Κομοτηνή: Αφιέρωμα στον Κινηματογράφο μέσα από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους

«Επεισοδιακή ήταν η προβολή της ταινίας Γκάνγκα Ντιν στην Καβάλα το 1945: η ταινία του Τζορτζ Στίβενς που γνώρισε παγκοσμίως μια μεγάλη εισπρακτική επιτυχία πραγματεύεται τις περιπέτειες τριών Βρετανών στρατιωτών και ενός καλοκάγαθου Ινδού, οι οποίοι προσπαθούν να καταστείλουν μια εξέγερση των Θούγων, οπαδών της θεάς Κάλι. Κατά την προβολή της ταινίας στην Καβάλα Ινδοί στρατιώτες των συμμαχικών

δυνάμεων ενοχλημένοι από το περιεχόμενο της ταινίας, εισέβαλαν ένοπλοι στην αίθουσα πυροβολώντας προς κάθε κατεύθυνση.» Αυτή είναι μια μόνο ιστορία από τις πολλές που έρχονται στο φως της δημοσιότητας στην Έκθεση αρχειακού υλικού και εικαστικών με τίτλο: «Πίσω από το λευκό πανί: Ιστορίες Κινηματογράφου».

Την Έκθεση διοργανώνουν το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κομοτηνής, τα Γενικά Αρχεία του Κράτους – Αρχεία Νομού Ροδόπης και ο Σύλλογος Καλλιτεχνών Ν. Ροδόπης «ΑΘΗΝΙΩΝ» αυτή την ώρα στην Παπαδριέλλειο Δημοτική Πινακοθήκη (Μέγαρο Στάλιου). «Εκθέτουμε έγγραφα από φακέλους της επιτροπής Κινηματογράφου» δηλώνει ο Παναγιώτης Κροκίδας, προϊστάμενος των Γενικών Αρχείων του Κράτους Ροδόπης και σημειώνει ότι πρόκειται για τοπογραφικά διαγράμματα κινηματογράφων, αλλά και για έγγραφα σχετικά με ταινίες, προβολή ταινιών και θεατρικών παραστάσεων στην Κομοτηνή. Τα έγγραφα χρονολογούνται από την περίοδο της Βουλγαρικής Κατοχής μέχρι τη δεκαετία του ΄70. Ένα έγγραφο μόνο είναι του 1928, πρόκειται για ένα τοπογραφικό διάγραμμα στο οποίο απεικονίζεται ο Κινηματογράφος «Αττικόν».

Από τα έγγραφα που εκτίθενται ξεχωρίζουν αυτά της Βουλγαρικής Κατοχής ανάμεσα στα οποία μια απόφαση του Βούλγαρου Δημάρχου, μετά από εντολή του υπευθύνου προπαγάνδας στη Σόφια, για απαγόρευση προβολής αγγλικών κι αμερικανικών ταινιών. Αλλά και ένα εισιτήριο εισόδου σε κινηματογράφου της ίδιας περιόδου.
«Έχει ενδιαφέρον καθώς απεικονίζεται ένα μέρος της ιστορίας των κινηματογράφων της Κομοτηνής. Δυστυχώς δεν έχουμε φωτογραφίες. Έχουμε, όμως, σκαριφήματα και τοπογραφικά διαγράμματα.» δηλώνει ο κος Κροκίδας προσθέτοντας ότι οι κινηματογράφοι φιλοξενούσαν πολιτικές ή άλλου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις. «Δεν ήταν ένας χώρος μόνο προβολής ταινιών και διασκέδασης του κοινού, αλλά και διαμόρφωσης ιδεών.» Από τα έγγραφα που παρουσιάζονται δεν λείπουν κι αυτά που μαρτυρούν φαινόμενα λογοκρισίας. «Οι άνδρες προτιμούν της Ξανθιές» ήταν μια ταινία που η επιτροπή λογοκρισίας, το 1953-54 δεν επέτρεψε να προβληθεί, καθώς για τα μέλη της Επιτροπής τα κάλλη της Μέριλιν Μονρόε ήταν τέτοια που έκαναν την ταινία ακατάλληλη για το κοινό.
Φώτο: Ο κος Παναγιώτης Κροκίδας με συνάδελφό του στα ΓΑΚ της Ροδόπης Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου