Γάζα, δολοφονίες & παραπληροφόρηση

Του Αλέν Γκρες από το μπλογκ Nouvelles d’Orient

(τη μετάφραση έκανε το Καπυμπάρα)

Για να κατανοήσουμε την κλιμάκωση στη Γάζα, πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας κάποια δεδομένα σχετικά με την περιοχή (360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, πάνω από 1,5 εκατομμύριο κάτοικοι, που αντιστοιχεί σε πάνω από 4.500 ανθρώπους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο –πράγμα που την καθιστά μια από τις γωνιές του πλανήτη με την πιο υψηλή πληθυσμιακή

πυκνότητα), κατεχόμενη από το 1967 από το Ισραήλ. Παρότι ο στρατός έχει αποσυρθεί, η επαφές της με τον εξωτερικό κόσμο είναι πάντοτε ελεγχόμενες από το Ισραήλ. Η κυκλοφορία ακόμα και στο εσωτερικό της μικρής αυτής λωρίδας γης είναι περιορισμένη και ο αποκλεισμός που επιβλήθηκε εδώ και χρόνια διαρκεί: Για τα Ηνωμένα Έθνη, η Γάζα παραμένει μια κατεχόμενη περιοχή.

Τα δεδομένα που ακολουθούν προέρχονται από το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για το Συντονισμό των Ανθρωπιστικών Υποθέσεων στις Παλαιστινιακές Περιοχές (OCHAoPt), από ένα έγγραφο με τίτλο «Πέντε χρόνια αποκλεισμού: Η ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας»:

Τον Ιούνιο του 2007 η ισραηλινή κυβέρνηση αποφάσισε να ενδυναμώσει τον αποκλεισμό της περιοχής αυτής, η οποία ήταν ήδη σοβαρά «ελεγχόμενη».34% του πληθυσμού (και το ήμισυ των νέων) είναι στην ανεργία.80% του πληθυσμού εξαρτάται από την επισιτιστική βοήθεια.Το ΑΕΠ ανά κάτοικο ήταν το 2011, 17% χαμηλότερο από το 2005 (με σταθερούς όρους).Το 2011, έβγαινε από τη Γάζα ένα φορτηγό τη μέρα φορτωμένο με προϊόντα προς εξαγωγή, δηλαδή 3% λιγότερο από το ποσοστό του 2005.35% της καλλιεργήσιμης γης και 85% των αλιεύσιμων υδάτων είναι μερικώς ή πλήρως μη προσβάσιμα στους κατοίκους της Γάζας αμέσως μετά την επιβολή των ισραηλινών περιορισμών.85% των σχολείων είναι αναγκασμένα να λειτουργούν σε διπλή βάρδια –μία πρωινή και μία απογευματινή- λόγω του υπερπληθυσμού.

Κάθε πόλεμος συνοδεύεται από έντονη προπαγάνδα και η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρείται δεξιοτέχνης στην τέχνη αυτή. Ήδη από την επίθεση του Δεκεμβρίου 2008 – Ιανουαρίου 2009, γίναμε μάρτυρες ενός μιντιακού ξεδιπλώματος προπαγάνδας. (Μαρί Μπενίλντ, «Γάζα: Χυτός μόλυβδος στα κεφάλια»). Οι Γάλλοι διανοούμενοι, ανάμεσά του και ο ανεκδιήγητος  Μπερνάρ Ανρί-Λεβύ, συνέβαλαν σ’ αυτήν την παραπληροφόρηση.

Ο άνθρωπος που δολοφονήθηκε από το Ισραήλ, ο Άχμεντ Τζαμπάρι, ήταν αρχηγός της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς (σχετικά με την οργάνωση αυτή, διάβασε το «Ποια είναι η Χαμάς;»). Πολλά μέσα ενημέρωσης την παρουσιάζουν σαν «τρομοκράτη» υπεύθυνο για κάθε επίθεση ενάντια στο Ισραήλ. Η πραγματικότητα είναι αρκετά μακριά από το πορτρέτο αυτό –πέρα βέβαια από τη χρήση του όρου «τρομοκρατία» που είναι το λιγότερο αμφισβητήσιμος. Για μια ακόμη φορά είναι ένας Ισραηλινός δημοσιογράφος  που έκανε την παρατήρηση («Το Ισραήλ σκότωσε τον υπεργολάβο του στη Γάζα», εφημερίδα Χααρέτζ, 15 Νοεμβρίου):

«Ο Άχμεντ Τζαμπάρι ήταν ένας υπεργολάβος, επιφορτισμένος με τη διατήρηση της ασφάλειας του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Αυτός ο χαρακτηρισμός θα φανεί χωρίς καμιά αμφιβολία π