόσο το σφυρί όσο και το δρεπάνι. Κοσμούν τα απανταχού μουσεία. όπως δηλαδή τέλειωσε και παλαιότερα το μυστρί.

----

* «Ιδού η Πάρος Ιδού και το Πήδημα»

- Ρε συ! Ξέρεις πως υπάρχει στα αγγλικά ο όρος scatology; Σοβαρά; Ωχ Μη μου λες ! Καλά... φίλε, είμαστε άξιοι της μοίρας μας! Ωραία! Ωραία... καλά παμε! Όλες μας οι ελληνικές εξαγωγές καρπώθηκαν! Μετα το γιαούρτι και την φέτα τώρα μας πήραν και τα σκατά. Καλά να πάθουμε! Μη μου πεις πως κάνανε δικές τους και τις υπόλοιπες ονομασίες μας. Δηλαδή: αποπάτημα, αφόδευμα, κόπρανο, κουράδι,μαγαρισιά, πεερίττωμα, σταρόλασπη, τσιρλιά, βουρβουλιά, καβαλίνα, κοπριά, κουτσουλιά, μυγόχεσμα, ποντικοκούραδο, σβουνιά και ψυλλόχεσμα;

- Όχι αυτά είναι δικά μας. Τα κρατήσαμε!

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.