Το μαρτύριο της (κινέζικης) σταγόνας

Τις τελευταίες ημέρες διαδραματίστηκε ένα μεγάλο δράμα. Προσωπικό και πολιτικό δράμα. Πρωταγωνιστής ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος έψαχνε έναν τρόπο να απαγκιστρωθεί από τη μνημονιακή Ελλάδα. Έπρεπε κάπως να απαντήσει στην πρόθεση του Όλιβερ Στόουν να «γυρίσει» ταινία με τον τίτλο «Ο Μέγας Αλέξης». Στριφογυρνούσε στο

κρεβάτι του τις νύχτες ο πρωθυπουργός της μνημονιακής Ελλάδας. Ήταν σε απόγνωση. Αλλά ένα πρωινό τα μάτια του έλαμψαν. Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης του έδωσε την ιδέα: «Πρόεδρε, δεν παίρνεις τηλέφωνο στην Κίνα, να δεις αν είναι εύκαιροι να πάμε ένα ταξιδάκι και να κάνουμε αντιπερισπασμό;»

Από εκείνη την ώρα, άρχισε ένας μαραθώνιος τηλεφωνημάτων. Ξέρετε, δεν είναι εύκολο να βρεις τους Κινέζους όποτε θέλεις, γιατί υπάρχει και η διαφορά ώρας. Αλλά μετά από πολλές προσπάθειες στο παρασκήνιο, ο Αντώνης Σαμαράς τα κατάφερε. Βρήκε στο τηλέφωνο τον πρωθυπουργό της Κίνας, στον οποίο εξήγησε το πρόβλημά του και του ζήτησε, εάν δεν του κάνει κόπο, να τον δεχτεί στο Πεκίνο, να τον ξεναγήσει, να βγάλουν φωτογραφίες μαζί, να υπογράψουν μερικές συμφωνίες και να εξαγγείλει επενδύσεις στην Ελλάδα. «Θα το κάνω για σένα, παλιόφιλε», του απάντησε ο Κινέζος πρωθυπουργός, ο οποίος μάλιστα του είπε, ότι θα μπορούσε στο εγγύς μέλλον να ανταποδώσει την επίσκεψη για να γίνει ακόμα πιο φαντασμαγορικό το θέμα. Α, υπάρχει και κάτι ακόμα. Ο Κινέζος έβαλε έναν όρο: Στην ελληνική αποστολή να βρίσκεται και η Όλγα. Πολύ ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί της.

Την ιστορία, από εδώ και πέρα, την έχετε πληροφορηθεί από τα ρεπορτάζ των μέσων ενημέρωσης. Αυτό που δεν ξέρετε, είναι ότι αφού τελείωσε το μαρτύριο της σταγόνας για τον Αντώνη Σαμαρά, άρχισε για τον Αλέξη Τσίπρα τον Μέγα, ο οποίος εκνευρισμένος χαρακτήρισε «επικοινωνιακό τέχνασμα» το ταξίδι Σαμαρά στην Κίνα.

Και αφού ακούγονται όλες αυτές οι ανοησίες περί «επικοινωνιακού τεχνάσματος», γράφουμε κι εμείς καμιά ανοησία για να περνάει η ώρα…

Αβέρκιος Λουδάρος

[email protected]