Η «δειλή» διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ

Και αυτή η διαπίστωση, όπως προαναφέρθηκε, δεν αφορά μόνο στους «λαφαζανικούς» που έδωσαν σκληρή εσωκομματική μάχη κατά της υποψηφιότητας του Κρίτωνα Αρσένη και του Γιάννη Βαρουφάκη, αλλά και την «προεδρική» πλειοψηφία, που «έσπασε» και δεν κατάφερε να εκλέξει ως υποψήφιους ευρωβουλευτές τους πρυτάνεις Γιάννη Μυλόπουλο και Τριαντάφυλλο Αλμπάνη.

Μετεγγραφές

Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ ενισχυμένο με πολιτικές κινήσεις που εντάσσονται στην Κουμουνδούρου,

εκδηλώνοντας την στήριξή τους. Ο λόγος για την «Κοινωνία Πρώτα» του Οδυσσέα Βουδούρη -που έχει χριστεί υποψήφιος περιφερειάρχης Πελοποννήσου στον ΣΥΡΙΖΑ- την «Κοινωνική Συμφωνία» της Λούκας Κατσέλη, αλλά και την «Αριστερή Προοπτική» των Ανδρέα Νεφελούδη-Στέφανου Μπαγεώργου, που αποχώρησαν από τη ΔΗΜΑΡ λόγω της συμμετοχής της στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Ήδη, στο ευρωψηφοδέλτιο έχει περιληφθεί ο Νικήτας Κανάκης, επικεφαλής των «Γιατρών του Κόσμου» και γραμματέας της «Κοινωνικής Συμφωνίας». Πάντως, η αξιοποίηση της ίδιας της Λούκας Κατσέλη συνεχίζει να προκαλεί αντιδράσεις, αν και θεωρείται ότι σε δεύτερο χρόνο η πρώην υπουργός θα ενταχθεί κανονικά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι παραπάνω κινήσεις, πάντως, προχωρούν σε στρατηγική σύμπλευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δημοσιοποίησαν πολιτική διακήρυξη-κείμενο υπογραφών, εκφράζοντας την στήριξή τους στην Κουμουνδούρου ενόψει των Ευρωεκλογών.

Το κείμενο της πολιτικής διακήρυξης, με τίτλο «Είναι η ώρα της ευρωπαϊκής Αριστεράς-Η Ευρώπη στη δίνη της κρίσης και της σύγχυσης», έχει ως εξής:

«Μια γενικευμένη δυσπιστία σκιάζει την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η πορεία που μεταμόρφωσε μεταπολεμικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες όχι μόνο σταμάτησε, αλλά έχει ήδη αντιστραφεί. Οι Ευρωπαίοι πολίτες αντιλαμβάνονται καθημερινά πως οι μεγάλες αποφάσεις που τους αφορούν λαμβάνονται από κλειστές ομάδες σε άτυπες διαδικασίες, χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση. Τα κοινοβούλιά τους, αλλά και οι κεντρικοί ευρωπαϊκοί θεσμοί, λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης και εφαρμογής αποφάσεων σε τοπικό επίπεδο, ενώ οι μεγάλες αποφάσεις προαναγγέλλονται από την καγκελάριο της Γερμανίας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απέκτησε μεγαλύτερη δύναμη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μόνιμη δικαιολογία γι' αυτή την κοινωνική και δημοκρατική υποβάθμιση είναι η υστέρηση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας απέναντι στους νέους μεγάλους διεθνείς παίκτες.

Οι 26 εκ. άνεργοι αποδεικνύουν ότι η ύφεση ενδημεί πλέον στην Ευρώπη. Η εργασία σταδιακά απογυμνώνεται από δικαιώματα. Σε όλη την ήπειρο οι κοινωνικές υπηρεσίες και η περίθαλψη υφίστανται τα βάρη των δημοσιονομικών προσαρμογών και περικόπτονται, ενώ οι κυβερνήσεις διολισθαίνουν συνεχώς προς τον αυταρχισμό. Κανείς δεν αναφέρεται πλέον στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και στο σχέδιο συνοχής των ευρωπαϊκών χωρών και περιφερειών.

