Τα τέσσερα εργαλεία για τη νέα αναδιάρθρωση χρέους και οι ενστάσεις Σόιμπλε

Τέσσερα «εργαλεία» θα χρησιμοποιηθούν για την αναδιάρθρωση του χρέους και το κρίσιμο ζήτημα που κρίνεται στις διαπραγματεύσεις μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας είναι σε ποιο βαθμό θα προσδιοριστεί η εφαρμογή του καθενός από αυτά, έτσι ώστε να «ικανοποιηθεί» το ΔΝΤ και να χαρακτηρίσει το χρέος βιώσιμο προκειμένου να χρηματοδοτήσει

το ελληνικό πρόγραμμα.

Όλα δείχνουν ότι η απόσταση μεταξύ ΔΝΤ και γερμανικής πλευράς είναι μεγάλη, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το υπουργείο Οικονομικών, εκπρόσωπος του οποίου έλεγε ότι πρώτα θα πρέπει η Ελλάδα να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις και μετά να εξεταστεί εάν χρειάζεται ελάφρυνση χρέους και σε ποιο βαθμό.

Όπως εξηγούσαν κυβερνητικές πηγές που ασχολούνται με το θέμα, οι παρεμβάσεις που θα γίνουν για να καταστεί το χρέος βιώσιμο με τα λεγόμενα «μεσοπρόθεσμα μέτρα» για το χρέος είναι προσδιορισμένες. Πρόκειται για επιμήκυνση, νέα περίοδο χάριτος, επιστροφή των κερδών που έχουν οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και η ΕΚΤ από ελληνικά ομόλογα τα οποία δεν κουρεύτηκαν, καθώς και η επέκταση της κατάργησης της προσαύξησης του επιτοκίου για τα δάνεια που είχε λάβει η Ελλάδα το 2012 για επαναγορά χρέους. Η συμφωνία για τα «βραχυπρόθεσμα μέτρα» προέβλεπε την κατάργηση της προσαύξησης αυτής για το 2017, αλλά όχι και για τα επόμενα χρόνια.

Οι ίδιες πηγές έλεγαν ότι ο θόρυβος που είχε γίνει προ καιρού στο γερμανικό Τύπο για τα επιτόκια δεν έχει ουσία, καθώς δεν τίθεται θέμα «παγώματος», δεδομένου ότι ήδη με τις τεχνικές παρεμβάσεις που έκανε ο ESM στα λεγόμενα «βραχυπρόθεσμα» μέτρα για το χρέος με τη σύναψη συμφωνιών ανταλλαγής επιτοκίων (swap) το επιτοκιακό ρίσκο για μεγάλο μέρος του χρέους έχει ήδη καλυφθεί. Επομένως, έλεγαν οι ίδιες πηγές, θα μπορούσε να γίνει κάτι αντίστοιχο και πάλι, χωρίς να χρειαστούν παρεμβάσεις που θα έχουν κόστος στα κράτη μέλη.

Το πρόβλημα που ανακύπτει και ήδη συζητείται εντατικά στο παρασκήνιο -και προφανώς συζητήθηκε και στο περιθώριο της συνάντησης που είχαν η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ είναι πόσο συγκεκριμένες θα είναι οι αναφορές που θα κάνει το Eurogroup στην εφαρμογή των «εργαλείων» αναδιάρθρωσης.

Στο θέμα αυτό υπάρχει αρκετή απόσταση μεταξύ των δύο πλευρών, δεδομένου ότι το Ταμείο έχει χαρακτηρίσει ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο» το ελληνικό χρέος μόλις τον περασμένο Φεβρουάριο και είχε ζητήσει δραστικές παρεμβάσεις (επιμήκυνση δανείων έως το 2070 και περίοδο χάριτος έως το 2040) προκειμένου να γίνει βιώσιμο. Κάτι τέτοιο, όμως, προσκρούει στις αντιρρήσεις της Γερμανίας.

Το ζήτημα που μένει να διευθετηθεί μέχρι την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ στις 21-23 Απριλίου είναι κατά πόσον υπάρχει έδαφος για να βρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, έτσι ώστε η απόφαση του Eurogroup για το χρέος να είναι τέτοια που θα επιτρέπει στο Ταμείο να αλλάξει την ανάλυση βιωσιμότητας και να παρουσιάσει μια πρόταση χρηματοδότησης, ενώ ταυτόχρονα θα καλύπτει και τις απαιτήσεις της γερμανικής πλευράς.

Γ. ΣΩΖΟΣ
[email protected]

Keywords
Τυχαία Θέματα