Στους παλιούς ρυθμούς…

Με τις αντοχές της μειωμένες και με την κοινοβουλευτική ομάδα της σε παραζάλη ,η κυβέρνηση υπερασπίζεται τις οικονομικές αποφάσεις της ,η αξιωματική αντιπολίτευση της επιτίθεται «εφ όλης της ύλης»,η λοιπή αντιπολίτευση ασχολείται με την κυβερνητική κριτική άλλα και με δικά της ,εσωκομματικά προβλήματα ,η «κεντροαριστερά» παραπαίει .Τι δεν ακούμε αυτό τον καιρό ,πόσο πλούσια δεν είναι η προσφερόμενη από τον πολιτικό κόσμο «επικαιρότητα»; Δηλώσεις κατά ριπάς, προεδρολογίες , «παράθυρα»,ατάκες ,εκρήξεις ενόχων συνειδήσεων στη Βουλή

,καβγάδες ,θόρυβος μεγάλος γενικώς. Ένα μόνο δεν ακούμε ( το πιο ενδιαφέρον) να μας εξηγεί κανείς από τους λαλίστατους και πάντοτε αξιότιμους πολιτικούς μας : Το πώς θα ήταν δυνατόν να συμβεί στη χώρα μας ανάκαμψη και ανάπτυξη χωρίς νέα παραγωγική βάση και με 1,5 εκατομμύριο ανέργους εκτός παραγωγής άρα και κοινωνικού πεδίου, ως και στην επόμενη πενταετία ;

Αραγε ,σ’ ένα διχαστικό πολιτικό κλίμα όπως το σημερινό ,και χωρίς πολιτικά σχέδια για παραγωγή εθνικού πλούτου ,ποιες ηγεσίες κομμάτων πιστεύουν στα σοβαρά ,ότι η ελληνική κοινωνία θα είναι προσεχώς σε θέση να οργανώσει δημιουργικές δυνάμεις και να ξεκινήσει πορεία για να δοθεί ένα τέλος στο σημερινό εφιάλτη; Θα σηκωθεί ,μήπως ,απ τα γόνατα η χώρα ,με τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού;

Δυστυχώς, το ερώτημα δεν απαντάται από καμία πολιτική ηγεσία . Όλα στη δημόσια σκηνή κινούνται αργά ,βασανιστικά σε παλιούς ρυθμούς άλλων εποχών. Και τίποτε το νέο δεν είναι ωραίο.Το σκοτάδι παραμένει πυκνό.