Σεραφείμ Σίλας: «Στέλνουμε π…άνες στη Βουλή και διαμαρτυρόμαστε ότι έγινε μπ…λο»

Ο γνωστός ηθοποιός Σεραφείμ Σίλας πολύ συχνά προκαλεί με τις δηλώσεις του. Έτσι και τώρα σε συνέντευξή του στο aixmi.gr για άλλη μια φορά είναι προκλητικός και λέει τα πράγματα ωμά και όπως ακριβώς τα σκέφτεται..

Διαβάστε παρακάτω απόσπασμα από τη συνέντευξή του:

-Αφιερώνεις το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης στη Χρυσή Αυγή. Είσαι από τους λίγους καλλιτέχνες που τολμούν και μιλάνε δημοσίως. Ποια

Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να αμφιβάλλει ότι η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστικό κόμμα; Προτείνει στον λαό, μιας κι απέτυχαν οι γιατροί, την επόμενη φορά να μη βρει καλυτέρους γιατρούς αλλά να πάει στον χασάπη να τους κάνει καλά. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία απ’ το επιχείρημα των καθαρών χεριών. Συνδέονται ευθέως με τους ναζί και τη Χούντα. Πιο βρώμικα χέρια απ’ αυτά δεν ξέρω.

Γι αυτό και θεωρώ άστοχες τις συγκρίσεις/συμψηφισμούς των δυο άκρων. Το ΚΚΕ π.χ. δεν αμφισβήτησε ποτέ το Πολίτευμα. Οι ναζιστές το λένε ξεκάθαρα κι ευθέως, μιλώντας απαξιωτικά για τον Κοινοβουλευτισμό. Η αντιπρότασή τους ποια είναι; Κάνας συνταγματάρχης;

Αν ο λαός θέλει να ξαναζήσει τα ξερονήσια και να δώσει και την υπόλοιπη μισή Κύπρο στην Τουρκία, ας επιλέξει Χρυσή Αυγή να τελειώνουμε. Απροπό, το Der Spiegel τους χαρακτήρισε «συμμορία δολοφόνων».

- Τις τελευταίες μέρες ήρθε ξανά στην επικαιρότητα το χαστούκι του Ηλία Κασιδιάρη στην Λιάνα Κανέλη με την άρση της ασυλίας του. Το γεγονός σε είχε τρομάξει;

Όχι. Το γεγονός καθόλου. Αυτό που φοβήθηκα και τελικά με απογοήτευσε, είναι η μετέπειτα αποδοχή του από μερίδα του κόσμου. Τόση Ιστορία, τόσος Πολιτισμός αυτής της χώρας και τόσο, υποτίθεται, εθιμικό δίκιο μιας γενναίας παράδοσης, να επιδοκιμάζει τη βία ενός «ανδρός» εναντίον μιας γυναίκας. Ο οποίος μετά κρύφτηκε (σαν άντρας που ήταν) κι απ’ το αυτόφωρο, ώστε ν’ αποφύγει ν’ αναλάβει τις ευθύνες της πράξης του.

Όταν ο εκπρόσωπος του κόμματος, ο κατεξοχήν αρμόδιος για την επικοινωνία, εκφράζεται με κατούρημα, από κει και πέρα είναι θέμα στοιχειώδους αντίληψης αν καταλαβαίνεις τι επακολουθεί.
- Πώς σου φάνηκε ότι κάποιοι βουλευτές της ΝΔ ψήφισαν κατά της άρσης της ασυλίας του;

Δε μ’ ενδιαφέρει τι πραγματικά τι είχαν στο κεφάλι τους -αν είχαν κάτι, αυτοί οι βουλευτές. Με ενδιαφέρει να δω αν θα επιβραβεύσουν ή όχι τη στάση τους οι ψηφοφόροι. Οι πολίτες θα αναλάβουν τις ευθύνες τους; Η Δημοκρατία έχει δουλειά κι ευθύνη.

- Φταίνε οι μετανάστες για όλα τα προβλήματα των Ελλήνων;

Αν στο μυαλό σου ο Γλέζος είναι προδότης ή για τον Χίτλερ δεν έχει αποφανθεί η Ιστορία, τότε ναι, μπορεί και να φταίνε οι μετανάστες. Μπορεί να φταίει κι η σύνοδος του Πλούτωνα με την Αφροδίτη κι ο Ερμής που ήταν ανάδρομος. Αν θες να ζήσεις υπεραπλουστευτικά, ο Μπάτμαν είναι ο καλός κι ο Τζόκερ ο κακός. Απλώς να ξέρεις ότι είσαι Χρυσαυγίτης.

Οι μετανάστες δε φταίνε ούτε για το μεταναστευτικό. Το μεταναστευτικό είναι υπαρκτό πρόβλημα, για το οποίο όμως δεν μπορεί να φταίει όποιος μεταναστεύει γιατί πεινάει ή διώκεται. Ευθύνη έχει το κάθε κράτος ή και η Ευρώπη για το πώς χειρίζεται το θέμα, καθώς και η παγκόσμια κοινότητα που δημιουργεί συνθήκες που προκαλούν μεταναστευτικά ρεύματα.

