Η παράνομη μετανάστευση δεν είναι μόνο Ελληνικό πρόβλημα, είναι Ευρωπαϊκό

Το ζήτημα των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει πριν από χρόνια και έχει προκαλέσει ατέρμονες συζητήσεις και αντιθέσεις μεταξύ των πολιτών διάφορων κοινωνικών φορέων αλλά και των πολιτικών κομμάτων, για τον τρόπο επίλυσης αλλά και για την ανθρώπινη αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών.

Κατά την άφιξή τους στο ελληνικό έδαφος, η διάκριση των δυο κατηγοριών δεν είναι άμεσα δυνατή. Τόσο οι πρόσφυγες, όσο και οι μετανάστες χρησιμοποιούν σήμερα τους ίδιους δρόμους διέλευσης και εισόδου,

και συχνά καταφεύγουν στα ίδια «κυκλώματα» διακινητών προκειμένου να αποφύγουν τους αυξημένους ελέγχους στα σύνορα και να φτάσουν στη χώρα προορισμού τους (που, για τους περισσότερους, δεν είναι η Ελλάδα) ενώ στη συντριπτική τους πλειοψηφία, στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων (π.χ. διαβατήριο, βίζα ή άλλα έγγραφα), γεγονός που κάνει ακόμα πιο δύσκολη την εξακρίβωση της ταυτότητάς τους, της χώρας καταγωγής ή της ανάγκης τους για διεθνή προστασία, όταν περνούν τα σύνορα.

Ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που εισέρχονται στην Ελλάδα από τις θαλάσσιες διόδους του Αιγαίου, συνεχώς αυξάνεται και η αναχαίτιση τους είναι πρακτικά ανέφικτη. Οι παράνομοι διακινητές από τις γειτονικές χώρες, τους δασκαλεύουν να βουλιάξουν το πλοιάριο τους ή να πέσουν στη θάλασσα με σωσίβια μόλις δουν τα σκάφη του Ελληνικού Λιμενικού, ώστε να υπάρχει διάσωση και φιλοξενία στην χώρα μας .

Το πρόβλημα επιβαρύνεται κι άλλο από τη συμφωνία του Δουβλίνο ΙΙ , που εγκλωβίζει τις «μεταναστευτικές ροές» στην χώρα μας, αφού παρέχει το δικαίωμα στα άλλα κράτη να επαναπροωθήσουν στην χώρα μας, όσους έχουν εισέλθει στο έδαφος τους από τη την Ελλάδα κι έχουν έχουν ζητήσει άσυλο.

Η γεωμορφολογία της χώρας μας ( μεγάλη ακτογραμμή, πολλά νησιά) και η συνοριακή επαφή με χώρες που δεν ασκούν καμία ή ελάχιστη πολιτική ελέγχων μεταναστευτικών διακινήσεων (πχ Τουρκία, Λιβύη, Αίγυπτος) , αλλά και η ανεπάρκεια όπως αποδεικνύεται των ελεγκτικών ή αποτρεπτικών μηχανισμών (σε υποδομές και προσωπικό), είχε ως αποτέλεσμα μέχρι το 2012 να βρίσκονται στη χώρα μας περίπου 700.000 παράνομοι μετανάστες. Αν προστεθεί και ο αριθμός των πάνω από 800.000 μεταναστών που νομίμως διαμένουν στην Ελλάδα, έχουμε ένα σύνολο αλλοδαπών που αποτελούν περίπου το 20% του πληθυσμού.

Αυτό είναι ένα πρώτο ζήτημα που μας απασχολεί, αφού τίθενται ανησυχίες για θέματα εθνικής ασφάλειας, αν λάβουμε υπόψη και τις πιθανότητες μετακίνησης τρομοκρατικών ή ακραίων Ισλαμικών στοιχείων μέσω αυτών των πυλών, καθώς και πολιτισμικής και θρησκευτικής αλλοίωσης της Ελληνικής κοινωνίας στο εγγύς μέλλον.

Είναι πρόσφατο το γεγονός στο κέντρο του Πειραιά, όπου εκατοντάδες Σιίτες μουσουλμάνοι, συγκεντρώθηκαν και γιόρτασαν με αίμα την Ασούρα, την ιερή για εκείνους ημέρα , τηρώντας ένα έθιμο με βίαιες εικόνες, αποτρόπαιες στα μάτια μικρών και μεγάλων και ξένες προς την Ελληνική κουλτούρα.

