To οδυνηρό μάθημα της Lafarge στη Συρία

Για τρία χρόνια από το 2011 όταν η Συρία ξεκίνησε τον αιματηρό της εμφύλιο, η γαλλική Lafarge συνέχισε να παράγει τσιμέντο από το εργοστάσιό της στη βόρεια έρημο της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.

Για τη συνέχιση της παραγωγής και τη διαφύλαξη του εργοστασίου αξίας 680 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής της ασφάλειας, Jacob Waerness, η εταιρεία

χρειάστηκε να καταφύγει σε δύσκολες λύσεις, όπως η διαπραγμάτευση για την επιστροφή εργαζομένων που είχαν απαχθεί και οι συμφωνίες με ντόπιους αντάρτες οι οποίοι άλλαζαν τη γνώμη τους συνεχώς.

Η Lafarge, η οποία από τότε έχει συγχωνευθεί με την ελβετική Holcim για να γίνει η μεγαλύτερη εταιρεία τσιμέντου παγκοσμίως, είχε επενδύσει στο εργοστάσιο στη Συρία, ποντάροντας πως η επέκταση στην τότε σχετικά σταθερή χώρα θα της προσέδιδε κέρδη.

Αντιθέτως, όπως και άλλες πολυεθνικές οι οποίες προσπαθούν να επεκταθούν σε τέτοιες χώρες, η Lafarge έμαθε πολύ γρήγορα πως η πολιτική κατάσταση μπορεί να αλλάξει πάρα πολύ γρήγορα και πολύ δραστικά.

Το εργοστάσιο της εταιρείας κατελήφθη από την ISIS το 2014. Ο Waerness είχε φύγει τον προηγούμενο χρόνο, ενώ σταμάτησε να δουλεύει για τη Lafarge γενικότερα, φέτος τον Μάρτιο.

Στις απαρχές του εμφυλίου η Lafarge είχε αποφασίσει απλά να υπομένει τη σύγκρουση. Η απόφασή της αυτή έχει, τώρα, οδηγήσει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της, ενώ υπάρχουν και ερωτήματα από βουλευτές της Γαλλίας οι οποίοι θέλουν να μάθουν εάν η εταιρεία είχε συνάψει συμφωνίες "προστασίας" με το ISIS.

Mία έρευνα της γαλλικής κυβέρνησης ανέφερε πως δεν βρέθηκαν αρκετά στοιχεία τα οποία να αποδεικνύουν πως η Lafarge, έμμεσα ή άμεσα, βοήθησε το ΙΚ. Η Le Monde, πάντως, είχε νωρίτερα αναφέρει πως η Lafarge πλήρωνε το ISIS μεταξύ του 2013-2014 ως προστασία, εμμέσως, πιθανώς χωρίς επίγνωση του management.