Ο "ταξιτζής" Νίκος Θεοχαράκης

Του Γιώργου. Ι. Δημητρομανωλάκη-Εφημερίδα Παραπολιτικά

Πριν από λίγες ημέρες, η μεγάλη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung» (FAZ) δημοσίευσε ένα κείμενο ιδιαίτερα υποτιμητικό για το πρόσωπο του γενικού γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής, Νίκο Θεοχαράκη.
Το ρεπορτάζ ανάφερε ότι οι Ελληνες έστειλαν στις Βρυξέλλες τον νέο εκπρόσωπό τους, που συμπεριφέρθηκε σαν «οδηγός ταξί» και τους είπε ότι η Αθήνα πολύ σύντομα θα ξεμείνει

από χρήματα. Κάτι που, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, οι εκπρόσωποι της ευρωζώνης δεν το συμμερίστηκαν, απαντώντας ότι η Αθήνα θα μπορούσε να εκπληρώσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Το δημοσίευμα δεν πέρασε απαρατήρητο από τα στελέχη του υπουργείου Οικονομίας, που το θεώρησαν κακόβουλο προς το πρόσωπο του γνωστού αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος έχει διοριστεί από τον φίλο του Γιάνη Βαρουφάκη ως επικεφαλής του «ελληνικού» Brussels Group.
Ο Νίκος Θεοχαράκης είναι από τα εκλεκτά μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, με αριστερή όμως σκέψη. Είναι αδελφός του οραματιστή business man Τάκη Θεoχαράκη της Nissan και ανιψιός του εμβληματικού επιχειρηματία Βασίλη Θεοχαράκη. Παρότι είναι μέλος της γνωστής οικογένειας, σχεδόν ποτέ δεν ασχολήθηκε ενεργά με τις επιχειρήσεις.
Κατά καιρούς, βέβαια, χρημάτισε μέλος διοικητικών συμβουλίων διαφόρων τραπεζών, μεταξύ αυτών και της Εγνατίας Τράπεζας. Υπενθυμίζεται ότι βασικός μέτοχος της Εγνατίας (πριν συγχωνευτεί με τη Marfin Bank) ήταν η οικογένειά του. Επί της ουσίας, προτίμησε να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα. Ανθρωποι που έχουν συνομιλήσει μαζί του τον θεωρούν «τέρας» μορφώσεως, καθώς, εκτός από την ακαδημαϊκή καριέρα, έχει συγγράψει και πολλά βιβλία οικονομικού περιεχομένου. Αν και θεωρείται ιδιαίτερα καταρτισμένος, εντύπωση έχει προκαλέσει στην ακαδημαϊκή κοινότητα ότι, αν και είναι σχεδόν 59 ετών, δεν έχει καταφέρει να προαχθεί στη βαθμίδα του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αφού ακόμα παραμένει αναπληρωτής. Συνάδελφοί του που συνομίλησαν με τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» εξηγούν ότι «πράγματι συνήθως οι πανεπιστημιακοί προάγονται σε καθηγητές από αναπληρωτές σε μια ηλικία πέριξ των 50-52 ετών».
Οι ίδιοι συνάδελφοί του παρατήρησαν ότι μπορεί να συμβαίνουν δύο τινά: «Ή ότι ο κ. Θεοχαράκης, όπως συμβαίνει και σε πολλές περιπτώσεις, δέχεται υπόγειο πόλεμο από άλλους καθηγητές οι οποίοι φρενάρουν την προαγωγή του, ή ότι καθυστέρησε εξαιτίας των σπουδών του ή της εργασίας του στο εξωτερικό να προσληφθεί στο πανεπιστήμιο. Υπάρχει, βέβαια, και το ενδεχόμενο να μην κρίνεται ότι πρέπει να προαχθεί, λόγω εμπειρίας ή γνώσεων, αλλά στην περίπτωσή του μάλλον αυτό θεωρείται απίθανο», τονίζουν οι ίδιοι καθηγητές.