Το πρόβλημα αποκτά δραματικές διαστάσεις στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου οι παράνομοι μετανάστες ομαδοποιούνται σε γειτονιές και διαμένουν στοιβαγμένοι σε μικρά διαμερίσματα, χωρίς στοιχειώδη υγιεινή. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από χώρες χωρίς κουλτούρα υγιεινής, ιατρικής πρόληψης και αυτοπροστασίας από επικίνδυνα μεταδοτικά νοσήματα και φυσικά λόγω της παράνομης διαμονής τους, δεν απευθύνονται στις τοπικές υγειονομικές υπηρεσίες όταν νοσούν, με αποτέλεσμα να αποτελούν μια υγειονομική βόμβα για τις περιοχές που μένουν.

Οι ανεπαρκείς δομές ελέγχου και διαπίστωσης αλλά και η υψηλή ανεργία και ανέχεια που τα τελευταία χρόνια βιώνουν και οι περισσότεροι Έλληνες, , δημιούργησαν ένα πλήθος ανθρώπων που ζουν εξαθλιωμένοι και με διάφορες συμπεριφορές παραβατικότητας για να επιβιώσουν, με θύματα ομοεθνείς τους (πχ γκετοποίηση και μαφία, απειλές και άσκηση βίας, μαστροπεία, σκλαβοπάζαρα και οργάνωση παράνομης προώθησης σε άλλο κράτος κλπ), ή ακόμη σε πολλές περιπτώσεις εγκληματική συμπεριφορά (διακίνηση ναρκωτικών ή παράνομων διαπιστωτικών εγγράφων, βιασμούς, κλοπές, οργανωμένες ληστείες με βιαιοπραγίες ακόμη και φόνους) απέναντι σε άλλους μετανάστες αλλά και στους ντόπιους Έλληνες πολίτες. Οι άνθρωποι αυτοί οδηγούνται εύκολα σε παραβατικές ενέργειες για την ανάγκη επιβίωσης και προκαλούν διαμαρτυρίες και έντονα συναισθήματα φόβου και ανησυχίας στους ντόπιους Έλληνες πολίτες που ζουν στις περιοχές αυτές και διαθέτουν επιχειρήσεις ή κατοικίες. Τα συναισθήματα αυτά, πολλές φορές οδηγούν σε ξενοφοβικές συμπεριφορές ή ανταποδοτικές βίαιες αντιδράσεις, οι οποίες όμως καμία σχέση δεν έχουν με ρατσισμό, όπως κάποιοι βιαστικά συμπεραίνουν, αλλά είναι αντιδράσεις άμυνας.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα που αναγνωρίζονται παγκοσμίως στους παράνομους μετανάστες, θα πρέπει να αναγνωρίζονται και στους πολίτες της κάθε χώρας, οι οποίοι υφίστανται τις συνέπειες. Οι Έλληνες πάντα ήμασταν φιλόξενος λαός, οι ίδιοι γίναμε μετανάστες σε προηγούμενα χρόνια και δίναμε και δίνουμε καταφύγιο και αλληλεγγύη σε κάθε άνθρωπο που βρίσκεται σε ανάγκη, ανεξαρτήτως έθνους, φυλής, χρώματος και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών.

Δεν μπορεί να κινδυνεύει η εθνική και η κοινωνική ασφάλεια και συνοχή της Ελλάδας , η οποία υποδέχεται την πλημμυρίδα των προσφύγων και των λαθρομεταναστών στο Αιγαίο με πρόσχημα την Ευρωπαϊκή οδηγία Ασύλου , η οποία θα πρέπει να αλλάξει. Η εφαρμογή της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ πρέπει να αναθεωρηθεί. Τα Ευρωπαϊκά κράτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως ανάχωμα ή τις οικονομικές ενισχύσεις ώς άλλοθι. Η Ελλάδα χτυπά συνεχώς το «καμπανάκι του κινδύνου».

Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί να αναγνωρίσει ότι η Ελλάδα είναι τα Ανατολικά της σύνορα και να ζητήσει από τις όμορες χώρες , να εφαρμόζουν τις συγκεκριμένες πολιτικές για τις οποίες έχουν δεσμευτεί, ώστε να αντιμετωπίζεται το κύμα παράνομης μετανάστευσης στην περιοχή τους.

Αν δεν γίνει αυτό θα ακολουθήσουν ανεξέλεγκτες «πολεμικές» καταστάσεις που αργά ή γρήγορα θα καταλύσουν την κοινωνική ειρήνη και την ασφάλεια όλων των Ευρωπαϊκών κρατών. Η παράνομη μετανάστευση δεν είναι μόνο Ελληνικό πρόβλημα, είναι Ευρωπαϊκό.

** Η Έλενα Κουντουρά είναι Βουλευτής Α Αθήνας, Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και τακτικό μέλος στην Επιτροπή Μετανάστευσης, Προσφύγων και Εκτοπισθέντων Ατόμων και αναπληρωματικό μέλος στην Επιτροπή Ισότητας και μη-Διακρίσεων.