ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΟΥΡΑΚΗΣ

Μήπως έχουμε την Ελλάδα που μας αξίζει;

Πραγματικό περιστατικό 1:

Συζήτηση με ιδιοκτήτη εστιατορίου εν μέσω θέρους και με τους ράμπο του ΣΔΟΕ να οργώνουν τις τουριστικές περιοχές.

-«Κόβεις αποδείξεις για οτιδήποτε σερβίρεις;».

-«Ναι, αλλά εντάξει. Δεν τρέχει και τίποτε… Και να με πιάσουν κάποια στιγμή που από αφηρημάδα δεν θα εκδώσω απόδειξη, μικρή κοινωνία

είμαστε. Θα με υποστηρίξουν οι συνάδελφοι θα φτάσουμε και μέχρι τον δήμαρχο βρε αδελφέ. Δεν είδες τι έγινε στην Ύδρα;».

-«Μα θα σε στηρίξουν οι ανταγωνιστές σου ενώ φοροδιαφεύγεις; Δεν είναι οξύμωρο; Όταν εσύ δεν δηλώνεις τα έσοδά σου, το ΦΠΑ που εισπράττεις, εφόσον εκείνοι είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους, δεν δημιουργείς συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού; Δεν θα ήταν λογικότερο να σε παραδώσουν στις αρχές, αντί να σε στηρίξουν;».

-«Αθέμιτου τι; Χα χα… Όλοι το ίδιο κάνουμε. Πού και πού ξεχνιόμαστε να κόβουμε αποδείξεις».

Πραγματικό περιστατικό 2:

«Κουβεντούλα» χαλαρή με νέους ανθρώπους σχετικά με την κρίση και τις ευκαιρίες που ίσως δίνει για νέα ξεκινήματα. Έχοντας μάθει σιγά σιγά να ζούμε με ό,τι βγάζουμε, αλλά και ανακαλύπτοντας πάλι τη διάθεση να χτίσουμε και να δημιουργήσουμε από νέες βάσεις.

-«Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εμένα ίνδαλμά μου είναι ο Τάκης».

-«Και ποιος είναι ο Τάκης, βρε αδελφέ;».

-«Ο γιος του κυρ Νίκου. Που ο δεύτερος ξάδελφός του είναι κολλητός εδώ με το δήμαρχο της περιοχής. Πήγε, τον βρήκε, του έταξε κάτι ψήφους και του βρήκαν δουλειά στο Δημόσιο στην Αθήνα με 1.300 ευρώ παρακαλώ. Απασχόληση το πολύ 4-5 ώρες την ημέρα και μετά φραπεδιά. Μια χαρά το παλικάρι, βρήκε τρύπα και χώθηκε. Μια τέτοια τρύπα θα ψάξω κι εγώ!».

«Καλά, εν μέσω κρίσης; Δεν έχουμε λεφτά για να προμηθεύσουμε τα νοσοκομεία και βρίσκουμε άκρες να βολέψουμε τα δικά μας παιδιά;».

-«Α, καλά… Είσαι βαθιά νυχτωμένος ή τώρα στις διακοπές σου δεν βλέπεις καθόλου τα νέα. Δεν έμαθες πόσα δικά τους παιδιά βόλεψαν ως μετακλητούς από όλα τα κόμματα στην Βουλή; Δεν έμαθες πόσους προσλαμβάνουν και σε τι θέσεις στην Κρατική Τηλεόραση με λεφτά που πληρώνω εγώ μέσω ΔΕΗ; Ξύπνα φίλε!».

Πραγματικό περιστατικό 3:

Σύντομος διάλογος με ταμία πολυκαταστήματος. Καταβάλλοντας το αντίτιμο για τις αγορές μας, ανάμεσα στα νομίσματα έκπληκτοι ανακαλύπτουμε πως υπάρχει και 1 δραχμή (με τον μπουρλοτιέρη Κανάρη) που μοιάζει πολύ με το 10λεπτο του ευρώ:

-«Κάποιοι βιάζονται να μας βάλουν στη δραχμή», λέμε αστειεύομενοι.

-«Δεν βαριέσαι; Φτωχοί με ευρώ, φτωχοί και με δραχμές».

-«Τι μισθό παίρνετε αν επιτρέπεται;».

-«700 ευρώ και δουλεύω 8 και 9 ώρες την ημέρα».

-«Και πιστεύετε ότι θα είναι το ίδιο να σας δίνουν 700 δραχμές ως μισθό;».

-«Γιατί; Τι θα αλλάξει για μένα; Θα πληρώνω λιγότερο φόρο; Τα νοσοκομεία θα μου παρέχουν τις υπηρεσίες που πρέπει; Ο Δήμος θα με εξυπηρετεί καλύτερα; Το αφεντικό μου θα με σέβεται περισσότερο; Για μένα τι θα αλλάξει; Τίποτε. Το πολύ πολύ το αφεντικό μου να γίνει πιο πλούσιο και οι ί