ΣΤΗ ΣΥΡΟ

Ο Νίκος Θεοχαράκης γεννήθηκε το 1956. Από νεαρή ηλικία φάνηκε η ιδιαίτερη έφεσή του στα γράμματα. Ετσι, τελείωσε τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή με άριστα (μάλιστα στο απολυτήριό του έχει βαθμό 19 και 7/13). Στις εισαγωγικές εξετάσεις επιβραβεύθηκαν οι κόποι του, καθώς ήταν πρώτος στην Οικονομική Δέσμη ανάμεσα σε 14.000 υποψηφίους. Παρακολούθησε το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών της Νομικής, όπου για άλλη μια φορά ξεχώρισε και πήρε πτυχίο με άριστα (στα τέσσερα έτη των σπουδών είχε τον πρώτο τιμητικό τίτλο υποτρόφου). Μάλιστα, στο τελευταίο έτος του πανεπιστημίου συναντήθηκαν οι δρόμοι του με εκείνους δύο μετέπειτα υπουργών Οικονομικών. Μοιράστηκε τα φοιτητικά έδρανα με τον Γιάννη Στουρνάρα, ενώ επίκουρος καθηγητής τους στο μάθημα Οικονομική Ανάπτυξη ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου. Εκείνη τη χρόνια ο Γ. Παπαντωνίου έδωσε δύο δεκάρια από ολόκληρο το τμήμα. Στον Στουρνάρα και στον Θεοχαράκη. Οι τρεις συναντήθηκαν ξανά αρκετά χρόνια αργότερα, στη Σύρο. Ο Ν. Θεοχαράκης έκανε καλοκαιρινές διακοπές στο νησί όπου οι Γ. Στουρνάρας και Γ. Παπαντωνίου διατηρούν εξοχικές κατοικίες.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ

Η δίψα του νεαρού Νίκου Θεοχαράκη για μάθηση ήταν ορατή στη φοιτητική κοινότητα. Ηταν από τους λίγους φοιτητές που δεν περιορίζονταν στα στενά όρια της ύλης του πανεπιστημίου, αλλά στρέφονταν και στην ξένη βιβλιογραφία για να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Ανθρωποι που είχαν γνωρίσει τον νεαρό φοιτητή επισημαίνουν πως ήταν έντονα πολιτικοποιημένος και τον περιγράφουν ως «θεωρητικό της Αριστεράς».
Ηταν τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, που οι φοιτητές μοιράζονταν στα αμφιθέατρα πολιτικές ανησυχίες και αντάλλασσαν προτάσεις για την πορεία που έπρεπε να πάρει η χώρα.
Μόλις πήρε το πτυχίο του, αναχώρησε για το Κέιμπριτζ, όπου τελείωσε αρχικά το μεταπτυχιακό και στη συνέχεια το διδακτορικό. Στην Ελλάδα ακολούθησε ακαδημαϊκή πορεία και ήταν αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδασκε Πολιτική Οικονομία και Ιστορία Οικονομικών Θεωριών. Μεταξύ των φοιτητών που είχαν παρακολουθήσει τα μαθήματά του ήταν και ο νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Η γνωριμία του με τον Γιάνη Βαρουφάκη τοποθετείται χρόνια πίσω, καθώς μοιράζονταν κοινούς προβληματισμούς για τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις. Το 2005 συνέγραψαν το βιβλίο «Μικροοικονομικά υποδείγματα μερικής και γενικής ισορροπίας», ενώ έξι χρόνια αργότερα συνεργάστηκαν εκ νέου για ακόμα μία έκδοση (μαζί και με τον Τζόζεφ Χάλεβι).

Δεν θεωρείται οπαδός της δραχμής, αν και στα τέλη του 2014, σε μια συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αυγή» είχε υποστηρίξει ότι «μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει καταστρωμένο λεπτομερειακά εναλλακτικό σχέδιο -οικονομικό, νομισματικό, δημοσιονομικό- σε περίπτωση που η μελλοντική ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίσει τη γερμανική, κυρίως, αδιαλλαξία, καθώς και να δημιουργήσει σε όλα τα επίπεδα συμμαχίες -με χώρες ή πολιτικές δυνάμεις- που θα της επιτρέψουν να έχει πανευρωπαϊκή και διεθνή στήριξη». H αναφορά στο νομισματικό σχέδιο παραπέμπει ευθέως σε ένα άλλο νόμισμα. Ως προσωπικότητα περιγράφεται από φίλους του λίγο δύσκολος στις επαφές του με τους ανθρώπους. Οπως λένε δημοσιογράφοι που έχουν συνομιλήσει για λίγα λεπτά μαζί του, «είναι μάλλον ένας κλειστός άνθρωπος». Ανθρωποι που τον ξέρουν καλά, όμως, δεν συμμερίζονται την άποψη των Ελλήνων δημοσιογράφων. «Είναι ένας καταρτισμένος καθηγητής και αγαπητός στους φίλους του και στους οικείους του», λένε όταν ερωτώνται. Ο Νίκος Θεοχαράκης πέρασε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή στη ζωή του, όταν προ ετών έχασε την πολυαγαπημένη του σύζυγο.