Economist: Η Ευρώπη σε λήθαργο…

«Οι ηγέτες της Ευρώπης υπνοβατούν εν μέσω οικονομικής ερήμου… Για το καλό όλων, οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να βγουν από τον λήθαργο. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι, αν δεν δράσουν, η ευρωζώνη αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να βαλτώσει ή να διαλυθεί – πιθανά και τα δύο».

Το καμπανάκι του κινδύνου χτυπάει το περιοδικό Economist, εκτοξεύοντας ειρωνείες κατά των «υπνοβατών» της Ευρώπης, χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται και για τον τίτλο του άρθρου του.

Με αυτό επικρίνεται η ηγεσία της Ευρώπης και

η αβάσιμη, όπως κρίνεται, αισιοδοξία που αποπνέεται ότι η κρίση δήθεν έχει τεθεί υπό έλεγχο και όλα αποτελούν πλέον μέρος των κακών αναμνήσεων.

Η πραγματικότητα είναι άλλη, σύμφωνα με το περιοδικό: Η ευρωζώνη βίωσε το έκτο συνεχόμενο τρίμηνο ύφεσης, το πρόβλημα διαχέεται στο πυρήνα της (Φινλανδία, Ολλανδία), οι λιανικές πωλήσεις πέφτουν, η ανεργία θερίζει, ενώ και τα κρατικά χρέη εξακολουθούν να είναι υπερβολικά. Οι τράπεζες δεν είναι πλήρως ανακεφαλαιοποιημένες, οι επιχειρήσεις της Νότιας Ευρώπης δεν μπορούν να λάβουν δάνεια και αυτά υποσκάπτουν τις πιθανότητες ανάκαμψης.

Εκείνα που πρέπει να γίνουν είναι ξεκάθαρα: Οι δεσμοί προβληματικών τραπεζών και κυβερνήσεων θα πρέπει να αποκοπούν. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, όμως, κωλυσιεργούν ενόψει της τραπεζικής ενοποίησης. Η καθυστέρηση κοστίζει. Οι ΗΠΑ ανέκαμψαν νωρίτερα, όχι μόνο επειδή επέλεξαν λιγότερο αυστηρή λιτότητα, αλλά και γιατί χειρίστηκαν επιτυχέστερα το τραπεζικό σύστημα.

Επιπλέον, η Ευρώπη χρειάζεται μεταρρυθμίσεις που θα τονώνουν την ανάπτυξη, με άξονα την επέκταση της ενιαίας αγοράς στον τομέα των υπηρεσιών και την δημιουργία ελεύθερης ζώνης εμπορίου με τις ΗΠΑ.

Η Ευρώπη και εκεί αδρανεί. Κατά το Economist, αιτία αυτής της απραξίας είναι κυρίως οι γερμανικές εκλογές, αλλά υπάρχει και βαθύτερος λόγος: Η αγανάκτηση των Ευρωπαίων για την ΕΕ.

Οι ενέργειες του Mario Draghi κρίνονται ως ορθές, ωστόσο απλά αγόρασαν χρόνο στην ευρωπαϊκή ηγεσία. Εκείνη τον ξοδεύει.

Οι αισιόδοξοι λένε ότι όλα θα φτιάξουν μετά τις εκλογές στη Γερμανία. Αν οι Βρυξέλλες συνεχίσουν όπως πάνε, το κόστος θα είναι ανυπολόγιστο.

«Αν οι υπνοβάτες ενδιαφέρονται για το νόμισμα τους και τους λαούς τους, θα πρέπει να ξυπνήσουν».