Κομοτηνή: Μια αιωνιότητα και μια μέρα για μια εργαζόμενη

32 χρόνια εργαζόμενη από το πρωί μέχρι το βράδυ η κα Κατερίνα. Το μόνο που θυμάται από τη ζωή της, όπως λέει, είναι να δουλεύει ασταμάτητα. «Κάποτε δούλευα 8ωρο, έξω από το σπίτι, αλλά πάντα μια γυναίκα έχει να φροντίσει και το σπίτι της, καθαριότητα, φαγητό, αγορές τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, φροντίδα ηλικιωμένων και παιδιών. Όλο και κάποιος περιμένει από εσένα. Οπότε , για μια γυναίκα από τις 6:30 που θα ξυπνήσει μέχρι και τις 12 τα μεσάνυχτα θα πρέπει να είναι στο πόδι και μονίμως να είναι σε εγρήγορση το μυαλό της» δηλώνει μην κρύβοντας την απογοήτευσή της.

Αναλογιζόμενη τη

δύσκολη καθημερινότητα πίσω από το παράθυρο του μικρού κομμωτηρίου που διαθέτει παρατηρεί τις συνθήκες να δυσκολεύουν αντί να βελτιώνονται.

«Μένει μόνο μια Κυριακή. Μια Κυριακή τι πρώτα να κάνεις;» αναρωτιέται χωρίς, όμως, να περιμένει απάντηση. Την απάντηση την ξέρει. «Όσο συνεχιστεί αυτή η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα, τόσο πιο δύσκολα θα τα φέρουμε βόλτα. Δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα και μεγάλα όνειρα. Εδώ αναρωτιέσαι κάθε μέρα τι θα βάλεις στην κατσαρόλα. Ψάχνεις στο μάρκετ το πιο φτηνό που μπορείς να μαγειρέψεις, έτσι ώστε να χορτάσει η οικογένειά σου και να μείνει και για σένα κάτι, να περισσέψει και μια δραχμή για μια ώρα ανάγκης, γιατί το ενδεχόμενο απώλειας της υγείας δημιουργεί μεγάλο άγχος» δηλώνει μην κρύβοντας τους δικούς της φόβους « Κοιτάζεις γύρω σου και λες τι γίνεται. Δουλεύω για να επιβιώσω. Για ποιον λόγο δουλεύω, αφού τίποτα δεν χαίρομαι;»

Το παζλ της απογοήτευσης συμπληρώνουν τα δυσοίωνα κοάσματα του ασφαλιστικού. «Δουλεύω και δεν ξέρω αν θα πάρω σύνταξη. Είναι αβέβαιο. Με 32 χρόνια δουλειάς δεν ξέρω πόση σύνταξη θα πάρω. Αν θα πάρω. Τώρα, που έχω φτάσει σε μια ηλικία, λένε ότι θα πρέπει να φτάσεις στα 62. Στα 62 εγώ θα έχω 43 χρόνια δουλειάς. Για ποιο λόγο να δουλέψω τόσα πολλά χρόνια; Και τι θα μου δώσει το ΤΕΒΕ; Θα υπάρχουν χρήματα να μου δώσει;» Σ’ αυτό το σημείο στέκεται, ξεφυσά και σημειώνει « Τώρα το μόνο καλό είναι ότι κατέβηκε το ποσό που πρέπει να πληρώνω στο ΤΕΒΕ. Αν το έκαναν πριν 5 χρόνια, δεν θα υπήρχαν χρεωμένοι στο ΤΕΒΕ, δεν θα υπήρχε κόσμος να χρωστάει χιλιάδες ευρώ. Τώρα πληρώνω 170 ευρώ από 500. 940 ευρώ πλήρωνα το δίμηνο. Από τα 940 έφτασε στα 340. Αυτό δεν θα έπρεπε να το έχουν κάνει πολύ πιο πριν;»

Έχασε την ρύθμιση των 100 δόσεων για μια μέρα καθυστέρηση, όπως υποστηρίζει, χωρίς να κρύβει την απογοήτευσή της. Όσον αφορά στις στιγμές χαράς στην καθημερινότητά της; Μετρημένες, όπως λέει. «Ακούγοντας και τις ειδήσεις, μαθαίνοντας τι γίνεται γύρω μας, μόνο απογοήτευση σε πιάνει.» δηλώνει ξανά κι επιστρέφει πάλι στη δουλειά της. Μια ακόμη συνηθισμένη μέρα για την κα Κατερίνα, με πολύ δουλειά κι ακόμη πιο πολλές απογοητεύσεις.
Φώτο:Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου