Economist: Πώς θα έμοιαζε ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ

Στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών κυκλοφορούν ευρέως υποθέσεις και εκτιμήσεις περί ενός εμπορικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, που φαίνεται να δρομολογεί ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, λογικό είναι να τίθεται για πολλούς το ερώτημα: Εάν οι προβλέψεις αυτές πέσουν μέσα, ποια θα ήταν η μορφή ενός τέτοιου πολέμου, και ποιες οι επιπτώσεις του;

Αυτό ακριβώς είναι το θέμα δημοσιεύματος του Economist, όπου υπογραμμίζεται πως προεκλογικά ο Τραμπ πραγματοποίησε επανειλημμένες επιθέσεις κατά της κινεζικής κυβέρνησης, την οποία κατηγορούσε για χειραγώγηση του νομίσματος της Κίνας, κλοπή αμερικανικής πνευματικής ιδιοκτησίας και ότι «μας παίρνει τις δουλειές». Ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, δήλωσε στο Νταβός πως «δεν θα υπάρξει νικητής σε έναν οικονομικό πόλεμο».

«Αν η Αμερική στοχεύσει το κινεζικό εμπόριο, η Κίνα θα αντεπιτεθεί. Οπότε πώς θα μοιάζει ένας οικονομικός πόλεμος ανάμεσα στις δύο οικονομικές (υπερ)δυνάμεις;» είναι το ερώτημα που τίθεται.

Υπάρχουν δύο τρόποι η ρητορική να γίνει δράση, σύμφωνα με τον Economist. «Ο Τραμπ μπορεί απλά να προσπαθήσει να εφαρμόσει τους κανόνες του παγκοσμίου εμπορίου στις δικαστικές αίθουσες του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (WTO). Από τη στιγμή που η Αμερική δεν έχει διμερή εμπορική συμφωνία με την Κίνα, οι κανόνες του WTO ορίζουν τι επιτρέπεται και τι όχι. Ο Τραμπ μπορεί, εν μέρει δικαιολογημένα, να κατηγορήσει την Κίνα πως ενισχύει την οικονομία της με επιδοτήσεις και ότι πλημμυρίζει κάποιες αμερικανικές αγορές με φτηνές εισαγωγές. Θα διαπιστώσει πως η κυβέρνηση Ομπάμα είχε ήδη εκκινήσει κάποιες υποθέσεις εναντίον της Κίνας στον WTO. Οι υφιστάμενοί του έχουν υπαινιχθεί ότι ο Τραμπ ίσως πάει πιο πέρα, για παράδειγμα με καταγγελίες εναντίον φερόμενων Κινέζων dumpers, αντί να το αφήσει στην αμερικανική βιομηχανία. Είναι σημαντικό ωστόσο το ότι, ενώ οι Κινέζοι μάλλον θα προέβαιναν σε αντίποινα, ίσως εντοπίζοντας ξαφνικά προβλήματα υγείας και ασφαλείας με αμερικανικές εξαγωγές τροφίμων, η αλυσίδα αυτών των γεγονότων δεν χρειάζεται να καταλήξει σε εμπορικό πόλεμο. Οι κανόνες του WTO είναι ειδικά σχεδιασμένοι για να χειρίζονται διαφωνίες τέτοιου τύπου. Αν διαπιστωθεί πως η Κίνα όντως δεν παίζει σύμφωνα με τους κανόνες, τότε υπάρχουν ξεκάθαρα όρια στα αντίποινα στα οποία μπορεί να προβεί η Αμερική. Αν το σύστημα λειτουργήσει όπως θα έπρεπε, οι αντεγκλήσεις θα περιορίζονταν».

Ωστόσο, υπάρχει και το άλλο σενάριο. «Ένα, βάσει κανόνων, υπό την επίβλεψη του WTO, “οφθαλμόν αντί οφθαλμού” δεν είναι αυτό που σκέφτονται οι οικονομολόγοι όταν σκέφτονται το χειρότερο σενάριο για το εμπόριο μεταξύ Αμερικής και Κίνας. Ο μεγάλος φόβος είναι πως ο Τραμπ θα αποφασίσει να παρακάμψει τους κανόνες του WTO, ή να τους αγνοήσει απλά αν μια απόφαση δεν είναι της αρεσκείας του. Ένας δασμός 45% στις εισαγωγές από την Κίνα θα λειτουργούσε πρακτικά ως φόρος στα ηλεκτρονικά και τα ρούχα που παράγονται στην Κίνα. Αν οι τιμές αυξηθούν στο εσωτερικό, τότε οι Αμερικανοί καταναλωτές θα νιώσουν τις επιπτώσεις- ειδικά οι φτωχότεροι. Οι αμερικανικές εταιρείες που βασίζονται σε εισαγόμενα προϊόντα από την Κίνα θα υποφέρουν επίσης (κάποιες εταιρείες δεν τις πειράζει και πολύ αυτά να επωφελούνται από επιδοτήσεις της κινεζικής κυβέρνησης). Μια «ταρίφα» 45% στις εισαγωγές από την Κίνα θα παραβίαζε ξεκάθαρα τους κανόνες του WTO, και οι Κινέζοι δεν θα περίμεναν επίσημη απόφαση για να απαντήσουν. Μια στρατηγική κίνηση θα ήταν να περικόψουν τις εισαγωγές αμερικανικής σόγιας- αυτό θα αναστάτωνε τον Αμερικανό πρέσβη στην Κίνα, που είναι από την αγροτική Αϊόβα».

Όπως καταλήγει ο Economist, θα υπήρχαν κάποιοι κερδισμένοι από έναν εμπορικό πόλεμο: Βραχυπρόθεσμα, η αμερικανική κυβέρνηση θα είχε περισσότερα φορολογικά έσοδα, και κάποιες αμερικανικές εταιρείες θα επωφελούνταν από την προστασία έναντι του ξένου ανταγωνισμού. «Η μεγαλύτερη απώλεια ίσως να μην είναι καν ο Αμερικανός καταναλωτής. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πλούσιες χώρες συντονίστηκαν για να αποφύγουν μια κούρσα προς όλο και υψηλότερους δασμούς, δημιουργώντας την General Agreement on Tariffs and Trade, που το 1995 εξελίχθηκε στον WTO. Συνεργαζόμενες αναγνώρισαν την καταστροφή της δεκαετίας του 1930, όταν οι χώρες ύψωσαν εμπορικά φράγματα για να προστατέψουν τις οικονομίες τους, αλλά κατέληξαν να βλάπτουν τους εαυτούς τους ως αποτέλεσμα. Ένας εμπορικός πόλεμος θα σήμαινε εγκατάλειψη ενός θεσμού που αναγνωρίζει ότι οι χώρες είναι ισχυρότερες όταν συνεργάζονται».

-- This feed and its contents are the property of The Huffington Post, and use is subject to our terms. It may be used for personal consumption, but may not be distributed on a website.