Η Ευρώπη έχει πάψει να παίρνει διεθνείς πρωτοβουλίες. Είναι απούσα από τη διεθνή πολιτική. Δεν παρεμβαίνει στη διαδικασία ρύθμισης των όρων της παγκοσμιοποίησης. Η παγκοσμιοποίηση των αγορών και οι τεχνολογικές εξελίξεις ρυθμίζονται σε βάρος του κοινωνικού και δημοκρατικού κεκτημένου των ευρωπαϊκών λαών. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, αναζωπυρώνονται ναζιστικά και φασιστικά κινήματα, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αποτελέσει διεθνή παράγοντα και παράδειγμα σταθερότητας, ειρήνης και δικαιοσύνης. Διαφορετικά, θα μοιάζει ολοένα περισσότερο με τους ανταγωνιστές της.
Το όραμα της Αριστεράς για την Ευρώπη
Είναι η ώρα της Αριστεράς να πάρει το λόγο.

Να απευθυνθεί στην ευρωπαϊκή κοινωνία, η οποία συνδιαμορφώθηκε από τις ιδέες και τους αγώνες της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων.

Να σταθεί απέναντι στον ευρωσκεπτικισμό της ακροδεξιάς, απέναντι στην αναζωπύρωση ναζιστικών και φασιστικών κινημάτων
Να πάρει πρωτοβουλίες για τον εκδημοκρατισμό της λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την απόκτηση αρμοδιοτήτων ελέγχου και έγκρισης των αποφάσεων. Για επαναδιαπραγμάτευση των ευρωπαϊκών συνθηκών και του δημόσιου χρέους των επιμέρους χωρών. Για φιλοπεριβαλλοντική στροφή της βιομηχανικής παραγωγής. Για τη μεταρρύθμιση των μεταναστευτικών πολιτικών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ή τουλάχιστον η ζώνη του κοινού νομίσματος, πρέπει να λειτουργεί βάσει ενός κοινοτικού προϋπολογισμού που θα εγκρίνεται από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και θα πραγματοποιήσει το New Deal που χρειάζεται η σύγχρονη Ευρώπη. Αυτός ο προϋπολογισμός θα αντικαταστήσει τα χρηματοδοτικά προγράμματα που προωθούν, χωρίς διαφάνεια, τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της Ευρώπης και θα ενισχύσει τις χειμαζόμενες οικονομίες και τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες και τους νέους.
Η Αριστερά πρέπει να δείξει έναν άλλο δρόμο. Να αναδείξει μια εναλλακτική κατεύθυνση προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και εμβάθυνση, η οποία εστιάζει στην ευημερία και απορρίπτει τη δυστυχία και την αποξένωση. Να πείσει ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν μπορεί να προχωρήσει ερήμην της κοινωνίας, χωρίς σύγκλιση και συνοχή.
Η υποψηφιότητα Τσίπρα, πρόταση ελπίδας
Χρειάζεται μια μεγάλη ειρηνική, δημοκρατική επανάσταση σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, που θα επαναπροσδιορίσει τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χρειάζεται μια νίκη της αριστεράς στις Ευρωεκλογές που θα ενδυναμώσει τους αγώνες για την ανατροπή της ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας και θα ενισχύσει τις δυνάμεις που αντιστέκονται στη διαίρεση της Ευρώπης σε σαφώς διαχωρισμένες κοινωνικοοικονομικές ζώνες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους υποστηρίζουμε την υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Πιστεύουμε ότι:
Υπερβαίνει κατά πολύ τα στενά κομματικά πλαίσια και αποτελεί σημαντική ευκαιρία για τη χώρα ώστε να πάρει μέρος στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι έχει ένα βαθύ συμβολικό χαρακτήρα που ξεπερνά τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ελλάδα, που απεικονίζει την αφύπνιση του ευρωπαϊκού Νότου και κυρίως τη θέληση της ευρωπαϊκής Αριστεράς να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων και να σηματοδοτήσει το μέλλον της Ευρώπης των λαών ανατρέποντας την πορεία «γερμανοποίησης» της Ε.Ε. Είναι χαρακτηριστική απ' αυτή την άποψη η δημιουργία του συνδυασμού Lista Tsipras στην Ιταλία.
Ενδυναμώνει τις δυνατότητες αναζήτησης μιας εναλλακτικής πολιτικής για την Ελλάδα μέσα στο πλαίσιο της Ε.Ε., στην προοπτική κατάργησης των μνημονιακών πολιτικών και αναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης με τους δανειστές και εταίρους προωθεί την ξεχασμένη πλέον ιδέα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και των εγγυήσεων του κοινοτικού κεκτημένου που έχουν ανασταλεί.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Αριστερά είναι ιστορικά μια κατεξοχήν ευρωπαϊκή δύναμη. Χωρίς την Αριστερά, το μέλλον της Ευρώπης δεν θα είναι ευρωπαϊκό».