- Τελευταία η Χρυσή Αυγή διαφημίζει βρεφονηπιακούς σταθμούς και κατηχητικά μόνο για Ελληνόπουλα, ακόμη και διαχωρισμό Ελληνόπουλων και ξένων παιδιών στις σχολικές τάξεις…

Ακολουθεί κατά γράμμα τις μεθόδους του ολοκληρωτισμού. Τη μετατροπή του πολίτη σε «μαζάνθρωπο», ο οποίος μετά είναι ικανός για τα χειρότερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας. Έχουν ειπωθεί όλα. Έτσι προχείρως ,όποιος έχει απορίες, αρκεί να διαβάσει «Ο Άϊχμαν στην Ιερουσαλήμ. Μια έκθεση για την κοινοτοπία του κακού» της Χάνα Αρέντ μιας κι επανακυκλοφόρησε, ή και «Το Ολοκληρωτικό Σύστημα», το μνημειώδες έργο της, ώστε να τελειώσουμε με τις αμφιβολίες και τις παρεξηγήσεις του Χρυσαυγιτισμού.

Σε ό,τι αφορά δε τη διδασκαλία σε παιδιά, χρυσαυγίτικης ιστορικής άποψης, μόνο ως πρόσκληση στους σατιρικούς καλλιτέχνες της χώρας μπορώ να το αποδώσω. Εντάξει. Δε θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε μέχρι την Ινδία, γιατί κυνηγούσε Πακιστανούς λαθρομετανάστες. Υποθέτω ότι κάτι τέτοιο θα διδάξουν εε;

Τα ποσοστά της αυξήθηκαν γιατί πήραν «ψήφους διαμαρτυρίας» από ανθρώπους που ήθελαν να δείξουν τη δυσφορία τους στα κόμματα που είχαν την εξουσία. Λένε ότι ψήφισαν Χρυσή Αυγή -χωρίς να ξέρουν καν την ιδεολογία της.

Η Δημοκρατία απαιτεί τη συμμετοχή του πολίτη, ο οποίος έχει απεμπολήσει την ευθύνη της ψήφου του. Οι ίδιοι πολίτες είναι που βγήκαν κάποια μέρα, σε μια πλατεία αγανακτισμένοι και διαμαρτύρονταν για τη διαφθορά, την ασυλία και την ατιμωρησία των πολιτικών.

Πόση ευθύνη, ας πούμε, κρύβει το σύνθημα «Να καεί το μπουρδέλο, η Βουλή»; Στέλνω -ως λαός, όλες τις «πουτάνες» στο Κοινοβούλιο και μετά διαμαρτύρομαι ότι έγινε «μπουρδέλο»; Τι ήθελες να γίνει; Φιλολογικός σύλλογος;

Αν δεχτούμε ότι δεν έχουμε καμιά ευθύνη ως λαός για όσα μας συμβαίνουν, τότε σημαίνει ότι δεν έχουμε καμιά δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα.

-Με όλα αυτά που προσάπτεις στην Χρυσή Αυγή συχνά γίνεσαι στόχος στα social media… Έχει γίνει κάτι αντίστοιχο στην πραγματική ζωή; Φοβάσαι;

Όχι συστηματικά, σποραδικά μόνο, από Χρυσαυγίτες. Όπως λέω και στην παράσταση, το πρώτο βήμα προς την ήττα είναι ο φόβος. Βρίσκω ταπεινωτικό στην Ελλάδα του 2013, να νιώθει ο πολίτης φόβο απ’ το φασισμό. Δεν πρέπει να καταδέχεται να φοβάται και θα έβρισκα και την ερώτηση -αν δε σε ήξερα – προβοκατόρικη. Θα έπρεπε να τους φοβόμαστε; Και αλήθεια, πώς νιώθει ο κόσμος που τίθεται θέμα αν πρέπει να φοβάται ένα κόμμα;

- Βλέπεις πουθενά ελπίδα;

«Αν ο άνθρωπος θέλει να ζήσει, πρέπει να αλλάξει», Καρλ Γιασπερς, Γερμανός φιλόσοφος. Εμείς ζούμε στη χώρα που χρειάζεται αλλαγές γενικά, αλλά καμία αλλαγή συγκεκριμένα. Έχουν έρθει τα πάνω κάτω, για να βρούμε τρόπο να απολύονται οι επίορκοι από μια υπηρεσία. Θεωρώ επαναστατικό το να μπορείς να αλλάζεις εαυτό και νοοτροπία, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι είναι λάθος. Ο Κέινς έλεγε, όταν αλλάζουν τα δεδομένα αλλάζω γνώμη. Εσείς κύριε τι κάνετε; Έχουμε κακή Δημοκρατία. Η κακή Δημοκρατία, όμως, δε διορθώνεται με «καλό» φασισμό. Διορθώνεται με περισσότερη Δημοκρατία και με ενίσχυση των θεσμών.