Ο ΕΝΦΙΑ και το σύνδρομο της αυτοκαταστροφής

Ξεκίνησε η κυβέρνηση να κάνει ένα σωστό βήμα θεσπίζοντας τις 100 δόσεις, με όλους τους περιορισμούς και τις ατέλειες που έχει η ρύθμιση και… πάτησε τα κορδόνια της.

Τα πισωγυρίσματα με τον ΕΝΦΙΑ και το φόρο εισοδήματος δείχνουν ότι η ρύθμιση δεν είχε μελετηθεί καλά στις λεπτομέρειες. Διότι έτσι όπως διατυπώθηκαν ο νόμος και η εγκύκλιος έδιναν ουσιαστικά τη δυνατότητα στους φορολογούμενους να αφήσουν όλες τις υποχρεώσεις (πλην των υφιστάμενων ρυθμίσεων) μέχρι το Μάρτιο και μετά να τις εντάξουν στη ρύθμιση

Δεν χρειαζόταν να ξέρει κάποιος κβαντομηχανική για να προβλέψει ότι εκατομμύρια φορολογούμενοι που έχουν ακόμη να πληρώσουν 4 δόσεις ΕΝΦΙΑ, μια δόση φόρου εισοδήματος, εισφοράς αλληλεγγύης τέλους επιτηδεύματος και φόρου πολυτελούς διαβίωσης (σίγουρα ξεχνάμε και κάποιο φόρο) θα τα άφηναν για το Μάρτιο, μήπως και εξοικονομήσουν κάτι για πετρέλαιο θέρμανσης, φροντιστήρια στα παιδιά, σούπερ μάρκετ ή κάποια άλλη… δαπάνη πολυτελείας.

Άλλο που δεν ήθελε κι η τρόικα που βρήκε μπόσικα και χτύπησε. Όχι μόνο γιατί -δυστυχώς βάσιμα- υποστήριξε ότι τα έσοδα θα έπεφταν κι άλλο έξω κι έτσι πάει περίπατο και το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δημοσιονομικά έχουν εξισορροπήσει τα πράγματα.

Αλλά και επειδή οι δανειστές θέλουν να τονίσουν ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν αποκλίσεις, καθώς έχουν ενοχληθεί από την “μονομερή” κήρυξη των 100 δόσεων από την κυβέρνηση και θέλουν να τρίξουν τα δόντια προς κάθε κατεύθυνση.

Αν η ρύθμιση που θα ισχύσει τελικά είχε ανακοινωθεί από την αρχή και μάλιστα από το Σεπτέμβριο, χωρίς να υπάρξουν όλες αυτές οι καθυστερήσεις είναι αμφίβολο ότι θα είχαν ακουστεί σημαντικά παράπονα.

Η κυβέρνηση όμως ήθελε να υπερβάλει εαυτόν και να ανακοινώσει μια σούπερ διευθέτηση για προφανείς προεκλογικούς λόγους. Τελικά αναγκάστηκε να τα μαζέψει εκ των υστέρων, δυσαρεστώντας τους πάντες. Και την τρόικα και τους φορολογούμενους.
Είναι κι αυτό ένα κατόρθωμα.