Το 1998, πέθανε ο Δημήτρης Χόρν

Ο Δημήτριος – Ελευθέριος Χορν γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1921, σε ξενοδοχείο της οδού Σταδίου, στο κέντρο της Αθήνας. Πατέρας του ήταν ο γνωστός στρατιωτικός και θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Νονά του η μεγάλη ηθοποιός Κυβέλη Ανδριανού.

Το 1940 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».

Στη

συνέχεια πήρε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, σε παραστάσεις όπως: «Η Δωδεκάτη νύκτα», «Ριχάρδος Β΄», «Ριχάρδος Γ’», «Άμλετ», «Τίμων ο Αθηναίος», «Το Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ, «Ιβάνωφ» του Τσέχωφ, «Ερρίκος Δ’» του Πιραντέλο.

Το 1944 δημιούργησε δικό του θίασο με τη Μαίρη Αρώνη και αργότερα με τη Βάσω Μανωλίδου.

Το 1945 συνεργάστηκε με το θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου. Από το 1946 έως το 1950 επέστρεψε στο Εθνικό Θέατρο.

Το 1951 ταξίδεψε σε Αμερική και Αγγλία για να παρακολουθήσεις τις νέες τάσεις στο θέατρο.

Επέστρεψε το 1953 και έως το 1959 συνεργάστηκε με την Έλλη Λαμπέτη και τον Γιώργο Παππά σε δικό τους θίασο και ανέβασαν έργα όπως το «Νυφικό κρεβάτι», «Ο βροχοποιός» και άλλα, ενώ έκαναν περιοδεία στην Αίγυπτο και στην Κωνσταντινούπολη.

Έγινε ευρύτερα γνωστό από τον κινηματογράφο αν και συμμετείχε μόνο σε δέκα ταινίες, οι οποίες ωστόσο σημείωσαν μεγάλη επιτυχία.

Χαρακτηριστικά είναι τα φιλμ: «Μια ζωή την έχουμε» το 1958, «Μια του κλέφτη» το 1960 όταν κέρδισε βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, «Αλίμονο στους νέους» το 1961, «Η κάλπικη λίρα» το 1954, «Το κορίτσι με τα μαύρα» το 1956, «Ο μεθύστακας» το1950, «Η φωνή της καρδιάς» το 1942, «Χειροκροτήματα» το 1944, «Κυριακάτικο ξύπνημα» το 1954, και «Η Αθήνα τη νύχτα» το 1962.

Πολύ σημαντικό ήταν και το πέρασμα του Δημήτρη Χορν από το ραδιόφωνο. Η εκπομπή του με τίτλο «Ο Ταχυδρόμος Έφτασε», γνώρισε μεγάλη επιτυχία στο κοινό της εποχής, καθώς βασιζόταν σε μια πρωτότυπη ιδέα. Με σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών, σε κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη. Από την θητεία του στο ραδιόφωνο έμειναν και δεκάδες μαγνητοφωνήσεις θεατρικών έργων.

Ήταν παντρεμένος με τη Ρίτα Φιλίππου, αλλά το καλλιτεχνικό κοινό της εποχής απασχόλησε αργότερα η επτάχρονη σχέση του με την μεγάλη ηθοποιό Έλλη Λαμπέτη, με την οποία παραλίγο να αποκτήσει παιδί. Όπως παραδέχτηκε αργότερα ο Δημήτρης Χόρν «…η Έλλη δεν ήταν η γυναίκα της ζωής μου».

Χρόνια μετά το τέλος της σχέσης του με την Λαμπέτη, το 1967, παντρεύτηκε την Άννα Γουλανδρή (χήρα Παπάγου), η οποία είχε ήδη δύο παιδιά και έζησαν μαζί μέχρι το θάνατο της το 1988.

Ήταν ιδιόρρυθμος χαρακτήρας αλλά το ταλέντο, η γοητεία και η φινέτσα των τρόπων του, τον ανέδειξε ως έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς.

Κάποια στιγμή, λέγεται ότι ύστερα από το τέλος μίας παράστασης στην οποία πρωταγωνιστούσε, ζήτησε συγγνώμη για την «άθλια» ερμηνεία του από τους θεατές, οι οποίοι παρ’ όλα αυτά τον καταχειροκρότησαν.

Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 – 1975. Μιλούσε Αγγλικά και Γαλλικά. Υπήρξε στενότατος φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Το 1980 ίδρυσε μαζί με τη σύζυγο του, Άννα Γουλανδρή, το Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.

Τιμήθηκε από την ελληνική πολιτεία με τον Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α’.

Πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1998. Μετά το θάνατό του, καθιερώθηκε στη μνήμη του το βραβείο Χορν, το οποίο απονέμεται σε νέους ηθοποιούς του θεάτρου.