Και Δευτέρα και σχολή... τι άλλο θες;

Από σήμερα παύω να καπνίζω, να πίνω και να βρίζω. Σαν άλλος Πάνος Κιάμος, θα αφήσω πίσω μου όλες αυτές τις κακές συνήθειες, θα βάλω την ποδιά μου (μη γελάς, φοιτώ σε σχολή Επιστημών Υγείας, επομένως κυριολεκτώ) και περιχαρής θα πάω στη σχολή μου. Ούτε καν. Ήρθε ο καιρός λοιπόν, να μαζέψουμε τα σπασμένα. Έλα όμως που ΔΕΝ μαζεύονται. Ας το πιάσουμε μαθηματικά το θέμα. Μια μέση σχολή του ΕΚΠΑ, έχει μέσο όρο, 4 χρόνια φοίτησης. Αν λοιπόν ένα εξάμηνο, μπορεί να συμπυκνωθεί σε δύο μήνες, άμεσα γλυτώνουμε 4 μήνες ανά εξάμηνο, δηλαδή ο κάθε χρόνος φοίτησης μπορεί να μετατραπεί σε 4 μήνες. Πρακτικά λοιπόν, βγαίνει η σχολή σε ενάμιση χρόνο περίπου. Και γιατί λοιπόν να παιδευόμαστε 4 ολόκληρα χρόνια και δεν εφαρμόζουμε αυτό το σπουδαίο πρόγραμμα σπουδών; Να βγούμε γρηγορότερα και στην αγορά εργασίας, βρε παιδιά. Ας είμαστε ειλικρινείς. Το εξάμηνο δε θα βγει. Η ύλη στις εξετάσεις δε θα μειωθεί. Απλά θα παραδίνονται 6-7 κεφάλαια ανά μάθημα και θα συμπιεστούν 2-3 εργαστήρια σε ένα. Κι επειδή είπαμε να μιλήσουμε ειλικρινά, στις παραδόσεις έτσι κι αλλιώς πατάς 2 φορές άντε 3 το μήνα. Το άμεσο λοιπόν πρόβλημα που καλούμαστε να λύσουμε είναι το θέμα των εργαστηρίων.Μπορεί να μην είσαι σε σχολή με πολλά και πολλαπλά εργαστήρια, αλλά υπάρχουν σχολές (μεταξύ των οποίων κι η δικιά μου) που ξεκινάς στις 8 το πρωί με εργαστήρια και τελειώνεις στις 6 το απόγευμα. Πώς λοιπόν να συμπιέσεις κι άλλο αυτό το πρόγραμμα σπουδών; Στον αντίποδα όλων των παραπάνω, ακούγονται οι "συνεπείς" φοιτητές που θέλουν να ανοίξει η σχολή κι όλα θα διορθωθούν. Είναι οι ίδιοι που θα ψηφίσουν κατάληψη σε κάνα δίμηνο επειδή θα "έχουμε κουραστεί από τόσες προόδους" κι οι ίδιοι που θα τσακώνονται στο κυλικείο που τρέχουμε και δε φτάνουμε φέτος. Είναι αυτοί που τόσους μήνες δεν βρήκαν μια δουλειά (έστω και προσωρινή) αλλά σπαταλάνε το χρόνο τους και τα λεφτά τους. Φυσικά υπάρχουν κι οι φοιτητές από επαρχία που αναγκαστικά μένουν πάνω στην Αθήνα, έχοντας κανονικά όλα τα έξοδά τους και φωνάζοντας πως οι γονείς τους πληρώνουν ενώ αυτοί δε φοιτούν. Γιατί όλοι τους, θα τελειώσουν τη σχολή τους μέσα στα καθορισμένα όρια, χωρίς αναβολές και θα τρέξουν να πιάσουν δουλειά για να τους απαλλάξουν τους ανθρώπους από τα δυσβάσταχτα έξοδά τους. Ναι, η συνέπεια είναι περίεργη έννοια γι όλους αυτούς. Επομένως, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, θα 'θελα να χαθεί το εξάμηνο. Γιατί; Όχι γιατί χαλάω τις ώρες μου σε αφισοκόλληση ή σε πορείες ούτε γιατί πιστεύω ότι θα μειωθεί η αξία του πτυχίου μου με κάποιον τρόπο- κανένας ποτέ δεν θα μειώσει τον κόπο και τις προσπάθειες να μπω ή να περατώσω τη σχολή μου. Εξάλλου είμαι της άποψης πως όταν υπηρετείς αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο, είσαι από τους καλύτερους και κανένας ποτέ δεν θα μπορέσει να μπει εμπόδιο στα όνειρά σου, ακόμη κι αν στην αρχή δε φαίνεται έτσι. Ακριβώς γι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να σπουδάσω στο χρόνο που έχει όριστεί από τη εγκύκλιο ως ο απαιτούμενος για κάθε μάθημα. Γιατί, τι θα πω μεθαύριο στον ασθενή που θα έχει ένα πρόβλημα έξω από τα συνηθισμένα; Συγγνώμη, εκείνη τη χρονιά το παραλείψαμε το δικό σας κεφάλαιο γιατί έπρεπε να τελειώσουμε σε 2 μήνες; Κι έπειτα, ας μην σκεφτόμαστε τόσο κοντόφθαλμα. Η αγορά εργασίας έχει κορεστεί, όλοι μας θα κάνουμε έναν προσωπικό αγώνα για να αξιοποιήσουμε τις σπουδές μας. Επομένως, όσο περισσότερο χρόνο αφιερώσεις στο να γίνεις άριστα εκπαιδευμένος σ' ότι σπουδάζεις, είτε με πρακτική είτε με θεωρητική άσκηση, βγαίνει προς όφελός σου. Ναι, νιώθεις απραξία με τη σχολή σου κλειστή, αλλά ξέρεις πώς θα νιώσεις αρχίζοντας αυτό το δίμηνο σπουδών; Σαν σκυλί σ' αγώνα δρόμου δίχως έπαθλο. Τι θα αποκομίσεις από αυτά που θα διδαχθείς; Πόσο μπορείς να πιέσεις τον εαυτό σου να πραγματοποιήσει πράγματα αδύνατα; Το ξέρεις και το ξέρω, δεν θα περάσεις πάνω από τα μισά μαθήματα αυτού του εξαμήνου έτσι. Όχι γιατί δε θες. Αλλά γιατί δεν θα αντέχεις. Καλή ακαδημαϊκή χρονιά λοιπόν εύχομαι. Σ' εμάς αλλά κι εσάς που "σώσατε" το εξάμηνο. Του χρόνου βάλτε πλώρη και για τα οικονομικά της χώρας- το 'χετε.

Βίκυ, φοιτήτρια ΕΚΠΑ