Μια φαεινή ιδέα

του Νίκου Σίμου

Τελικώς οι πολίτες είναι που δίνουν τις πιο ευφυείς λύσεις. Και, κυρίως, τις πλέον πρωτότυπες. Όπως λχ ο διαζευγμένος άνδρας από την Ρόδο που διαπίστωσε ότι το υπουργείο Οικονομικών του είχε δεσμεύσει από το λογαριοασμό του τα 300 ευρώ που είχε όλα κι όλα και που τα είχε καταθέσει για τα έξοδα του μήνα. Πήγε λοιπόν στην Εφορία και τους άφησε πεσκέσι το παιδάκι του, ενάμισυ έτους, προκειμένου να τους εξαναγκάσει να του επιστρέψουν τα χρήματα.

Ο Έφορος του είπε ότι επειδή χρώσταγε στο κράτος ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία.,. Εν πρώτοις να πούμε ότι από την εποχή

Στουρνάρα και Θεοχάρη υπήρχε η έμπνευση για τέτοιες διαδικασίες –όχι για να αφήνουν οι πολίτες που χρωστάνε τα παιδιά τους- αλλά για τις κατασχέσεις λογαριασμών, τις οποίες ως λύση πρότειναν οι νεαροί συνεργάτες των δύο επικεφαλής που, χωρίς πείρα ζωής δεν ήταν δυνατόν να έχουν και κοινωνικές ευαισθησίες.

Δεδομένου λοιπόν ότι θα συνεχισθεί η φάμπρικα των κατασχέσεων, μία καλή ιδέα είναι αφήνουμε τα μωρά μας, κυρίως αυτά, στις Εφορίες. Προτείνω δε τα μωρά και όχι γιους και κόρες που βρίσκονται στην εφηβεία διότι έτσι θα ταλαιπωρούνται περισσότερο –όσο κι αν δεν φταίνε- οι υπάλληλοι των Εφοριών. Διότι θα πρέπει να ταϊσουν τα μωρά, ενδεχομένως δε και κάποιες υπάλληλοι να τα θηλάσουν κιόλας, προς τέρψη των ταλαιπωρημένων πολιτών που πάνε να καταθέσουν ό, τι τους έχει απομείνει.

Η ιδέα είναι κυριολεκτικώς φαεινή. Μπορεί να χάσουν πελατεία οι παιδικοί σταθμοί αλλά θα εξελιχθούν σε παιδικές χαρές οι Εφορίες κι έτσι η πρόσβαση σ’΄αυτές θα είναι περισσότερο ευχάριστη στους υποχρεωμένους να προσέρχονται. Επιπλέον θα μπορούσε από καιρού εις καιρόν να λαμβάνει χώρα και κανένα «πολιτιστικό δρώμενο» με την Λιλιπούπολη και τον Μορμόλη ώστε να συσφιγχθούν ακόμη περισσότερο οι σχέσεις Εφοριών και φορολογουμένων. Για να αυξηθούν δε τα κρατικά έσοδα, μία ιδέα θα ήταν να εκτίθενται και πορτρέτα των κκ Στουρνάρα και Χαρδούβελη και να πωλούνται στους επισκέπτες των Εφοριών σε προσιτές τιμές. Δεν προτείνουμε κάτι ανάλογο για το πορτρέτο του κ. Χάρη Θεοχάρη διότι αυτό βγάινει σε δημοπρασία από τον Σόθμπυ’ς.

Αλλά και υπουργός Οικονομίας έριξε τη δική του φαεινή ιδέα. Σε συνέντευξή του στην Real News μιλώντας, μετά τα μπρος πίσω ώς προς το βγαίνουμε δεν βγαίνουμε από την επιτήρηση, για τις σχέσεις της χώρας με το ΔΝΤ, εισήγαγε πιο προσωπικά στοιχεία στις δανειακές συμβάσεις. «Δεν πρόκειται, είπε για διαζύγιο, αλλά για αλλαγή σχέσης». Με άλλα λόγια η χώρα και η κ. Λαγκάρντ θα χωρίσουν από κλίνης

αλλά όχι από τραπέζης. Κυριολεκτικώς από καμμία Τράπεζα. Άλλωστε αν εφαρμόσουμε τα όσα συμβαίνουν στις σχέσεις μεταξύ των ζευγαριών και στις σχέσεις πιστωτού και δανειολήπτου μπορούμε να γνωρίσουμε και κάποια εθνική υπερηφάνεια. «Φορώντας» τα στην Μέρκελ. Δεν είναι σίγουρο ότι θα το επιχειρούσε η παρούσα κυβέρνηση η οποία ανταλλάσει όρκους πίστης με το Βερολίνο. Σίγουρα όμως κάποια άλλη, διότι το αίμα του νέου βράζει, ως συνήθως...